«خلاصه سیدی عشق»
عشق و محبت لغاتی هستند که در هستی و بین انسانها رواج دارند. فیلمها، داستانها و سخنان عارفان اغلب پیرامون عشق است؛ چراکه عشق مایه حیات است. زمانی که دانایی ما بالا برود، معرفت در جهت خیر پدید میآید، محبت شکل میگیرد و از اوج محبت عشق پدیدار میگردد. برای تفسیر عشق میتوان مثالی آورد، انسانی که در سرمای شدید قرار دارد و به منبعی از گرما، مانند آتش و بخاری نیاز دارد، حیات انسان وابسته به آن گرما است که تأثیر بسزایی در زندگی او دارد. عشق به دو صورت عام و خاص میباشد. عشق عام برای کل هستی است. یک شاخه از آن میتواند، عشق میان دو جنس مخالف نسبت به هم باشد یا عشق به پدر، مادر، خواهر، رفیق که به صورت الهی همدیگر را دوست داشته باشند و به هم عشق بورزند.
عشق بر سه پایه سایه، جاذبه و حس استوار است و نقش بسیار سازنده دارند. سایه یعنی برای عاشق شدن باید یک چیزی در صورپنهان یا صورآشکار وجود داشته باشد، انسانی را که دوست داریم؛ باید وجود داشته باشد، اگر چیزی وجود نداشته باشد، نمیتوانیم عاشق آن شویم. وجود هر چیزی دو خاصیت گیرندگی یا فرستندگی دارد. گیرنده یعنی امواج را دریافت میکند، مثل گل که نور خورشید، آب و غذا را میگیرد و جاذبه آن هم زیبایی است. همه انسانها روی سایه و پیکره کار میکنند، انواع عمل جراحی را انجام میدهند؛ ولی به جاذبه و حس توجهی ندارند. آراسته نبودن ظاهر و بوی ناخوشایند به سایه فرد آسیب میزند، ورزش کردن و رعایت بهداشت در آراستگی آن تأثیر دارد.
انسانی که سرشار از منفینگری، دروغ، کینه، حسادت، بدخواهی و سخنچینی است، فقط مسائل منفی را دریافت میکند، پیام او کینه و نفرت است و کسی خواهان او نیست و با این کردار خود باعث از بین بردن عشق میشود؛ اما کسی که راستگو و صادق است، انسانها را به صبر توصیه میکند و قدردان زحمات دیگران است، میبخشد و انتظار دریافت ندارد، بسیار زیبا است. دریافت ما نقش بسیار مهمی دارد، ما میتوانیم، خوبیها یا بدیها را دریافت کنیم.
بیان در جذب اطرافیان نقش مهمی دارد، گاهی اوقات بدترین حرفها را به فردی میزنیم که در او اثر بد بر جای میگذارد و با عذرخواهی کردن نمیتوانیم، ضربه روحی که به او وارد کردیم را بهبود ببخشیم. وقتی سه مؤلفه سایه، جاذبه و حس پالایش شود، عشق و محبت مفهوم پیدا میکند. عشق خاص، عشق عام را هم بهوجود میآورد و میتوانیم به همه محبت کنیم. جهان هستی بر مبنای عشق استوار شده است و دائماً در حال حرکت است، تمام ذرات را به سمت یکدیگر جذب میکند، درست مانند روستایی که اهالی آن با دور هم جمع شدن و عشق ورزیدن به یکدیگر روستا را با تمام سختیها بهوجود آوردند.
عاشق شدن و دوست داشتن به آسانی صورت نمیگیرد؛ امکان دارد با کوچکترین حرف دوستیها به دشمنی تبدیل شود. ما زمانی که به نقطهای رسیدیم و انسانها را که مملو از مشکلات هستند، شناختیم انتظارات ما از آنها کمتر میشود، شاید آن موقع برخورد و تفکر او نسبت به ما به طریق دیگری باشد و ما او را حس میکنیم. افرادی وجود دارند که از عشق سخن میگویند؛ ولی مملو از کینه هستند، زمانی مفهوم آن را درک میکنند که عشق بلاعوض داشته باشند و به دیگران کمک کنند، اگر این را درک نکنند فقط در قالب سایه و کلمات ماندهاند.
عشق و محبت مانند اقیانوس بزرگ الهی است. هزاران سال به دنبال هم میآییم و این دشواریها را تحمل میکنیم تا ذرهای از عشق را به دیگران انتقال دهیم. کنگره۶۰ با آموزشهای ناب و خدماتش ذرهای از عشق و محبت را انتقال میدهد، خوشا به حال آنکسی که میبخشد و به دنبال آن نیست که پس بگیرد، ما باید بدانیم که همه چیز در هستی متغیر است و ما مالک آنها نیستیم، تنها چیزی که برای ما باقی میماند، گوهر گرانبهای عشق و دوست داشتن است.
ما خداوند را فقط حس میکنیم، آفریدههایش را میستاییم و قدرت بیپایان او را در تمام هستی نظارهگر هستیم. خداوند به ما نعمت میدهد؛ ولی باز پس نمیگیرد؛ بلکه ناظر است و اگر خطایی از ما سربزند، آگاه است، اگر فردی در صراط مستقیم قدم بردارد، لحظه به لحظه قدمهایش را به گلستان تبدیل میکند و با کوچکترین نسیم فضا از رایحههای گل پر میشود و بهشت را تا جان در بدن دارد، میبیند، یعنی در آرامش و آسایش قرار میگیرد، دیگر تاریکی و ظلمات برایش مفهومی ندارد، همه چیز برای او محیا میشود و در همه حال شاکر خداوند متعال است.
زمانی که عشق را درک کنیم و در صراط مستقیم باشیم، بزرگترین سرمایه ما عشق و محبت میشود؛ آن وقت هرچه ببخشیم، بیشتر میشود. در دریای محبت غوطهور شدن یعنی رسیدن به حق. عشق و محبت فقط به آراستگی ظاهر نیست؛ زیرا آن سایه است، جاذبه و حس باید تصفیه و پالایش شود، ما در ظاهر مطلبی را بیان میکنیم؛ ولی در باطن چیز دیگری است، برای رسیدن به عشق و محبت باید به پالایش درونی برسیم.
نتیجه میگیریم که ما در جهان هستی مالک چیزی نیستیم و تنها عشق و محبت برای ما باقی میماند؛ البته عشقی که بلاعوض باشد و بتوانیم با تمام وجود به دیگران کمک کنیم و منتظر دریافت نباشیم. عشق و دوست داشتن تنها در ظاهر زیبا نیست؛ بلکه باید بیان ما نیز جاذبه داشته باشد، حس خوبی انتقال دهد و مملو از عشق و محبت باشد. کسی که به مرحله تصفیه و پالایش رسیده باشد، مفهوم واقعی عشق را درک میکند و آن هم رسیدن به حق و خداشناسی است.
منبع: سیدی عشق آقای مهندس دژاکام
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر بهاره نگهبان سایت
ارسال همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
237