کنگره برای هیچکدام از ما هدف نیست؛ بلکه ابزاری است تا بهوسیله آن به صلح و آرامش برسیم، از ضد ارزشها پرهیز نموده و به ارزشها بپردازیم. استاد امین در این سیدی میفرمایند: «نیاز ما در دل دیگران است و نیاز دیگران در دل ما و این مسئله یک چرخه کامل است.
در دوران تحصیل تکبرم باعث شد قدرت یادگیریام را از دست بدهم؛ چون میخواستم همیشه بهترین و نفر اول باشم و دوستانم را رقیبان خود میدیدم. این نکتهای کلیدی برای هر فرد است تا به حس خود نگاه کند؛ اگر با موفقیت دوستان و به ظاهر رقیبانش، حالش خراب و با شکست خوردنشان خوشحال میشود، حال خوشی ندارد.
انسانی که در تاریکی است در چرخه فرار از رنج قرار دارد. او همیشه میخواهد رنجش را کمتر کند و نفر آخر نباشد و این حرکت همیشه از منفی تا صفر است و درواقع در چرخه کسب شادی میخواهد اول باشد. آموختن جهانبینی راه خروج از این تاریکی است تا انسان با ترسها و مسائلش روبهرو شود.
برای پاک شدن دل، راهی جز سوختن دل نیست؛ چون دلی که صاف شد و شفا پیدا کرد، هر چیزی از علم، عشق، مال و ... به آن داده میشود. مسئله این است که خیلی وقتها اصلاً انسان نمیداند که چه بیماری دارد؛ اما آگاه شدن و شناخت بیماری نیمی از درمان است. راه درمان زمانی پیدا خواهد شد که بیماری شناخته شود و این دقیقاً همان صورتمسئله است. درمان اعتیاد زمانی کشف شد که صورتمسئله آن پیدا شد.
در صور پنهان انسان زمانی پالایش اتفاق میافتد که انسان بیماری و ناخالصی خودش را ببیند، بعدازآن بازی در آگاهی آغاز میشود. فرد هوشیاری و تشخیصش زیادتر میشود، دیگر کسی را متهم نمیکند؛ بلکه با پذیرش به دنبال اشکال میگردد تا آن را پیدا کند. قدم بعدی روبهرو شدن با آن است که البته زمانبر است. خالص شدن، ظرف انسان را برای دریافت مهیا میکند.
انسانی که ظرفیت پیدا نکرده در مقابل علم و دانش، مانند جسم سیاه که نور را به حرارت تبدیل میکند، است؛ چون ذرات ناخالصی نقش مقاومت را در مدار دارند؛ اما با ساختهشدن ظرف، انسان به آیینهای تبدیل میشود که نور را منعکس میکند همانطور که ترانزیستور جریان را در مدار تقویت میکند.
درواقع ما با انتخاب خیر یا شر در حال واردکردن ذرات خالص یا ناخالصی به مدار خویش هستیم و در حقیقت ما زمانی میتوانیم خودمان را عیبیابی و پالایش کنیم و به خواستههای درونی خود برسیم که ذهنمان را روی جریان مدار خود متمرکز کنیم و صورتمسئله خود را بیابیم. حاصل متمرکز بودن روی مدار دیگران، دور شدن از خواستههای درونی و زندگی در غم، رنج، اندوه و دلتنگی است.
درویشی بگفتا که بهجز سوزش دل نیست راه گذر از بند شیاطین که جدایی
منبع:
سیدی احترام، استاد امین دژاکام
نویسنده: مرزبان اداری همسفر لینا رهجوی راهنما همسفر اسرین ( لژیون بیستوسوم)
ویرایش و ارسال: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
467