ما با ورود به دنیای اعتیاد از نظم خارج شدیم

دهمین جلسه از دوره بیست و ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰، نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان، با استادی پهلوان مسافر جابر، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر محمدرضا با دستور جلسه"نظم،  انضباط و احترام در کنگره۶۰" يکشنبه ۱۳مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

 سخنان استاد؛

سلام دوستان، جابر هستم، یک مسافر.

قبل از هر چیز، خداوند را شاکرم که این فرصت را به من داد تا در جمع پرمهر و محبت شما عزیزان در کنگره ۶۰ حضور داشته باشم.

از صمیم قلب از آقای مهندس و خانواده محترم‌شان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند تا من بتوانم به کنگره بیایم و به حال خوش برسم.

تشکر ویژه‌ای دارم از راهنمای موادم.همچنین از راهنمای تازه‌واردین، آقا محمدرضا سیستانی، صمیمانه سپاسگزارم.

موضوع جلسه امروز درباره نظم و انضباط و احترام است.

اگر به هر ارگان یا نهادی در جامعه نگاه کنیم، می‌بینیم هرچه نظم آن بیشتر باشد، انسجام بیشتری دارد. آقای مهندس در ماه رمضان تصمیم گرفتند مصرف مواد خود را نظم بدهند؛ از دل این نظم، کنگره ۶۰ متولد شد. ایشان پله‌پله مصرف مواد را کاهش دادند و در مدت ۱۰ تا ۱۱ ماه، روش D.S.T را کشف کردند؛ روشی که امروز در اختیار مردم جهان قرار گرفته است.

انضباط یعنی هماهنگی. وقتی وارد کنگره می‌شویم، اولین چیزی که به آن توجه می‌شود، حرمت کنگره است که نگهبان دو بار آن را قرائت می‌کند. در واقع، تمام این حرمت‌ها دستورالعمل‌های نظم و انضباط هستند.

مثلاً باید ماشین‌تان را درست پارک کنید تا مزاحمتی برای همسایگان ایجاد نکنید. یا اینکه در بدو ورود، سه جلسه مشاوره OT دارید، بعد از آن مشاوره تازه‌واردین، و همین‌طور نظم‌ خاصی در مراحل پیش‌روی شما چیده شده است.

برای مشاوره OT، به شما می‌گویند رأس ساعت ۲ باید حضور داشته باشید. اگر حتی پنج دقیقه تأخیر داشته باشید، باید تا هفته بعد صبر کنید.

همه‌ چیز با نظم و ترتیب انجام می‌شود. راهنما از شما می‌خواهد پیراهن سفید بپوشید، موهای‌تان مرتب باشد، کفش‌تان تمیز باشد؛ این‌ها نشانه‌های انضباط است.

ما پیش از آنکه مصرف‌کننده شویم، انسان‌های منظمی بودیم، اما با ورود به دنیای اعتیاد، از این نظم فاصله گرفتیم.

مثل گوشی موبایلی که اگر برنامه‌های نامناسب روی آن نصب شود، ویروسی می‌شود.«باید گوشی را به تنظیمات کارخانه برگرداند.» ما هم باید خودمان را به تنظیمات اولیه‌مان بازگردانیم.

در کنگره، آموزش می‌گیریم که سر ساعت دارو را مصرف کنیم: ۷ صبح، ۲ بعدازظهر، و ۹ شب؛ نه دو دقیقه قبل و نه پنج دقیقه بعد. فقط و فقط سر ساعت مقرر.

اگر قوانین کنگره را رعایت نکنیم، به حال خوش نمی‌رسیم. اگر گوش به فرمان راهنما نباشیم، به تعادل نمی‌رسیم.

در جلسات، گفته می‌شود یک ربع به پنج در محل حضور داشته باشید و حاضری را ثبت کنید. اگر دیر برسید یا در ۱۴ دقیقه اول جلسه حاضر نباشید، قطعاً از مسیر به حال خوش رسیدن فاصله می‌گیرید.

در مورد احترام هم باید بگویم: احترام گذاشتن به دیگران، در واقع احترام به خود است.

آقای مهندس می‌فرمایند حتی اگر نشان ایجنتی یا شال راهنمایی روی یک چوب هم باشد، باید به آن احترام گذاشت؛ چون احترام گذاشتن به مسئولین، به راهنما، به مرزبان‌ها، یعنی احترام به خود شما.

و اما الگویی که می‌توانیم از آن نظم را یاد بگیریم، طبیعت است.

شب و روز، فصل‌ها، درختان، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها... همه چیز سر جای خودش است و نظمی شگفت‌انگیز دارد. اگر کوچک‌ترین بخشی از طبیعت از تعادل خارج شود، زلزله‌ای که احساس می‌کنیم، نتیجه همان بی‌تعادلی است.

ما هم با مصرف مواد از تعادل خارج شدیم و باید برگردیم به نظم اولیه خودمان.

یک نکته دیگر هم بگویم: هفته گریزان در پیش است.

همان‌طور که بانک‌ها و مؤسسات مالی از مدتی قبل اطلاع‌رسانی می‌کنند که مثلاً فلان روز سهام عرضه می‌شود، آقای مهندس هم گوشزد می‌کنند که کسانی که وارد لژیون سردار می‌شوند، از دیگران پیش‌تر هستند.

آن جرقه‌ای که در دل ما روشن می‌شود، نوری است که ما را به‌سوی روشنایی هدایت می‌کند. یکی با این نور شمعی برای خودش روشن می‌کند، دیگری چراغی بزرگ‌تر.

این نور و روشنایی در این بُعد و حتی ابعاد دیگر همراه ما خواهد بود.

سپاس از اینکه با سکوت زیبای‌تان به صحبت‌های من گوش دادید. ممنونم.

تایپ:مسافر علیرضا لژیون یازدهم 

عکس:مسافر علی لژیون هشتم 

تایپ،ویرایش و بارگذاری:مرزبان خبری مسافر مجید