روش‌های غلطی برای درمان اعتیاد وجود دارد

یازدهمین جلسه از دوره چهارم لژیون سردار ویژه همسفران آقا، نمایندگی ستارخان به استادی پهلوان محترم همسفر ماهان، نگهبانی پهلوان محترم همسفر امیر محمد،دبیری دنور محترم همسفر رضا و خزانه داری همسفر محمد با دستور جلسه  "سیستم ایکس و صورت مسئله اعتیاد"  ساعت ۱۲:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، ماهان هستم، یک همسفر.
ابتدا می‌خواهم یک تشکر صمیمانه از ایجنت و مرزبانان عزیز داشته باشم که بستری فراهم کردند تا من بتوانم در این جایگاه خدمت کنم. این جلسه، اولین حضور من در شعب تهران است و از این بابت از جناب آقای زرکش و آقای ابوالفضل عزیز بسیار سپاسگزارم که فرصت خدمتگذاری در این جایگاه را در اختیارم قرار دادند.
همیشه در ذهنم این سوال بود که آیا شعب تهران به دلیل نزدیکی به مراکز اصلی کنگره، مانند ساختمان سیمرغ و آکادمی، آموزش‌های متفاوتی نسبت به شعب شهرستان و دیگر ‌شهرها دارند یا خیر. اما پیرو سخنان جناب آقای مهندس در سی‌دی «ایستاده»، این موضوع برایم روشن شد. ایشان فرمودند آموزشی که فرد در تهران دریافت می‌کند، همان آموزشی است که در شهرهایی مانند اصفهان یا بندرعباس ارائه می‌شود. همچنین در سی‌دی «تمثیل» فرمودند که نماد کنگره ۶۰ «دایره» است و همه ما حول این دایره قرار داریم؛ یعنی کسی که در شعبه‌ای بزرگ خدمت می‌کند، هیچ برتری نسبت به کسی که در شعبه تازه‌تأسیس خدمت می‌کند، ندارد.
در دستور جلسه «صورت‌مسئله اعتیاد»، می‌توانیم به اهمیت تفکر پی ببریم. استاد امین در یکی از سی‌دی‌ها فرمودند: تفکری که زمین را مرکز جهان می‌دانست، مردم اروپا را سال‌ها در جهل فرو برد. تفکری نیز درباره اعتیاد وجود داشت که می‌گفت سم‌ مزمن است و تا پیش از سال ۱۳۷۷، زمانی که آقای مهندس به برداشت صحیح رسیدند، روش‌های غلطی برای درمان اعتیاد وجود داشت. بسیاری از عزیزان جان خود را به دلیل تخریب‌های جسمی از دست دادند.
فلسفه حضور در این جلسه فراهم کردن بستری است تا عزیزان بتوانند خدمت مالی انجام دهند. در وادی یازدهم آمده است که وقتی می‌بخشیم، بازپرداختی دریافت می‌کنیم که می‌تواند مادی یا معنوی باشد.
در سال ۱۳۹۴، لژیون سردار وجود نداشت و تنها یک لژیون مالی با نگهبانی واحد برای تمام شعب کشور فعالیت می‌کرد که جلسات آن در پارک‌ها برگزار می‌شد و تعداد کمی در آن شرکت داشتند. مبلغ عضویت در این لژیون پنج میلیون تومان بود. یکی از عزیزان می‌گفت راه ثروتمند شدن انسان، از طریق بخشش از نداشته‌هایش است و ما با این اقدام در مسیر بخشش قدم برداشتیم.
یک رهجویی به راهنمایش گفته بود که «من دریافت و برداشتی در کنگره نداشتم.» من به رسم کنگره در این موضوع دخالت نکردم، اما با خودم گفتم این فرد تاکنون هیچ خدمتی، مانند مهمانداری، انجام نداده و توقعی هم ندارد، زیرا نبخشیده است تا بخواهد برداشتی داشته باشد. تا زمانی که گذشت نکنیم، نمی‌توانیم از لحاظ مادی یا معنوی دریافتی داشته باشیم.
نقطه عطف من، لژیون سردار بود. زمانی که مسافرم به کنگره آمدند، من کودک سه ساله بودم و بخش همسفران آقایی هنوز تشکیل نشده بود. زمانی که بخش همسفران در اصفهان تشکیل شد، من ۱۵ سال داشتم و در دو سال ابتدایی حضور مستمر، نتوانستم برداشت قابل توجهی از آموزه‌ها داشته باشم. جلسات لژیون سردار چشم و گوش من را به آموزه‌های کنگره باز کرد و با مشارکت در آن توانستم خود را برای جایگاه پهلوانی و استادی آماده کنم. به همین سبب، واجب می‌دانم که خدمت مالی انجام دهم. نام استاد سردار نیز باعث شد حس و انگیزه‌ام در این لژیون متفاوت باشد.
آقای زرکش می‌فرمایند عزیزانی که خدمت مالی انجام می‌دهند، نباید انتظار بازگشت داشته باشند. وقتی چیزی می‌دهیم تا چیزی دریافت کنیم، ممکن است دریافتی نداشته باشیم و این اتفاق ممکن است در صور پنهان رخ دهد. اگر انتظار برگشت خدمت خود را داشته باشیم، ناچاراً دچار کفر می‌شویم زیرا قادر به دیدن آن نیستیم.
اگر اندکی سختی را تحمل کنیم، می‌توانیم حرفی برای گفتن در مسیر بخشش داشته باشیم. امیدوارم امسال تعهد ما نسبت به سال گذشته بالاتر باشد و در هر شعبه، اعضای لژیون سردار سربلند شوند و همواره در مسیر استاد سردار خدمت کنیم.
متشکرم که به صحبت‌های من گوش دادید.

مرزبان کشیک: همسفر علی
تایپیست و عکاس: همسفر سهند
تدوین و ارسال: همسفر محمد رهجوی راهنما همسفر محسن(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران  آقا نمایندگی ستارخان