میوه نظم و انضباط، احترام است

ما در تمام جلسات کنگره، مدام در حال آموزش گرفتن هستیم. نظم و انضباط باعث تداوم همکاری و به ثمر رسیدن اهداف هر مجموعه می‌شود؛ با رعایت نظم، سرعت کار بالا می‌رود و رسیدن به هدف آسان‌تر می‌شود.

وقتی به مسئله نظم و انضباط می‌رسیم؛ اولین مطلب که با آن برخورد می‌کنیم زمان است، تشخیص زمان و مدیریت زمان، برای انسان‌های متفکر، آگاه و فهمیده است. هر چه شعور، آگاهی و دانایی،  پایین‌تر باشد، وقت را کمتر تشخیص می‌دهد.

اگر با کسی قرار می‌گذارم، باید سر همان ساعت حضور داشته باشم، بهترین کار این است که همیشه از ساعت مقرر یک ربع زودتر در محل حاضر شوم و با مدیریت زمان وقت‌شناسی را یاد بگیرم و مدت زمان را هم یاد بگیرم؛ یعنی وقتی به من سه دقیقه مشارکت داده می‌شود در همان سه دقیقه حرفم را بزنم و مطلب را به پایان برسانم.

نظم و یا بی‌نظمی مانند بیماری واگیردار است؛ اگر کسانی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم، نظم داشته باشند، ناخودآگاه روی ما هم تاثیر دارد و ما هم موظف می‌شویم که نظم را رعایت کنیم.

آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: «کنگره مانند سنگ آسیاب خیلی سنگین است؛ سنگ آسیاب گندم را آسیاب می‌کند و اگر ریگی هم بین گندم‌ها باشد آن را پودر می‌کند.» همه کسانی که وارد کنگره می‌شوند، قطعا به‌هم ریختگی‌های درونی دارند که روی زندگی بیرونی‌شان هم تاثیر گذاشته است، اما نظم و انضباط کنگره آن‌ها را در مسیر درست قرار می‌دهد.

وقتی در کنگره جهان‌بینی می‌آموزیم ذهن‌مان آرام می‌شود، ذهن شلوغ یعنی آشفتگی درون و بیرون ولی ذهن آرام آسایش و پیشرفت را به ارمغان می‌آورد.

رفتار و گفتار هر فرد نشان دهنده شخصیت اوست و این رفتار به مرور زمان ملکه ذهن شخص می‌شود و چه بسا تربیت یک خانواده و یک جامعه را در برمی‌گیرد.

هرکسی اختیار دارد راه خودش را برود ولی باید بهای آن را بپردازد، اختیار دارد که از نظم و قانون پیروی کند یا نه راه خودش را پیش بگیرد. میوه نظم و انضباط، احترام است. این من هستم که تعیین می‌کنم دیگران چگونه با من رفتار کنند.

طرز صحبت کردن مهم است. فرهنگ امروز خیلی از کلمات را نمی‌پذیرد باید با کمال احترام صحبت کنیم، هر کلمه‌ای را باید در جایگاه خودش به کار برد. یک جاهایی باید با عقل عمل کنیم نه با احساسات، تا بتوانیم نظم را یاد بدهیم. قبل از این‌که وارد مکانی شویم در بزنیم، اگر اجازه دادند، وارد شویم.

وارد جایی شدیم، سلام کنیم. به‌خاطر کارهای کوچکی که دیگران برای‌ ما انجام می‌دهند از آن‌ها تشکر کنیم. کلمات لطفا و ببخشید را یاد بگیریم و در زندگی روزمره از آن‌ها استفاده کنیم. انجام همین کارهای خیلی ریز است که احترام می‌آورد. اگر احترام پایمال شود؛ اعتمادبه‌نفس انسان ضربه می‌خورد و هدف نیروی منفی کم شدن اعتمادبه نفس است تا بتواند انسان را به تاریکی سوق دهد.

درسی که از این دستور جلسه گرفتم این بود که قبل از ورودم به کنگره، برای کارهایم برنامه‌ریزی می‌کردم ولی انجام نمی‌دادم و به بعد موکول می‌کردم ولی با ورودم به کنگره با آموزش‌ها و با تمرین و تکرار و راهنمایی‌های، راهنمای خوبم خانم پریسا توانستم تا حدی به آن فرمان عقل برسم، زندگی‌ام را با نظم بهتری اداره کنم تا فرزندانم هم این نظم را رعایت کنند.

در آخر خدا را سپاسگزارم بابت وجود کنگره ممنونم از آقای مهندس، آقای امین، خانم آنی، خانم شانی و راهنمای خوبم خانم پریسا و تمام خدمتگزاران که این بستر را برای ما فراهم کردند تا معنی زندگی کردن را بفهمیم.

منابع: سی‌دی «سر وقت» آقای مهندس‌ حسین دژاکام ،سایت کنگره۶ و صحبت‌های آقای مهندس در روز چهارشنبه
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر صفیه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال سال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر آسیه ( لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی عمان‌سامانی شهرکرد