گروه خانواده - ایمان تجلی نور خداوند در انسان است

ایمان

چه چیزی هست که ما را از خواسته‌های خودمان دور می‌کند، چه چیزی باعث شده که راهنماها صادقانه خدمت می‌کنند؟ آن‌ها را با چه معیاری؛ باید سنجید. چه طور می‌توان از خدمات آن‌ها تقدیر و تشکر کرد، جز اینکه عشقی پشت همه این موارد نهفته است و آن عشق نشئت‌گرفته از یک ایمان است.
ایمان تجلی نور خداوند در انسان است یعنی چه؟ برای ما چه چیزی عنوان می‌کند، ما معتقدیم که روح خداوند در ما دمیده شده است. خداوند که تمام هستی را به وجود آورده و انسان‌ها را خلق کرده و دریاها جنگل‌ها، کهکشان‌ها و... . آیا از ما انتظاری دارد؟ خیر انتظار زیادی ندارد، مانند خورشید که می‌تابد و نور را به همه‌جا می‌تاباند در فکر هیچ‌چیزی نیست؛ یعنی دارد بخشش می‌کند، برای تمام وجود هستی، تجلی نور خداوند در انسان یعنی، صفات خداوند در انسان متجلی می‌شود. کریم، رحیم، رحمان، بخشندگی، مهربانی و هزاران صفات خوب دیگر، ایمان یعنی مؤمن بودن، امانت‌دار بودن، مانند حضرت محمد که به ایشان لقب امین داده بودند.
انسان وقتی اعتقاد به خداوند دارد؛ باید تمام فرامین الهی را انجام بدهد. یعنی به خانواده، خود و اجتماع عشق بورزد. کسانی که در سیستم هستی، عشق می‌دهند و درحرکت هستند و می‌بخشند؛ مانند رودخانه‌ها که درحرکت هستند، به تمام مراتع، درختان و جنگل‌ها عشق بلاعوض می‌دهند. یعنی آبیاری می‌کنند و همیشه آب‌هایشان زیادتر می‌شود؛ چون بخشنده هستند. انسانی که بخشش ندارد، مانند برکه آب است. استخر آب و یا حوضچه راکت هستند؛ وقتی راکت شدند تبدیل به لجن و گنداب می‌شوند؛ پس باید جاری شوند.
ایمان به این نیست که برای شهرت و یا تأیید دیگران باشد. مانند کسی که سفره خیرات می‌دهد یا حج می‌رود برای خودنمایی؛ اگر به نیت اینکه به کسی کمک کنی تا خداوند دو برابر بدهد، سخت در اشتباه هستیم. بخشش؛ باید در گمنامی باشد، هم به‌صورت مالی و هم به‌صورت خدمت کردن به همنوع می‌توان بخشید.

نویسنده: همسفر هنگامه از لژیون دوم
منبع: سی دی ایمان
ویرایش: همسفر نسرین لژیون دوم
ثبت و ارسال: راهنما همسفر سهیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی فیروزآباد