گروه خانواده- نظم با قوانین حاکم بر هستی هماهنگ است

در کنگرهٔ ۶۰ نظم تنها به معنای مرتب کردن اشیاء یا برنامه‌ریزی‌های سطحی نیست؛ بلکه نظم با قوانین حاکم بر هستی هماهنگ است. همان‌طور که جهان بر پایهٔ نظم بناشده است، از گردش ستارگان گرفته تا دم و بازدم انسان‌ها، ما نیز برای رسیدن به تعادل باید این اصل را در زندگی خود جاری کنیم. اگر ذره‌ای بی‌نظمی در این چرخه رخ دهد، همه‌چیز به هم می‌ریزد. انضباط در حقیقت همان اجرای نظم است. اگر نظم را دانایی بدانیم، انضباط عمل به آن دانایی است. فردی که انضباط ندارد، هرچند که بداند کدام کار درست است، در عمل به نتیجه نمی‌رسد. مثل مسافری که نقشه راه را در دست دارد؛ اما چون به مسیر توجه نمی‌کند، هر بار گم می‌شود. در کنگرهٔ ۶۰ یاد می‌گیریم که دانستن به‌تنهایی کافی نیست؛ باید آموزش‌ها را کاربردی کنیم تا نتیجه حاصل شود.

آقای مهندس نیز، در مورد دستور جلسه (نظم، انضباط و احترام) فرمودند:
«باید بدانیم که این ما هستیم که تعیین می‌کنیم مردم به ما احترام بگذارند یا نه؟ این نکته بسیار مهم است؛ باید بدانیم چگونه رفتار کنیم تا مورداحترام قرار بگیریم. این مسئله شامل نظم و انضباط هم می‌شود. برای مثال نظم می‌گوید: اگر ساعت ۱۱ قراری داری؛ باید به‌موقع سر قرار حاضر شوی. نظم کار انسان را خیلی راحت‌تر می‌کند. یکی از مزایای نماز هم این است که به ما نظم می‌آموزد. نکتهٔ دیگر این است که ما چه خانم و یا آقا باشیم؛ باید یاد بگیریم چطور صحبت کنیم و آداب معاشرت را در گفتار خود رعایت کنیم.»

بی‌نظمی همیشه از جایی آغاز می‌شود که احترام از بین برود. وقتی فردی به حرمت زمان، مکان یا انسان‌ها احترام نمی‌گذارد، کم‌کم بی‌نظمی به همهٔ بخش‌های زندگی‌اش سرایت می‌کند؛ بنابراین احترام نه‌تنها یک رفتار فردی؛ بلکه یک اصل جمعی است. کنگرهٔ ۶۰ نمونهٔ زیبایی از ترکیب این سه واژهٔ ارزشمند است. وقتی وارد جلسات می‌شویم، نظم را در ساعت شروع و پایان، در جایگاه‌ها و مسئولیت‌ها می‌بینیم. انضباط را در عمل‌کردن به قوانین و آموزش‌ها مشاهده می‌کنیم و احترام را در رفتار دوستانه، در رعایت سکوت، در گوش دادن به سخنان دیگران و در ارزش گذاشتن به جایگاه دیده‌بانان و راهنمایان تجربه می‌کنیم. اگر امروز در کنگره حال خوشی داریم و از تاریکی به سمت نور حرکت می‌کنیم، بخش بزرگی از آن را مدیون همین نظم، انضباط و احترام هستیم؛ زیرا بدون این سه ستون، هیچ بنایی پابرجا نمی‌ماند.

همان‌طور که آقای مهندس بارها تأکید کرده‌اند، درمان اعتیاد و رسیدن به آرامش بدون نظم و احترام امکان‌پذیر نیست. نظم و انضباط شاید در ابتدا برایمان سخت به نظر برسند؛ اما کم‌کم تبدیل به عادت و سپس تبدیل به لذت می‌شوند. وقتی یاد می‌گیریم، سروقت در جلسات حاضر شویم، آموزش‌های کنگره و راهنما را اجرا کنیم، حرمت‌ها را بشناسیم و جایگاه خود و دیگران را محترم بشماریم، زندگی رنگ دیگری به خود می‌گیرد. آن‌وقت درمی‌یابیم که احترام فقط برای دیگران نیست؛ بلکه بزرگ‌ترین احترام، احترام به حقیقت وجودی خودمان است. امیدوارم همهٔ ما بتوانیم این سه ارزش والا را نه‌تنها در کنگره، بلکه در تمام مراحل زندگی‌مان عملی کنیم. اگر چنین شود، قطعاً به آرامشی عمیق خواهیم رسید و آن‌وقت زندگی ما آینه‌ای خواهد شد که نور آن اطرافیانمان را نیز روشن می‌سازد.

نویسنده و رابط خبری: همسفر خدیجه رهجوی راهنما مرضیه (لژیون اول)
منبع: مطالب سایت کنگرهٔ ۶۰
ویرایش: همسفر فرزانه دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاسارگاد