رویکردی نوین در مسئله اعتیاد

جلسه اول از دوره‌ چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی بوئین‌زهرا با استادی راهنما مسافر نوید، نگهبانی مسافر حامد و دبیری مسافر مهدی، با دستور جلسه"صورت مسئله اعتیاد" روز پنجشنبه 10 مهر ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به‌کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان نوید هستم یک مسافر.
از نگهبان محترم و دبیرشان تشکر می کنم که اجازه دادند امروز در این جایگاه باشم. دستور جلسه این هفته مربوط به صورت مسئله اعتیاد می باشد؛ از آنجایی که جناب مهندس یک محقق و یا دانشمند می باشند، دستور جلسات را طوری برنامه ریزی کردند که هر کدامشان، دقیقاً در جای مناسب خودشان قرار گرفته اند؛ شبیه به یک پازل، که اگر هرکدام از این تکه ها را یک دستور جلسه در نظر بگیریم، در جای خودشان قرار می گیرند و در نهایت درمان بیماری اعتیاد را رقم می زنند.
دستور جلسه صورت مسئله اعتیاد هم همه ساله در آغاز سال تحصیلی گنجانده شده است و مسئله ی مهمی که رخ داده این است که اولین و مهم ترین دستورجلسه ما برابر با سال تحصیلی شده است. جناب مهندس 27 سال پیش در صورت مسئله اعتیاد، اعتیاد را شکافتند و درشرایطی این موضوع را مطرح کردند که برای عموم جامعه باور پذیر نبود. در آن زمان ایشان با مطرح کردن صورت مسئله اعتیاد گفتند که درمان هر مواد مخدری با همان مواد مخدر امکان پذیر است.
امروز که 27 سال از آن موضوع گذشته، بذری که جناب مهندس کاشته بودند تبدیل به یک درخت تنومند شده است، که ماحصل آن خدمتگذارانی هستند که در سراسر کشور و شعبات مختلف در حال خدمت می باشند. آقای مهندس اینگونه بیان می کنند که: یکی از دلایل مهم اینکه تمام فرضیه های اعتیاد با شکست مواجه شده بود این بود که انسان را درست نشناختند. انسان را صرفاً از نظر جسم و یا صور آشکار در نظر گرفتند، اما جناب مهندس مسئله را خیلی باز تر کردند، فرمودند: چیزی که شما مشاهده می کنید، تمام انسان نیست، انسان دارای 40 تریلیون سلول هست، که هر سلول نیز همانند یک شهر می باشد.

آقای مهندس در تعریف اعتیاد اینگونه بیان کردند که: اعتیاد، مسمومیت مزمن نیست، اعتیاد جایگزینی مزمن است، جایگزینی مواد مخدر بیرون با مواد مخدر درون. در کتاب 60 درجه یک جمله داریم که میگوید سفر هزار فرسخی، با اولین قدم آغاز می شود. جناب مهندس وقتی که تعریف درستی کردند، باورها کم کم شروع به شکل گیری کرد و یک مسیر غیرممکن را ممکن ساخت. ایشان اعتیاد را مهندسی کردند و آن را تبدیل به یک مثلث نمودند، که اضلاع آن جسم، روان و جهانبینی می باشد؛ هنگامی که این ها را به یکدیگر متصل کردند، خروجی های خوبی دریافت نمودند.
آقای مهندس در جایی فرمودند که مواد مخدر تریاک، لازمه ی هستی است و از آن برای مصارف دارویی استفاده می شود، ولی اگر از آن سوئه استفاده می شود مشکل از فاعل یا کننده ی کار است. روانشناسان و دانشمندان گذشته بر این باور بودند که اعتیاد یک اختلال است، اختلال یعنی چیزی که هیچوقت قابل درمان نیست، وجود دارد و فقط باید آن را مهار کرد. جناب مهندس بر روی تمام این موارد یک ضربدر کشیدند و گفتند که بیماری اعتیاد کاملاً قابل درمان می باشد. وبا متد dst  که خلق کردند گفتند که نه تنها پیش رونده نیست، بلکه پس رونده است.

تایپ و تنظیم: همسفر محمد لژیون اول

عکس: مسافر مهدی لژیون مرزبانی

باتشکر، سایت نمایندگب بوئین زهرا