English Version
This Site Is Available In English

گروه خانواده_ روان، پل ارتباطی بین جسم و جهان‌بینی است.

گروه خانواده_ روان، پل ارتباطی بین جسم و جهان‌بینی است.

آقای مهندس خیلی ساده و در عین حال عمیق به ما یاد می‌دهند که اعتیاد یک بیماری سه‌بعدی است:

۱. جسم

۲. روان

۳. جهان‌بینی

و برای درمان واقعی، هر سه بخش باید به‌طور هم‌زمان بازسازی شوند.

۱. تخریب در جسم

در اثر مصرف طولانی‌مدت مواد مخدر، سیستم‌های حیاتی بدن ـ به‌ویژه سیستم تولیدکننده مواد شبه‌افیونی مثل اندورفین، سروتونین و دوپامین ـ از کار می‌افتند.

این مواد در بدن سالم به‌طور طبیعی تولید می‌شوند و مسئولیت لذت، آرامش، خواب راحت و حتی کنترل درد را بر عهده دارند.

اما وقتی مواد بیرونی وارد بدن می‌شوند، بدن به‌تدریج تولید داخلی خودش را متوقف می‌کند؛ چون تصور می‌کند این مواد از بیرون به‌اندازه کافی تأمین می‌شوند.

نتیجه این است که وقتی فرد مصرف را قطع می‌کند، بدنش دچار کمبود شدید می‌شود و علائم خماری مانند بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی و دردهای شدید بروز پیدا می‌کند.

اینجاست که فرد، به جای بازسازی تدریجی این سیستم، دوباره به مصرف روی می‌آورد تا فقط از این رنج وحشتناک فرار کند.

۲. روان

روان به‌عنوان رابط جسم و جهان‌بینی عمل می‌کند.

وقتی جسم دچار کمبود می‌شود، روان هم دچار آشفتگی می‌شود. آقای مهندس روان را این‌طور تعریف می‌کنند:

> روان چیزی است که خلق‌وخو، حالات و اندیشه‌های ما را شکل می‌دهد و واسطه بین جسم و جهان‌بینی است.

یعنی وقتی جسم در تعادل نیست، روان هم نمی‌تواند درست عمل کند. به همین دلیل یک مصرف‌کننده دچار اضطراب، پرخاشگری، افسردگی یا ترس‌های بی‌دلیل می‌شود.

۳. جهان‌بینی

جهان‌بینی ریشه اصلی رفتارهاست. حتی اگر جسم و روان بازسازی شوند، تا وقتی جهان‌بینی تغییر نکند، درمان کامل اتفاق نمی‌افتد.

جهان‌بینی یعنی نوع نگاه ما به خودمان، اطرافیان و جهان هستی. یک مصرف‌کننده به‌تدریج دچار تفکرات منفی مثل خودکم‌بینی، قضاوت غلط و توجیه مصرف می‌شود.

در آموزش‌های جهان‌بینی در کنگره یاد می‌گیریم که تغییر درون مهم‌تر از هر چیز دیگری است. اگر ما نوع نگاه و افکارمان را تغییر بدهیم، حتی سخت‌ترین شرایط هم قابل‌تحمل می‌شود.

بعد از فهمیدن صورت‌مسئله اعتیاد، درمی‌یابیم که چرا روش‌های قبلی مثل ترک‌های ناگهانی یا کمپ‌ها شکست می‌خوردند. در همه آن روش‌ها فقط مصرف قطع می‌شد، بدون آنکه جسم فرصت بازسازی پیدا کند.

اما روش DST با استفاده از داروی OT این مشکل را حل می‌کند. با کاهش تدریجی و منظم دوز دارو، در یک بازه ۱۰ تا ۱۱ ماهه، سیستم‌های ازکارافتاده بدن به آرامی شروع به کار می‌کنند.

به مرور زمان و همراه با این درمان جسمی، ما با آموزش‌های کنگره روی روان و جهان‌بینی هم کار می‌کنیم. این یعنی درمان واقعی، نه فقط مهار کردن اعتیاد.

هدف اصلی، رسیدن به تعادل و آرامش در همه ابعاد زندگی است.

نویسنده: همسفر سیما، رهجو راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر اُم‌البنین ش، رهجو راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
ویرایش: همسفر زهرا خ، رهجو  راهنما همسفر زهره (لژیون دوم)
ارسال: همسفر سمیه، رهجو  راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی زاهدان 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .