برداشت از سیدی نبود روشنایی:
برای خروج از تاریکیها باید کلید آن را پیدا کنیم ، هر موضوع یا مشکل یک کلید یا راه حل دارد که با حرکت کردن پیدا میشود. برخی از ما غرق در مشکلات و ناامیدی و قضاوتهای ناعادلانه هستیم و همه چیز را سیاه میبینیم و نمیدانیم چه تصمیمی خواهیم گرفت و از چه مسیری حرکت کنیم .
مسلما تصمیمات غلط من را به عمق ظلمت و تاریکی میکشد و در این مسیری که حرکت میکنم بیماری هایی به سراغ من میآید و در نهایت جسم و روان و حسهای من طوری میشود که انسانهایی با همین حسها با من رابطه برقرار میکنند .
ایمان و اعتقادات من کم رنگ تر میشود و نیروهای الهی از من دورتر میشود .وقتی در حس و حال بد باشم همه حسهای مثبت و محبتها برای من بیمعنی میشوند و حتی نور خورشید هم برایمان آزار دهنده خواهد بود زیرا حس ما سرد و تاریک است .
جهانبینی از خانواده شروع میشود و سپس به جامعه و شهر و کشور و دنیا وهر چیزی را که ببینیم مربوط میشود و این که ما به چه صورت در مورد آنها فکر و اندیشه کنیم جهان بینی ما را تشکیل میدهد و ما را به روشنایی میرساند .
در کنگره ۶۰ هم این مبحث است که ما را دور هم جمع کرده است ،وقتی محبت است امید هم به وجود می آید تفکر وامید در زندگی ما نقش موثری دارد ،زیرا مفهوم نبود روشنایی یعنی به وجود آمدن تاریکی و همه چیز در عالم ظلمت متولد میشود .
اگر بخواهیم حق وحقیقت را بنگریم دیگر نمیتوانیم خیلی از مطالب را نادیده بگیریم و اگر ما پرده ای را بر روشنایی بکشیم وفکر کنیم همه چیز سیاه است و بر مبنای نبودن روشنایی میباشد.
در مورد آن میتوانیم مطالب بنویسیم این موضوعی است که خیلی از انسان ها در آن گرفتار میشوند که میتوان مطالب زیادی در مورد آن نوشت. در پایان هم امیدوارم همه ما در کنگره از تاریکیها به طرف روشنایی حرکت کنیم و به صراط مستقیم برسیم .
نویسنده: همسفر کلثومه رهجوی راهنما همسفر اعظم ( لژیون سوم)
ویرایش: همسفر پروین رهجوی راهنما همسفر اعظم( لژیون سوم) رابط خبری
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر اعظم( لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی قوچان
- تعداد بازدید از این مطلب :
91