غلبه سفیدی بر سیاهی، ترقی و پیشرفت محسوب می‌شود.

جلسه لژیون دهم با استادی؛ راهنمای محترم مسافر حسن با دستور جلسه: "سی‌دی یین و یانگ" در روز سه‌شنبه مورخ 8 مهرماه 1404 رأس ساعت 19 آغاز به کار نمود.

آموخته‌ایم که هیچ چیز در دنیا راکد نمی‌ماند و همه چیز در حال حرکت است؛ تاریکی همیشگی نیست و همه چیز هم طبق روال ما نخواهد ماند، انسان اگر در اعماق جهنم هم باشد، با یک حرکت و چرخش می‌تواند مسیر خودش را تغییر دهد مانند: چرخه یین و یانگ که تصویر آن می‌گوید؛ تاریکی و روشنایی، پختگی و خامی و نقطه‌ای درون آن‌ها یعنی همه چیز در حال تقابل و ادامه‌دار می‌باشد که بر اساس تغییر، تبدیل و ترخیص اتفاق می‌افتد.
برای شخص سفر اول، اعتیاد، تنها تاریکی و رهایی، نقطه‌ی سفید آن می‌باشد؛ اگر بتواند بر آن غلبه ‌کند و وارد سفر دوم یا سفیدی شود، تاریکی‌های دیگری چون پول، شهوت، منیت، غرور و ... سر راه او قرار می‌گیرند.

مقابل بخشیدن، منیت قرار گرفته است؛ برای رهایی از منیت و تاریکی‌ها هیچ راهی جز آموزش جهان‌بینی وجود ندارد، در واقع با بخشیدن دیگران، می‌توان بر منیت خود غلبه کرده و برای خود و دیگران زندگی بهتری را ایجاد نمود.
مثال بارزتر این‌که: اگر تکه چوبی که میخ درون آن فرو رفته است را مجاورت آهن‌ربا قرار دهیم؛ آن چوب را جذب و به سمت خود می‌کشد. 
حال آهن‌ربای ما چیست؟! کینه، خشم، حسادت، منیت، اعتیاد و ...؟
به چه دلیلی جذب ما می‌شود؟
به‌خاطر این‌که، هنوز در درون ما، آن خورده‌ریزها (تاریکی و سیاهی‌ها) وجود دارد و باید با جهان‌بینی، بالا بردن علم و دانش، رسیدن به دانایی موثر و آموزش‌های که در کنگره فرا می‌گیریم، بتوانیم آن فلزات را تغییر دهیم و تقویت کنیم.
کسی نمی‌تواند همیشه در تاریکی مطلق (اعتیاد، کینه، حسد، نفرت) باشد و بالعکس همه چیز نمی‌تواند برای یک نفر خوب باشد.
غلبه سفیدی به سیاهی، ترقی و پیشرفت محسوب می‌شود و محو شدن یا کاهش پیدا کردن سفیدی، سقوط به طبقات پایین‌تر است.

همه چیز در کنار هم معنی بخش است تا ما به تکامل برسیم در واقع باید نیروی اضداد (خوبی و بدی، منفی و مثبت، تاریکی و روشنای) وجود داشته باشد. به‌عنوان مثال: در طبیعت اگر حیوانات درنده وجود نداشته باشند بقیه جانداران افسرده یا به مریضی‌های گوناگون دچار خواهند شد.
بنابراین تا تاریکی، اضداد و سختی نباشد هیچ تغییر و رشدی اتفاق نمی‌افتد، تا خماری و درد نکشید، حال خوش و درمان به‌دست نمی‌آید.

یکی از اضلاع تاریکی‌ها؛ (نسیان، عصیان، وسوسه) وسوسه می‌باشد که اگر به آن بهاء و گوش دهیم خیلی به‌راحتی وارد تاریکی می‌شویم در صورتی که وسوسه یک هوس زودگذر می‌باشد که به‌خاطر ضعف و نداشتن دانایی به سراغ ما می‌آید.

در بعضی از موقعیت‌ها باید خودمان را بسنجیم؛ آقای امین در سی‌دی "تاریکی‌ها" فرمودند: به ظلم نباید بهاء بدهیم و در صراط مستقیم قدم برداریم. اگر مغازه‌ای داریم، قیمت درست بر اجناس بگذاریم و با تفکر درست و دقت ‌خرید و فروش انجام دهیم.
باید اعمال‌مان درست باشد چون دنیا مانند بوم‌رنگی است که اگر امروز رهایش کنیم فردا با تفکری که داشته‌ایم؛ چه با خواسته‌های نامعقول و یا خواسته‌های درست بی‌شک باز خواهند گشت.

تهیه و تایپ: مسافر محمد لژیون دوم و مسافر رضا لژیون یازدهم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم

نمایندگی خواجو