هرس کردن باعث به تعادل رسیدن درخت می‌شود

راهنما همسفر میترا:
سی‌دی هرس این‌گونه توضیح می‌دهد: همان‌طور که درخت نیاز به هرس دارد تا شاخه‌های خشک، معیوب و ناقص از آن‌ها جدا شود، انسان نیز به هرس نیاز دارد. هرس کردن عملی نیست که تنها یکبار انجام شود؛ بلکه به صورت مداوم باید این کار انجام گیرد. من نیز باید نواقص و عیب‌های خودم را بازبینی و برطرف کنم. این کار باعث می‌شود، همان‌طور که درخت پربار و سالم شود، من نیز مانند آن درخت عاری از هرگونه آفت‌هایی چون ترس، دروغ، جهل، حسادت و منیت باشم.

در ابتدای جلسات آقای مهندس می‌گویند: «۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم، برای رهایی از نیرومندترین دشمن خودمان که همان جهل و ناآگاهی خودمان است.» خطرناک‌ترین دشمن من کسی نیست جز جهل و ناآگاهی خودم که باعث نابودی‌ام می‌شود. قدرت صرفاً توان انجام کارها نیست؛ بلکه قدرت گاهی به معنای توانایی انجام ندادن برخی کارهای ضد ارزشی و نادرست می‌باشد. پرهیز از انجام کارهای ضد ارزشی باعث تزکیه و پالایش نفس می‌شود. اگر فرد اقدام به هرس خود نکند، به سادگی تسلیم خواسته‌های نامعقول خواهد شد.

همسفر رضیه:
در سی‌دی هرس، انسان و رشد او را به درخت تشبیه کرده است. هنگامی که انسان بخواهد رشد کند؛ باید در نقطه‌ای از تاریکی قرار بگیرد. همانند درختی که برای پیوند زدن ابتدا زخمی روی آن ایجاد می‌شود، بعد پیوند صورت می‌گیرد یا بذری که در تاریکی خاک کاشته می‌شود و سپس رشد می‌کند. وقتی درخت بزرگ شد؛ باید شاخ و برگ‌ها را هرس کنیم تا به تعادل برسد. منظور این است که انسان باید در تمام جهات رشد کند، نه‌تنها در یک راستا حرکت کند و خود را در یک جهت پرورش دهد.

به عنوان مثال، فردی را در نظر بگیرید که از لحاظ جسمی فقط در یک بخش رشد کند؛ مثلاً شکمی چاق داشته باشد، این ظاهر زیبایی نخواهد داشت؛ بنابراین باید سعی کنیم که علم، دانش، جهان‌بینی، خودشناسی و خداشناسی را در تمامی ابعاد زندگی گسترش دهیم تا تعادل روحی و جسمی برقرار شود.

همسفر فاطمه:
انسان برای این که بتواند کارهای خود را به‌درستی پیش ببرد و تعادل را برقرار کند، لازم است ظرفیت و دانش خود را افزایش دهد و به دانایی برسد. انسان‌هایی که تصور می‌کنند، بسیار دانا هستند، همه چیز را می‌دانند و کارشان درست است، دچار نوعی منیت می‌شوند که بسیار خطرناک است. بدترین نوع انسان‌ها کسانی هستند که تصور می‌کنند عاقل و دانا هستند.

اگر بخواهیم انسانی خوب را تعریف کنیم؛ باید بگوییم انسانی که فکر می‌کند خوب است، در واقع بد است؛ کسی که فکر می‌کند اشتباهاتی دارد، در حقیقت انسان خوبی است. انسان‌های خوب و دانا همیشه احتمال می‌دهند که کامل نیستند، ممکن است اشتباه کنند و از بیان عذرخواهی هراسی ندارند.

همسفر صفیه:
گاهی انسان‌ها مفاهیمی را آموخته‌اند؛ اما هنوز این مفاهیم در دل آنان جا نگرفته است، تصور دانا، عاقل و بلد بودن خود نشانه‌ای از بد بودن است. انسان‌هایی که خود را بی‌عیب تصور می‌کنند و فکر می‌کنند همه چیز را می‌دانند، این انسان‌ها بدترین نوع انسان هستند، چنین افرادی وقتی اشتباه می‌کنند، دلایل مختلفی می‌آورند، از کار نادرست خود دفاع می‌کنند و هیچگاه مسئولیت خطای خود را گردن نمی‌گیرند؛ اما انسان‌های دانا و خوب همیشه احتمال خطا را در نظر می‌گیرند. به‌راحتی عذرخواهی کرده و تلاش می‌کنند تا اشتباهات خود را اصلاح کنند.

مشارکت مکتوب: اعضای لژیون اول راهنما همسفر میترا
منبع: سی‌دی هرس
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر میترا (لژیون اول)
ویرایش: همسفر آی‌سودا دبیر سایت
ارسال: همسفر رخساره رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت‌جمشید شیراز