مسیر دوطرفه احترام

در آفرینش هیچ‌گونه ناهماهنگی وجود ندارد. در کنگره ۶۰ هم به همین ترتیب است. همه چیز بر اساس نظم صورت می‌گیرد. افراد در کنگره ۶۰ ابتدا نظم را به خوبی آموزش می‌گیرند؛ اینکه با نظم و سر ساعت در کنگره حضور داشته باشند، با نظم و در وقت تعیین‌شده شربت OT را استفاده کنند، منظم و به‌موقع سی‌دی بنویسند و با نظم باشند و اجازه دهند راهنما کار خود را انجام بدهد و در اموری که به آن‌ها ربطی ندارد، دخالت نکنند. 

در هر ارگانی اگر این نظم و انضباطی که در کنگره ۶۰ برقرار است را عملی کنند، قطعاً موفق خواهند شد. در کنار نظم، انضباط و احترام باید جهان‌بینی هم داشته باشیم؛ زمانی که یک تازه‌وارد وارد کنگره می‌شود، نظم، انضباط و احترام را از افرادی که در کنگره حضور دارند یاد می‌گیرد و به همه چیز توجه می‌کند، رهجو را زیر نظر دارد که چگونه به حرف راهنما، مرزبانان یا ایجنت شعبه گوش داده و احترام می‌گذارد. نظم و انضباط به معنای کنترل نفس، پایبند بودن به قوانین و تلاش کردن برای رسیدن به اهداف مورد نیاز است. نظم درونی باعث خودساختگی انسان و نظم بیرونی به تحت قوانین بودن کمک بسزایی می‌کند. در ابتدای ورود به کنگره ۶۰، پوشش سفید مسافران و شال سفید همسفران نشانه‌ای از نظم می‌باشد. 

احترام یک مسیر دوطرفه است و خود شخص تعیین می‌کند که دیگران با او چه برخوردی داشته باشند. شخصی که به یک شخص دیگر احترام می‌گذارد، نشان‌دهنده این است که برای او ارزش قائل است. این ارزش‌گذاری متقابلاً ممکن است خود را در رفتار و عملکرد احترام‌گذارنده نسبت به احترام‌یافته نشان دهد. تمام آموزش‌های کنگره ۶۰ ما را به سمت زندگی بهتر همراه با صلح و آرامش سوق می‌دهد. احترام به دیگران، خصوصاً پیشکسوتان را باید رهجو از خودش شروع کند؛ یعنی اول به خودش احترام بگذارد تا بتواند حرمت و احترام دیگران را هم داشته باشد. با توجه به شناختی که از خود دارم، در زندگی شخصی خود خیلی منضبط هستم و نظم را رعایت می‌کنم و تا جایی که مقدور باشد تلاش می‌کنم چه به بزرگ‌تر و چه به کوچک‌تر از خود احترام بگذارم و امیدوارم آن‌چیزی را که می‌آموزم بتوانم در زندگی‌ام جاری کنم. 

در کنگره اولین چیزی که به مسافر یا همسفر گفته می‌شود این است که سی‌دی وظایف رهجو را بنویسد. سی‌دی وظایف رهجو در مورد نظم، انضباط و احترام گذاشتن صحبت می‌کند. هدف ما از ورود به کنگره رسیدن به آرامش، آسایش، تعادل و در نهایت به درمان رسیدن است. چیزی که برای رسیدن به درمان به ما کمک می‌کند و در اصل پایه و اساس کنگره ۶۰ می‌باشد، همین نظم، انضباط و احترام است. تجربه‌ای که من از نظم در لژیون ویلیام داشتم این بود که آدامس نیکوتین خود را با هر برنامه‌ای که به من داده می‌شود به دقت انجام دهم تا بتوانم نفسم را کنترل کنم. از خداوند بزرگ برای راهنمای خوبم آرزوی سلامتی می‌کنم.

نگارش: مسافر محبوبه، رهجوی راهنما مسافر مریم (راهنمای لژیون ویلیام)
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هشتم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر