به مواد مخدر، موادی گفته می‌شود که از صد خونی مغز عبور کند

جلسه‌ چهارم از دوره بیست و نهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی اروند آبادان، با استادی محمد، نگهبانی مسافر ولید و دبیری مسافر سینا با دستور جلسه « صورت مسئله اعتیاد » سه‌شنبه ٨ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان، محمد هستم، یک مسافر 

در کنگره ۶۰، صورت‌مسئله اعتیاد تعریف شده است. البته من فکر می‌کنم که مسئله اعتیاد یک مثلث است؛ یک ضلع آن مواد مخدر، ضلع دیگر اعتیاد، و ضلع سوم خود فرد معتاد است. یعنی صورت‌مسئله اعتیاد باید مشخص شود که مواد مخدر چه چیزی است. اگر ما بر اساس آن تفکرات و تصوراتی که در بیرون وجود دارد، مواد مخدر را «سم» بدانیم (که خیلی‌ها این‌طور فکر می‌کنند)، باعث می‌شود که از دل این تفکر، سم‌زدایی و این موضوعات بیرون بیاید.

یا اینکه اعتیاد را «مسمومیت مزمن» بدانیم. در کنگره ۶۰ می‌گویند اعتیاد «جایگزینی مزمن» است، نه مسمومیت مزمن. و اما فرد معتاد یا مصرف‌کننده چه کسی است؟ جاهای دیگر از اصطلاح «مصرف‌کننده» استفاده می‌کنند. فرد معتاد کسی است که لذت‌جو است و اختلال روانی دارد. از درون این تفکرات، صورت‌مسئله درمان‌های ما بهنجار در می‌آید. وقتی صورت‌مسئله مشخص نباشد، در نهایت به راه‌حل نمی‌رسیم؛ یا اگر هم برسیم، آن راه‌حل اشتباهی است.

در کنگره، به مواد مخدر، موادی گفته می‌شود که از سد خونی مغز عبور کرده و فعل و انفعالاتی در سیستم بدن به وجود می‌آورد که باعث می‌شود بدن به هم بریزد. بنابراین، مواد مخدر «سم» نیست؛ چون در مورد مواد مخدر، سم بودن نسبی است؛ برای بعضی‌ها سم است و برای بعضی‌ها سم نیست (یعنی برای مصرف‌کننده، اگر مواد مخدر استفاده نکند، علاوه بر اینکه سم نیست، تمام زندگی و سیستم او مختل می‌شود).

در کنگره، معتاد به کسی گفته می‌شود که در طول ده یا یازده ماه از مواد مخدر بیرون استفاده بکند؛ چون مواد مخدر بیرونی عناصری دارد که تمام این عناصر در جسم تولید می‌شود. یک مصرف‌کننده که طی یک سال مواد از بیرون وارد بدن خود کرده، مانند کشوری است که تمام کالاهای مورد نیاز خود را از بیرون و از کشورهای دیگر تأمین می‌کند؛ وابسته به واردات می‌شود و تمام کارخانه‌ها، تولیدات و مزارع آن کشور تعطیل می‌شود.

با روشن شدن این قضیه، جناب مهندس آمدند و سیستم درمان اعتیاد را در یک مثلث ترسیم کردند که عبارت است از: جسم، روان، و جهان‌بینی.

سیستم جسم به وسیله داروی مناسب، در زمان مناسب و مقدار مناسب، توسط راهنما تعیین می‌شود؛ یعنی در طول ده یا یازده ماه، یک مصرف‌کننده می‌آید و با استفاده از روش DST، این مواد تدریجاً به صفر می‌رسد و در نتیجه سیستم ایکس که تعطیل شده بود، در طول این مدت درمان می‌شود و جسم بهبودی می‌یابد.

اما ضلع روان و جهان‌بینی با استفاده از سی‌دی‌ها، نوشتارها، راهنما و مشارکت‌هایی که در جلسات انجام می‌شود، اصلاح می‌گردد. آن افکار و اندیشه‌هایی که یک مصرف‌کننده در طول مصرف به دست آورده، به‌مرور در طول سفر اول تا ۸۰ یا ۹۰ درصد کنار گذاشته می‌شود. روان در کنگره «خلق و خو» تعریف شده است. وقتی جسم درمان شود، آن تفکرات و اندیشه و روان درست می‌شود. یک مصرف‌کننده به‌خاطر مصرف مواد، جهان‌بینی‌اش هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد، و وقتی جسم و روان درست شود، جهان‌بینی شخص هم درست می‌شود.