همهچیز در زندگی شکلها و چهرههای متفاوتی دارد؛ اما در نهایت همه عناصر مکمل یکدیگر هستند. برای نمونه، حکمت اشراق که توسط سهروردی مطرح شد یا حکمت مشاء که ارسطو آن را پایهریزی کرد، اگرچه دیدگاههایشان متفاوت بود؛ اما هر دو به شکلی درست مسائل را بیان کرده و یکدیگر را کامل میکردند. این موضوع مانند نگاه کردن از سوراخ کلید است؛ هر فرد بخشی از اتاق را میبیند، یکی یخچال، دیگری تلویزیون یا مبل را میبیند؛ اما وقتی در باز شود، تمام اجزا اتاق آشکار خواهد شد. تفاوت تنها در زاویه دید افراد است.
این مسئله در موضوع اعتیاد نیز صدق میکند. اگرچه نظرات اعضای انجمن معتادان گمنام (NA) با کنگره60 متفاوت است؛ اما هدف هر دو گروه یکسان است و آن هدف، رهایی و بازگشت به زندگی سالم است. در کنگره60 به این نتیجه رسیدهایم که مواد مخدر به تنظیم و بیان ژنها آسیب جدی وارد میکند و این تأثیرات نیازمند بازسازی هستند، مانند ساختمانی که باید با مصالح جدید بازسازی شود تا دوباره به یک خانه زیبا تبدیل شود.
انسانها شبیه حوضهای آب هستند؛ تفکر و اعمال آنهاست که تعیین میکند این حوضها شفاف باقی بمانند یا به لجنزار تبدیل شوند. انجام کارهای خوب و داشتن افکار مثبت، حوض را زلال نگه میدارد؛ اما اندیشههای منفی آن را آلوده میکنند. افراد آگاه میدانند که بخشش و انفاق امری ضروری است، چون که ما تنها امانتدار هستیم، با دست خالی به دنیا میآییم و با دستان خالی از دنیا میرویم. تنها چیزی که ارزش همراه بردن دارد، عشق و محبت است. بنابراین بهتر است دیگران را با انفاق چه مالی و چه احساسی دیگران را خوشحال کنیم؛ حتی اگر همین محبت یک لبخند ساده باشد.
ضربالمثلی هست که میگويد: دنیا همچون کاروانی است؛ نسلها میآیند، زندگی میکنند و میروند. همه ما بخشی از این قافله هستیم؛ پس بهتر است بار دنیای خود را با نیکوکاری و عمل درست پُر کنیم، چون که هر عملی که انجام دهیم محصول همان را برداشت خواهیم کرد. گاهی زحمات ما بینتیجه به نظر میرسد؛ مانند کشاورزی که گندم یا سیب میکارد؛ اما ناگهان آفت همه تلاشش را نابود میکند. این امر، خواست الهی است و باید آن را پذیرفت.
مطلوبترین وضعیت، پذیرش فرمان و تقدیر الهی است؛ باید بر این باور باشیم که آنچه برایمان مقدر شده، رخ خواهد داد و ما نقشی در تغییر آن نداریم. وظیفه ما عمل کردن به فرمانهای الهی است تا به بهترین نتایج برسیم. از فساد، دروغ و انحراف دوری کنیم؛ چون که صراط مستقیم راهی است که خداوند تعیین کرده است. اگر این مسیر را درست طی کنیم، به سعادت خواهیم رسید؛ اما اگر از آن منحرف شویم، گمراه شده و به تباهی میرسیم.
غمها نیز دو چهره دارند. غم و اندوه نیز میتواند انسان را ارتقا دهد یا سرکوب کند. گاهی غم منجر به شکوفایی شخصیتی و گاهی باعث یأس و بیماریهای روحی و جسمی میشود. زندگی باید در زمان حال سپری شود؛ گذشتههای تلخ اگر دائماً مرور شوند، انسان را افسرده کرده و به بیماری میکشاند. همینطور غرق شدن در آینده موجب اضطراب میشود و جز استرس چیزی همراه نخواهد داشت. هر اتفاقی که برایمان رخ میدهد، درسی در خود دارد؛ باید از افکار منفی دوری کنیم، دیدگاههای خود را تغییر دهیم و صبوری پیشه کنیم تا مسیر زندگی برایمان هموارتر شود.
منبع: سیدی هیچی
نویسنده و رابط خبری: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر مهسا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر آیسودا دبیر سایت
ارسال: همسفر رخساره رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت جمشید شیراز
- تعداد بازدید از این مطلب :
28