وجود همسفر یعنی داشتن بال پرواز

سلام دوستان حیدر هستم یک مسافر
ابتدا از اینکه مسیر کنگره را پیداکرده‌ام خداوند را شاکر و سپاس گذارم، من قبل از اینکه با کنگره آشنا شوم، به‌وسیله قرص  B2می‌خواستم ترک کنم و کلمه درمان اعتیاد را نشنيده بودم‌، هميشه کلمه ترک در ذهن من بود، برای اینکه بیرون از کنگره اصلاً درمان اعتیاد وجود ندارد ولی به خواست خدا و به‌واسطه‌  یکی از همسفران که مسافرشان در قزوین درمان شده بود با کنگره ۶۰ آشنا شدم.
در بهمن‌ماه سال ۱۴۰۰ باوجود مشکلات فراوان و مصرف زیاد مواد، وارد این مکان مقدس شدم و راهنمای محترم آقا بهرام را با حس خودم برای درمان اعتیاد انتخاب کردم و بعد از دو ماه که از سفر مواد من می‌گذشت سفر نیکوتین را شروع کردم که هم‌اکنون ۳۶ ماه از بند اعتیاد به مواد مخدر و۳۴ ماه از بند نیکوتین آزاد و رها هستم.
خداوند را برای این حال خوش و جسم سالم همیشه شاکر هستم، اما گذشته‌ام را نباید فراموش کنم، چون مصرفم به‌صورت خوراکی بود و نیاز به مکان برای مصرف نداشتم هر وقت احساس خماری می‌کردم، مصرف می‌نمودم و شروع به مصرف سیگار می‌کردم.
همسفر من چون ناراحتی قلبی داشت، مصرف سیگار من باعث اذیت و آزارش می‌شد، به خاطر تنگی نفس اسپری مصرف می‌کردند و من اهمیت نمی‌دادم و سیگار می‌کشیدم، ولی با ورود به کنگره و با راهنمایی‌های آقا بهرام به اشتباه خودم پی بردم و مسیر درست را انتخاب نمودم.
از همسفر به خاطر حضور در کنارم تشکر و قدردانی می‌کنم، به نظر من مصرف‌کننده مواد برای رهایی از  بند اعتیاد و رسیدن به حال خوش نیاز به همسفر دارد و این همسفر است که در مسیر درمان  می‌تواند خیلی کمک مؤثری برای مسافر خود انجام‌ دهد تا مسافر بتواند از این بحران اعتیاد عبور کند.
و در آخر از راهنمایم آقا بهرام و تمامی خدمتگزاران نمایندگی ایران تشکر می‌کنم.
نگارنده: مسافر حیدر
تهیه‌شده در گروه سایت نمایندگی ایران