نظم و انضباط، یکی از پایههای اصلی و اساسی کنگره۶۰، تلقی میگردد. اگر بخواهیم کنگره۶۰ را به یک درخت تنومند تشبیه کنیم، ریشههای این درخت دقیقا در اصول و قوانین تعبیه شدهاند و تنه آن را نظم و انضباط تشکیل میدهد. بدون رعایت نظم، هیچ سیستم و هیچ فردی قادر به رشد و شکوفایی نخواهد بود.
در کنگره۶۰، مفهوم نظم، فراتر از انضباط ظاهری است و صرفا حضور به موقع در جلسات یا رعایت قوانین سطحی نیست؛ بلکه مفهومی عمیقتر و گستردهتر دارد. نظم در اینجا مستلزم، احترام به قوانین الهی و انسانی، رعایت حقوق دیگران و احترام به جایگاه فردی خود میباشد. زمانی که فرد مصرفکننده موادمخدر وارد کنگره۶۰ میشود، شاید در ابتدا هیچ تعریف و درکی از نظم نداشته باشد؛ اما بهتدریج میآموزد که نظم همان نوری است که مسیر درمان او را روشن میسازد.
در جلسات کنگره۶۰، هر عضو موظف است، در ساعت مقرر در جلسه حضور داشته باشد، این تأکید بر حضور به موقع، نوعی آموزش غیرمستقیم برای تنظیم دقیق ساعت درونی و بیرونی انسان است. این تمرین به ظاهر ساده، سبب میشود که فرد در سایر بخشهای زندگی خود نیز، وقتشناس، مسئولیتپذیر و متعهد باشد. انضباط در کنگره۶۰، محدود به مقوله زمان نیست؛ بلکه در ظاهر، پوشش، گفتار و رفتار اعضا نیز متجلی میگردد.
پوشیدن لباس مرتب، رعایت سکوت در حین سخنرانی و پرهیز از هرگونه بینظمی، همگی ابعادی از این آموزشها هستند. چنین قوانینی نهتنها به زیبایی و نظم جلسه کمک میکند؛ بلکه به روح و روان افراد نیز آرامش میبخشد. یکی از نکات مهمی که در کنگره۶۰، آموزش داده میشود، این است که نظم ریشه در درون انسان دارد.
فردی که درونی آشفته دارد، نمیتواند در بیرون منظم باشد. بنابراین، با آموزش جهانبینی و عمل به آن، اعضا به تدریج درون خود را سامان میدهند و همین امر در رفتار و کردار آنان نیز نمایان میشود، همچنین در سفر اول، راهنما به رهجو میآموزد که مصرف دارو باید طبق دستور و در ساعت مقرر انجام گیرد. این عمل تکراری و روزمره، تمرین بزرگی برای انضباط فردی محسوب میشود.
رهجو میآموزد که هیچ چیزی را نمیتوان بدون نظم و قاعده به نتیجه رساند، در نهایت، نظم وانضباط در کنگره۶۰، تنها برای رهایی از اعتیاد نیست؛ بلکه ابزاری برای دست یافتن به یک زندگی سالم، آرام و متعادل است. انسانی که نظم را در زندگی خود جاری سازد، میتواند در حوزه کار، خانواده و اجتماع نیز موفق باشد؛ بنابراین میتوان گفت نظم در کنگره ۶۰، نه یک اجبار، بلکه یک ضرورت حیاتی است، ضرورتی که به عنوان چراغ راه درمان و دستیابی به زندگی سالم به شمار میرود.
منابع:جزوه قوانین و شرح وظایف، کتاب وادی عشق
نویسنده: همسفر مژگان، رهجوی راهنما همسفر لعیا(لژیون یکم)
ویرایش: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
11