اساس کار هستی بر مبنای نظم است

دستور جلسه «نظم، انظباط و احترام در کنگره»
بهتر است نگاهی به جهان هستی بیاندازیم. همان‌طور که می‌دانیم اساس کار هستی بر مبنای نظم است تا جایی که بدون آن هیچ ساختاری شکل نمی‌گیرد؛ حتی اگر به وجود بیاید بدون نظم بقا نمی‌یابد. اگر به طبیعت که یکی از اصلی‌ترین الگوهای ما است نگاه کنیم به وضوح متوجه این امر می‌شویم‌.

در طی میلیون‌ها سال است که از آفرینش کره خاکی می‌گذرد آیا تا به حال جای فصول با هم عوض شده؟ مثلاً بعد از بهار زمستان شود یا بعد از پاییز تابستان؟ در جسم ما که آن را شهر وجودی می‌نامیم نیز به همین صورت است، چنان‌چه قلب منظم نتپد یا سرعت انتقال پیام از سلول‌ها به‌هم بخورد همه چیز از کار می‌افتد. آن‌چه در مورد شهر وجودی مشاهده می‌کنیم تنها نمونه کوچکی از نظم است در حالی که این موضوع در تمام اجزاء جهان صادق می‌باشد. برای مثال بین سرعت چرخش سیاره‌ها و ستارگان، طلوع و غروب خورشید، شب و روز و بسیاری از موارد دیگری است.

کنگره‌۶۰ هم به عنوان یک ساختار و سیستم از این اصل مستثنی نیست؛ زیرا طبق آموزش‌های کنگره افرادی که دارای خواسته مشترک هستند در یک ساختار و کنار هم قرار می‌گیرند؛ بنابراین برای پیش‌برد اهداف‌شان داشتن نظم، انظباط و احترام جزء لاینفک آن‌ها می‌شود. اگر این سه اصل مهم در کنگره نبود اکنون مکانی به نام کنگره‌۶۰ وجود نداشت و ما نیز خدا می‌داند کجا بودیم. افراد از بدو ورودشان اولین آموزشی که دریافت می‌کنند نظم است، به بیانی می‌بایست در ساعت مشخص در جلسات حضور یابند؛ زیرا ساعت در کنگره اختراع شده است.

منشاء این سه پارامتر وقت‌شناسی است. اگر فردی وقت‌شناس باشد نه تنها کارهای خود را سر ساعت انجام می‌دهد، بلکه انضباط و احترام بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی او می‌شود. پوشش سفید در کنگره نشانه نظم و انظباط است، گوش دادن به نوشتارها، سی‌دی نوشتن، سکوت هنگام خوانده شدن حرمت، فرمان‌برداری از راهنما، تسلیم و قدر‌دان بودن هم نمونه‌ی بارز نظم و انضباط است که برای تمام کسانی که آن‌ها را رعایت می‌کنند احترام به همراه می‌آورند. در حقیقت ما ابتدا می‌آموزیم که درون‌ خود را نظم ببخشیم و با انجام کارهای ارزشی به خودمان احترام بگذاریم، همین تغییر درونی باعث می‌شود کم‌کم دنیای بیرون ما هم تغییر کند. از نظر من افرادی که در زندگی بیرونی خود بی‌نظم هستند در واقع ذهن آن‌ها منظم نیست، این موضوع در مورد افرادی که منظم هستند نیز صادق است.

در کنگره همه جایگاه‌ها قابل احترام هستند ما یاد می‌گیریم که به راهنما، مرزبان، ایجنت و سایر خدمت‌گزاران احترام بگذاریم. این احترام نوعی آداب معاشرت را در ما نهادینه می‌کند که در ابتدا به نفع خودمان است. با تکرار و تمرین در کنگره است که می‌توانیم تمام این آموزش‌ها را در زندگی شخصی کاربردی کنیم تا در صلح و آرامش زندگی کنیم. در نهایت زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند.

منبع: کارگاه آموزشی جهان‌بینی آقای مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی الیگودرز