تمامی امور بر پایه‌ی نظم استوار است

آنچه باور است، محبت است؛ و آنچه نیست، ظروف تهی است. پیش از هر چیز خداوند را شاکرم که توفیق حضور در کنگره ۶۰ را به من عطا کرده است؛ جایی‌که به‌ عنوان یک همسفر از آموزش‌های ناب و سازنده‌ی آن بهره‌مند می‌شوم. یکی از ارزشمندترین آموزش‌هایی که در این مسیر فرا گرفتم، آموزش نظم و انضباط است. در کنگره، این مفهوم چنان دقیق و منسجم طراحی شده که تمامی امور بر پایه‌ی نظم استوار است. هنگامی که واژه‌ی «نظم» را می‌شنویم، مفاهیمی چون انضباط، ترتیب، قاعده، آراستگی و دقت در ذهن تداعی می‌شود. اما در کنگره ۶۰، این واژه‌ها معنا و عمقی فراتر یافته‌اند؛ چرا که تا پیش از ورود به کنگره، شاید هیچ‌گاه چنین درکی از نظم برایمان روشن نشده بود. در کنگره ۶۰، هر چیز در جای خود قرار دارد. جلسات آموزشی رأس ساعت مقرر آغاز و در زمان مشخصی پایان می‌یابد، مراسم و جشن‌ها نیز با نظم و دقت مثال‌زدنی برگزار می‌شوند.

نخستین نکته‌ای که در این مسیر آموختم، اهمیت زمان است؛ یعنی باید برای هر کاری زمان معینی در نظر گرفت تا امور زندگی نیز به همان اندازه منظم و دقیق پیش برود. کنگره به من یاد داد که پوشش سفید همسفران نماد نظم، پاکی و احترام به قوانین است. حضور با این پوشش به‌معنای پایبندی به انضباط درونی است؛ کسی که آن را رعایت نکند، در واقع هنوز نظم را درون خود نهادینه نکرده و در زندگی شخصی نیز با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد شد. با داشتن نظم و انضباط، دیگر نیازی نیست زندگی را برای خود و دیگران دشوار کنیم. برنامه‌ریزی صحیح سبب می‌شود کارها با آرامش و هماهنگی پیش روند و از هرگونه آشفتگی جلوگیری شود. انضباط شخصی به ما می‌آموزد که لذت‌های کوتاه‌مدت را فدای اهداف بلندمدت کنیم؛ چراکه تنها با صبر و پایداری است که می‌توان به موفقیت‌های ماندگار دست یافت.

در کنگره آموختیم که انسان منظم، زودتر از دیگران به هدف خود می‌رسد، از نشاط و تحرک بیشتری برخوردار است و با برنامه‌ریزی دقیق، رشد و پیشرفت خود را به‌خوبی احساس می‌کند. چنین انسانی آینده‌نگر و دوراندیش است، از کارهای بیهوده دوری می‌جوید و از نعمت عمر و وقت خود به بهترین شکل بهره‌مند می‌شود تا دچار حسرت و پشیمانی نگردد. نظم به ما می‌آموزد که ارزش زمان و عمر را بدانیم و از آن در مسیر رشد و خدمت استفاده کنیم. نظمی که از درون برخیزد، پایدار است؛ اما نظمی که از بیرون تحمیل شود، دیر یا زود به بی‌نظمی می‌انجامد. هدف از انضباط، ایجاد هماهنگی میان انسان و قوانین، فرهنگ و مقررات جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند. رعایت این اصول نه‌تنها برای حفظ آداب و تعاملات اجتماعی اهمیت دارد، بلکه موجب آرامش، تعادل و شادی درونی نیز می‌شود. در پایان، از جناب مهندس دژاکام صمیمانه سپاسگزارم که با دقت، درایت و عشق فراوان، ساختار کنگره ۶۰ را چنان طراحی کرده‌اند که همه چیز بر پایه‌ی نظم، محبت و دانایی پیش می‌رود.

نویسنده: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر زهرا(لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر ماهرخ رهجوی راهنما همسفرزهرا(لژیون یکم)
عکاس: همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر زهرا(لژیون یکم)
ارسال: همسفر سولماز نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پردیس