نظم و انظباط باید سرلوحه تمام کارهای ما باشد

جلسه چهاردهم از دور بیست و دوم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ بیستون کرمانشاه به استادی مسافر فرهاد و نگهبانی مسافر  حیدر  و  دبیری مسافر عبدل با دستور جلسه(نظم،انظباط و احترام در کنگره60)در روز یکشنبه 13 /07 /۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاسگزارم که به من باز توفیق داد که در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش ببینم. از گروه مرزبانی و ایجنت محترم نیز تشکر می‌کنم که این اجازه را به من دادند. من از این فرصت استفاده می‌کنم و رهایی‌های این هفته را به خودشان و راهنمای محترمشان تبریک می‌گویم و یک خسته نباشید و تبریک به تیم فوتبال شعبه بیستون هم می‌گویم که توانستند مقام چهارم را در بین ۱۶۰ تیم برای ما به ارمغان بیاورد. دستور جلسه در مورد نظم انضباط و احترام است انسان در هر مسیری که باشد چه در مسیر ضد ارزش یا در مسیر ارزش‌ها اگر نظم و انضباط را سرلوحه کارش قرار بدهد در آن کار موفق خواهد بود. حالا ما که در مسیر ارزش‌ها داریم قدم برمی‌داریم و در کنگره ۶۰ هستیم باید یک سری نظم و انضباط را سرلوحه کار خود قرار بدهیم تا در کار خود موفق باشیم.

به عنوان مثال الان که من دارم صحبت می‌کنم عزیزانی هستند که تازه دارند از پله‌ها پایین می‌آیند من باید بدانم که قبل از اینکه نگهبان جلسه را آغاز کند باید داخل جلسه باشم نه اینکه بعد از اینکه جلسه شروع شد تازه داخل جلسه قرار بگیرم. شخصی به یک رهایی با کیفیت می‌رسد که تمام این مسائل به ظاهر کوچک را به درستی رعایت کرده باشد و نظم را سرمشق خود قرار داده باشد. به عنوان مثال دلیل پوشیدن پیراهن سفید در کنگره ۶۰ یکی این است که کوچک‌ترین کثیفی و سیاهی بر روی پیراهن سفید مشخص است و دلیل مهم‌تر این است که ما همیشه باید تمیز و مرتب و بدون هیچ آلودگی وارد کنگره شویم چونکه ما قبل از اینکه وارد کنگره شویم معمولا ظاهری نامرتب و ژولیده داشتیم  چون خودم راهنمای تازه واردین هستم این را همیشه مشاهده می‌کنم اما به مرور شخص با وارد شدن به لژیون و در مسیر درمان قرار گرفتن ظاهری آراسته و مرتب پیدا می‌کند و این نظم و انضباطی که در داخل کنگره است را نشان می‌دهد.

در مورد قسمت آخر دستور جلسه که احترام است باید بگویم که اگر من احترام گذاشتن را بلد نباشم یعنی به پیشکسوتان یا کسانی که زودتر از من رها شده‌اند و خدمتگزاران کنگره نتوانم احترام بگذارم به هیچ عنوان نمی‌توانم توقع داشته باشم که دیگران نیز به من احترام بگذارند چون من نیز در همین مسیر هستم یعنی من اگر در همین کنگره ۶۰ رها بشوم وارد سفر دوم بشوم راهنما بشوم اگر جایی متوجه شدم که به من احترام نمی‌گذارند این دلیل رفتار من بوده است که در ابتدا احترام گذاشتن را یاد نگرفتم پس اگر من در هر جلسه قبل از اینکه نگهبان وارد جایگاه بشود و جلسه را شروع کند اگر در جلسه باشم یعنی که به خودم احترام گذاشتم و من هم اگر روزی نگهبان شوم و در این جایگاه قرار بگیرم دوست دارم همه رهجویان قبل از اینکه جلسه شروع شود وارد جلسه شوند پس این نظم و انضباط و احترام رابطه مستقیمی با هم دارند.

مرزبان خبری: مسافر اکبر
عکس،تایپ و ارسال: مسافر بهرام