شرح صورت مسئله اعتیاد مقالهای است که توسط آقای مهندس حسین دژاکام در اولین کنگره۶۰ سراسری پزشکی راهکارهای اعتیاد در سال ۱۳۷۸ نوشته و پذیرفته شده است. در این مقاله روشهای درمان و ترک اعتیاد بهطور کامل در مورد سیستمهای تخریبشده، سیستم ضد درد، سیستمهای تولیدکننده مواد شبهافیونی، نحوه راهاندازی و بازسازی مجدد، احیاء دوباره آنها، نحوه ترکهای سقوط آزاد و مشابه آنها مورد بررسی و نقد قرار گرفته و توضیح داده شده است. این مقاله بسیار کامل و جامع میباشد و تا جزئیترین مسائل توضیح داده شده است؛ ولی آموزشی که برای شخص بنده داشته این بوده که چهطور با شناخت صورت مسئله اعتیاد بتوانم با مسافرم کنار بیایم و حال خودم را خوش نگهدارم و بتوانم با دغدغه کمتری به مسائل خانواده، فرزندان، خودم و مسافرم رسیدگی کنم. همانطور که تکتک ما همسفران میدانیم، با فهمیدن موضوع اعتیاد مسافرمان مثل این میماند که دنیا بر سرمان خراب شده، همای خوشبختی و شادی از زندگیمان پرکشیده و رفته و مانند پرندهای در قفس خود را به هر دری میزنیم تا مسافرمان را از چنگال اعتیاد نجات دهیم. در مسیر اعتیاد تنها مسافر نیست که تخریب بر روی خودش بهوجود آورده است؛ بلکه تمام اطرافیان مسافر بهخصوص همسفر از پای در میآید و واقعاً نمیداند چه کند و به کجا پناه ببرد و دست یاری بهسوی چه کسی دراز کند؛ اما مقاله صورتمسئله اعتیاد و کنگره۶۰ به کمک میآید و مانند کشتی نجات همسفر را از غرق شدن نجات میدهد.
برای ما بیشتر همسفران این موضوع غیرقابل درک است که اختیار و انتخاب مسافر در این مسیر را نادیده میگیریم و میخواهیم به زور و تهدید و هر ترفندی مسافر را وادار به ترک کنیم و اکثراً ۱۰۰ درصد شکست میخوریم و شیرازه زندگیمان از هم میپاشد؛ اما با ورود به کنگره۶۰ اولین قدم این است که ای همسفر! خودت را دریاب، به خودت رسیدگی کن، روی نقاط منفی خودت کار کن، بسیاری از وقایع زندگی را با جان و دل بپذیر و به قوه انتخاب و اختیار انسانها بهویژه مسافرت احترام بگذار. برای پذیرش این انتخاب گروهبندی مسافران را به خوبی شرح داده است که ای همسفر، توجه کن! مسافرت تصمیم گرفته جزء کدامیک از مصرفکنندگان باشد؛ آیا میخواهد جزء مصرفکنندگان تفریحی باشد یا آیا میخواهد جزء مصرفکنندگان خواستار اعتیاد یا جزء مصرفکنندگان خواستار درمان اعتیاد باشد؟ با دانستن این سه موضوع و با احترام به اختیار و انتخاب مسافر چارهای جز پذیرش واقعیتهای زندگی و روشن کردن تکلیف خودمان نیست که آیا میخواهیم در این راه کمک کنیم یا میخواهیم همهچیز را ول کنیم و خرابتر از قبل کنیم؟ این تصمیم مهم و سرنوشتسازی است که هر همسفر با برخورد با اعتیاد مسافرش، باید بگیرد و بداند راه سختی است؛ ولی امکانپذیر است و بداند: گر مرد رهی میان خون باید رفت، از پای فتاده سرنگون باید رفت، تو پای به ره در نِه و از هیچ مپرس، خود راه بگویدت که چون باید رفت.
باید بدانیم که اگر مسافرمان مصرف تفننی دارد، این فرد مصرفکننده آینده خواهد بود و این وظیفه من همسفر است که از نظر اطلاع، شناخت و آگاهی بهصورت واقعی، محاسن و معایب اعتیاد را برای مسافرم بشکافم تا بدانند آنچه نمیدانند؛ ولی اگر مسافر من جزء مصرفکننده دوستدار خواستار اعتیاد است؛ باید بدانم که این افراد فکر میکنند به ماده جادویی دست یافتهاند که دیگران نمیدانند. من همسفر در ابتدا باید او را با این شرایط بپذیرم، در قدم بعدی کمک کنم تا مهار شود، بهاصطلاح بین بد و بدتر، بد را انتخاب کند و کمک کنم تا خودش را مهار کند تا آسیب کمتری ببیند، آنوقت است که میتوانم بگویم: بهترین قدمها را برداشتهام؛ اگر مسافرمان خواستار درمان است و از اعتیاد خود خسته شده است، این فرد همان کسی است که به کمک کنگره۶۰ و یافتن راه درست نیاز دارد و من همسفر باید با قرار گرفتن در کنار مسافرم، با صبر، استقامت، حفظ آرامش و یادگیری اصول درمان به کمک مسافرم بروم تا او را از چنگال اعتیاد نجات دهم. برای شخص خود من پذیرش این گروهبندی مصرفکنندگان کمک شایانی کرد تا بسیاری از مسائل را بهطور واقعی ببینم، بپذیرم و از رنج بیهوده خودم و درگیری با مسافرم کم کنم تا آرامش نسبی را به خانوادهام برگردانم و صبور باشم تا زمانیکه فرمان رهاییاش صادر شود.
نویسنده: همسفر وجیهه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شهرری
- تعداد بازدید از این مطلب :
55