English Version
This Site Is Available In English

اعتیاد یک بیماری در حد سلولی و مولکولی است

اعتیاد یک بیماری در حد سلولی و مولکولی است

پنجمین جلسه از دوره دوازدهم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی دلیجان با استادی مسافر دانیال، نگهبانی مسافر زین العابدین و دبیری مسافر فیروز، با دستور جلسه:" سیستم ایکس و صورت مسئله اعتیاد"، در روز چهارشنبه ۹ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

با تشکر از الطاف بیکران پروردگار که این توفیق را به بنده عطا فرمود تا در خدمت عزیزان کنگره باشم و از آموزه‌های ارزشمند بهره‌مند شوم.

بر خود لازم می‌دانم از مهندس دژاکام، بنیانگذار کنگره ۶۰، و خانواده محترم ایشان، همچنین از آقای محمد بهروز که با بزرگوامی، جایگاه خود را در این جلسه در اختیار بنده گذاشتند، صمیمانه سپاسگزاری نمایم.

ضمن عرض خوش‌آمدگویی به آقای کامران عزیز، حضور پرثمر شما باعث شکوه و غنای این جلسه شده است.

در طول آموزش‌های چندسال گذشته در کنگره، به این نتیجه رسیدم که مهندس دژاکام همواره تأکید دارند که مسئله اعتیاد برای قرن‌ها به صورت یک معضل لاینحل باقی مانده بود. این مسئله به گروه‌های مختلفی از جمله عرفا، دانشمندان، پزشکان و حتی حکومت‌ها سپرده شد، اما هیچ‌یک نتوانستند راه‌حل جامع و قطعی برای آن ارائه دهند.

حتی در اقوام گذشته مانند برخی قبایل سرخ‌پوست، برای فرد معتاد جوان نیز چاره‌اندیشی مناسب و مؤثری وجود نداشت. این گذار تاریخی ادامه یافت تا در چند دهه اخیر، فرد بزرگی چون مهندس دژاکام، با دانش مهندسی الکترونیک و مطالعات عمیق عرفانی، پس از هفده سال تجربه مستقیم با اعتیاد، در یک ماه مبارک رمضان، ناخواسته فرآیند درمان خود را آغاز نمودند. نظم حاکم بر جلسات، ایشان را به کشف روشی منحصربه‌فرد به نام متد DST رهنمون ساخت.

امروز هر فردی که با پیروی از این متد و تحت نظارت راهنمای خود، به کنگره می‌پیوندد، به درمان واقعی دست می‌یابد. شرط اصلی این است که فرد "کنگره‌ای" شود؛ یعنی پروتکل درمانی را با دقت و نظم دقیق اجرا نماید.

مهندس دژاکام با نگاهی همه‌جانبه، هم به بُعد معنویت و هم به بُعد مادیات انسان پرداختند. ایشان بر روی جسم، روان و جهان‌بینی تحقیق کردند و مثلث درمان را بنیان نهادند.

ایشان صورت‌مسئله اعتیاد را معادل "تئوری ایکس" معرفی می‌کنند. بر این اساس، مصرف مواد مخدر بیرونی، باعث از کار افتادن سیستم تولید مواد مخدر درونی (اندورفین) می‌شود. این وضعیت را می‌توان به یک سیستم آبرسانی گلخانه تشبیه کرد:

در حالت طبیعی، آب به اندازه‌ای دقیق و حساب‌شده به هر گیاه می‌رسد. اما فرد با مصرف مواد، مانند کسی است که شیر اصلی آب را کاملاً باز می‌کند و تمام سیستم را غرقاب و ویران می‌سازد. در این حالت، برخی گیاهان از کم‌آبی می‌میرند و برخی دیگر در اثر فراوانی آب از بین می‌روند.

درمان بر اساس متد DST، این روند را به صورت دقیق و برنامه‌ریزی‌شده، معکوس می‌کند. برخلاف روش‌های ناکارآمد دیگر مانند "ترک‌های تحمیلی" یا "ریاضت‌های جسمی" که تنها رنج را به دنبال دارند، این متد بدون سختی غیرضروری، فرد را به سوی تعادل و سلامت رهنمون می‌سازد.

در این مسیر، با پاکسازی تدریجی جسم و دریافت آموزش‌های جهان‌بینی، اتفاقی بزرگتر رخ می‌دهد. سخن امیرالمؤمنین علی(ع) که می‌فرمایند: "مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّه" در اینجا محقق می‌شود. فرد با شناخت دستگاه‌های درونی خود، به خالق هستی نزدیک‌تر می‌گردد.

چهارده وادی کنگره، همچون حلقه‌های به هم‌پیوسته، نقشه راه این سفر معنوی را ترسیم می‌کنند. هنگامی که شهر وجودی انسان که از ۳۷,۲۰۰ میلیارد سلول تشکیل شده، از هم‌پاشیده شده باشد، این وادی‌ها به بازسازی و سامان‌دهی دوباره آن کمک می‌کنند.

اگر هر سلول را به درختی در طبیعت تشبیه کنیم، بدن انسان به یک جهان کوچک می‌ماند که تمامی اجزای آن به هم پیوسته و نیازمند تعادل هستند. مصرف مواد، این جهان منظم را بر هم می‌زند و متد DST، آن را به آرامش و نظم اولیه بازمی‌گرداند.

در پایان، از همگی شما عزیزان که با حضور خود به این جلسه روح بخشیدید، صمیمانه سپاسگزارم.

عکس:مسافر محمد- لژیون یکم 

تایپ و ارسال خبر: همسفر مسعود لژیون دوم 

نمایندگی دلیجان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .