تنها در کنگره درمان اعتیاد صورت می گیرد

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان کیانوش هستم یک مسافر، خوشحالم که در کنگره ۶۰ حضور دارم و جایگاهی ارزشمند در این مکان مقدس برای خودم یافته‌ام. از استاد و راهنمای عزیزم، آقای نوید علیخانی، که مسیر درست را برای من نمایان کرد، صمیمانه سپاسگزارم. روزی که وارد کنگره شدم، حال بسیار بدی داشتم.
ایشان به من گفتند: «فقط به من اعتماد کن، یک هفته چیزی مصرف نکن، قول می‌دهم حالت را به کمک خودت خوب کنم.» من هم با فرمان‌برداری از ایشان، از آن کلافگی و خماری بیرون آمدم. بعد از یک هفته، امید در دلم جوانه زد. آرزو دارم بتوانم حتی یک درصد از خوبی‌های ایشان را جبران کنم. ان‌شاءالله که هر جا قدم می‌گذارند، طلا شود.
همیشه از خدا می‌خواستم یا مرا از روی زمین بردارد یا حالم را خوب کند. هیچ راهی برای خروج از آن جهنم نمی‌دیدم. با خودم می‌گفتم: مگر می‌شود بدون مصرف مواد در این دنیا زندگی کرد؟ چرا باید تن سالم را به گور ببرم؟ واقعاً ناآگاه بودم، تا اینکه به کمک پدر عزیزم، پیام کنگره ۶۰ را دریافت کردم و با این مکان آشنا شدم. باورم نمی‌شد که چنین معجزه‌ای رخ دهد.
این همه انرژی، شور و اشتیاق را در مسافران و همسفران می‌دیدم و با خودم می‌گفتم: مگر می‌شود اعتیاد را به این راحتی درمان کرد؟ سفرم را آغاز کردم. روزهای اول را می‌شمردم و به خودم امید می‌دادم. اما بعد از یک ماه، دیگر فراموش کردم چند روز است که مواد مصرف نمی کنم و داروی OT جایگزین آن شده است. هر روز سرحال‌تر و قبراق‌تر می‌شدم.
از ته دل خوشحال بودم. شب‌ها پشت فرمان، در اتوبان رانندگی می‌کردم و از شدت حال خوش، زار زار گریه می‌کردم. مگر می‌شود این‌قدر حال آدم خوب باشد؟! شاکر خداوندم و از آقای مهندس حسین دژاکام که مسیر درمان را برایمان هموار کردند، بی‌نهایت سپاسگزارم.
هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم چه شد و چه گذشت تا به اعتیاد، این بلای خانمان‌سوز، روی آوردم؛ بلایی که خانواده را از من دور کرد، دوستان و آشنایان را از من گرفت و شخصیت مرا نابود کرد. خماری‌های صبح‌گاهی، اعصاب‌خوردی‌ها، و آن حس بدبختی که با طلوع هر روز آغاز می‌شد، همه و همه از یادم نمی‌رود.
امیدوارم روزی برسد که همه‌ی کسانی که گرفتار اعتیاد هستند، با کنگره ۶۰ آشنا و درمان شوند. چون تنها در کنگره درمان اعتیاد صورت می گیرد. قبل از ورود به کنگره راه‌های زیادی را امتحان کرده بودم، اما هیچ‌کدام نتیجه نداد. کسی که واقعاً خسته شده باشد، خودش می‌آید. آن‌که هنوز خسته نشده، روزی راهش را پیدا می‌کند و اذن ورودش صادر می‌شود.
در سراسر ایران، نام مقدس کنگره ۶۰ به گوش مردم خورده یا خواهد خورد. امیدوارم هر کسی که دچار بیماری اعتیاد است، به این مکان بیاید و از حال خوب بهره‌مند شود. اعتیاد واقعاً چیز مزخرفی‌ است؛ در ابتدا با حال خوش انسان را فریب می‌دهد، اما به‌مرور جسم، روان، زندگی، ارتباطات و اعصاب را نابود می‌کند. حتی چهره را از هم می‌پاشد و اعتماد به نفس را می‌گیرد.
امیدوارم روزی بتوانم خدمت کنم و آن حال خوشی را که خدمت‌گزاران تجربه می‌کنند، من نیز تجربه کنم. به امید روزی که دیگر هیچ مصرف کننده ای در کشور عزیزمان وجود نداشته باشد.
نگارش: مسافر کیانوش ل۸
تایپ: مسافر علی‌اکبر ل۱۵
ویرایش: مسافر مرتضی ل۹
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان