احترام یعنی حرمت

طبق صحبت‌های آقای مهندس: «نظم ما، نشانه حال خوش ماست.» این نشان می‌دهد وقتی نظم دارم یعنی حالم خوب است، و اگر ذهن و زندگی اجتماعی و شغلم دچار بی‌نظمی است، یعنی حال من خراب است. روش کنگره ۶۰، روش الگویی است و مهم‌ترین الگو در کنگره ۶۰، طبیعت و سیستم خلقت است. شب و روز، فصل‌های سال، حرکت سیاره‌ها و... نشان‌دهنده‌ی نظم در هستی است.

فرد با ورود به کنگره اولین چیزی که می‌بیند نظم است؛ به این دلیل که ما روی این قضیه ادعا داریم و در تک‌تک امورات در مورد نظم صحبت می‌کنیم. اولین چیزی که باید مسافران و همسفران به آن توجه کنند، منظم بودن است. به فرمایش جناب مهندس، نظم پیش‌نیاز رسیدن به تعادل است. وقتی ما در مورد نظم در کنگره صحبت می‌کنیم، خودبه‌خود اول باید نظم در لژیون را یاد بگیریم. دقت کنیم که اگر در هر جایی نظم را رعایت نکنیم، در آن کار به‌هم‌ریختگی ایجاد می‌کنیم؛ و آن به‌هم‌ریختگی، اول دامن خودمان را و بعد دامن دیگران را می‌گیرد.

ظاهر ما، گویای درون ما می‌باشد؛ به عبارتی، گویای آموزش‌ها و دانایی است که تا به امروز کسب کرده‌ایم. بنابراین علاوه بر اینکه دانایی نماد درونی دارد، باید یک نماد بیرونی هم داشته باشد، و نماد بیرونی آن نظم، انضباط و احترام به خود و دیگران است. یکی از ابزارهای نیروهای منفی برای رسیدن به خواسته‌های خود، ایجاد بی‌نظمی و آشفتگی است. هرچه بتوانیم به افکار موجود در ذهنمان نظم بیشتری بدهیم، قطعاً این نظم در رفتار ما هم جلوه خواهد کرد.

وقتی صحبت از احترام می‌کنیم، یعنی حرمت؛ یعنی حریم. راهنما، ایجنت، مرزبان، حریم دارد. خواهر یا مادر یا دوست من نیست، پس من نمی‌توانم با جایگاه‌های کنگره مثل دوستم صحبت کنم. یکی از ارکان اساسی در کنگره ۶۰، احترام به جایگاه‌ها و پیشکسوتان است، و این احترام، متقابل می‌باشد. امیدوارم هر احترامی بر پایه‌ی محبت باشد، و خداوند به ما لطف کند که محبت را بر زبان، کردار و ذهنمان جاری کنیم.

نویسنده: راهنما همسفر مرجان
رابط‌خبری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت