دومین جلسه از دوره نود و یکم کارگاههای آموزش خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران آقا نمایندگی شادآباد، با استادی مسافر علی، نگهبانیِ مسافر رضا و دبیریِ مسافر ابوالفضل با دستور جلسه "نظم، انضباط و احترام در کنگره 60 " روز دوشنبه 14 مهرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان. علی هستم، یک مسافر
ابتدا از راهنمای خوبم آقای امین حملهداری صمیمانه سپاسگزارم که این اعتماد را به بنده داشتند تا در این جایگاه حاضر شوم، هم خدمت کنم و هم آموزش ببینم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم بابت محیا نمودن همچین بستری که ما به راحتی میآییم و علاوه بر اینکه به درمان میرسیم، نظم و انضباط و احترام را نیز آموزش میبینیم.
دستور جلسه امروز، "نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰" است.
در سالهایی که مصرفکننده بودم، زندگیام سرشار از بینظمی و هرج و مرج بود. این بینظمی، ضربههای سنگین و جبرانناپذیری به من وارد کرد و روزگار سختی را سپری میکردم؛ تا این که روزی همسفرم به من گفت: «یک سازمان مردمنهاد به نام کنگره ۶۰ وجود دارد که میتوانی آنجا اعتیادت را درمان کنی و خودت را از این تاریکی و ظلمت نجات دهی.»
در واقع، من در ابتدا با خود فکر کردم که فقط یک بار به کنگره سر بزنم تا بتوانم بگویم برای درمان اقدام کردهام و موضوع را به نوعی برای خانواده تمامشده جلوه دهم. به خوبی به خاطر دارم وقتی وارد شعبه شدم، راهنمای تازهواردین، آقای حسین، با روی گشاده و آغوشی گرم از من استقبال کردند و در سه جلسه اول، مشاورههای لازم را به من ارائه دادند.
از همان ابتدای حضور در کنگره، نظم و انضباط به تدریج وارد زندگی من شد. در کنگره یاد گرفتم که با نظم و انضباط میتوانم از آشفتگی به آرامش برسم. اینجا آموختم که باید سر وقت حاضر شوم، سر وقت مراجعه کنم، دارویم را به موقع و دقیقاً به اندازهی تجویز شده مصرف کنم. قطعاً رسیدن به این نظم، مرهون آموزشها و راهنماییهای ارزشمند راهنمای گرامیام، آقای امین حملهداری است که با صبر و حوصله، مسیر رهایی را به من نشان دادند و از ایشان بینهایت سپاسگزارم. خداوند منان را شاکرم که امروز ثمره زحمات خودم و راهنمایم را میبینم و از برکت این تلاشها بهرهمند شدهام.
در مورد "احترام" نیز باید بگویم که احترام ارزشی است که در کنگره ۶۰ جایگاهی والا دارد. من در اینجا آموختم که باید به راهنما، پیشکسوتان و تمام کسانی که با خلوص نیت و اخلاص کامل خدمت میکنند، احترام بگذارم. احترام گذاشتن، تنها راه ممکن برای قدردانی از زحمات بیشائبه این عزیزان است.
در پایان، از همه شما که با حوصله به صحبتهایم گوش دادید، صمیمانه متشکرم.
تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
103