جمعه‌های ورزشی، روایت جان‌هایی‌ست که روزگاری در تاریکی گرفتار بودند و امروز در روشنای عشق، لذتِ دوباره‌ی دور هم بودن را تجربه می‌کنند.
هر قدم، زمزمه‌ای از رهایی‌ست و هر نفس، شهادتی بر زنده‌شدن دوباره.
صدای خنده‌ها، همچون موسیقی آزادی در فضای سبز طنین می‌افکند و ورزش، آیینی می‌شود برای عشق ورزیدن به زندگی و به همدیگر.
ما کنار هم می‌دویم، قلب‌هایمان یکی می‌شود و باور می‌کنیم که تاریکی رفتنی‌ست و نور همیشه ماندگار.
«در پسِ هر شبِ تاریک، چراغی‌ست به راه
گرچه دور است، ولی نور سحر پیدا بود»
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
عکس و ارسال :مسافر رامین لژیون یکم راهنما آقای جواد
- تعداد بازدید از این مطلب :
130