مشکل اصلی عدم تعادل است

از خداوند متعال سپاسگزارم که توفیق داد با کنگره آشنا بشوم و به حال خوش برسم.

از راهنمای بزرگوارم آقا پویا تشکر میکنم که اجازه دادند دوباره در مورد صورت مسئله اعتیاد مشارکت نمایم و آموزش بگیرم .

کنگره ۶۰ اعتیاد را به عنوان یک «مسمومیت مزمن» نمی‌بیند، بلکه به معنای اختلال و تخریب در سیستم تولید مواد شیمیایی شبه‌افیونی (سیستم ایکس) در بدن می‌داند. زمانی که فرد مواد مخدر مصرف می‌کند، این مواد به طور مصنوعی جایگزین مواد شیمیایی طبیعی بدن مانند سروتونین و دوپامین می‌شوند و بدن به تدریج تولید این مواد را کاهش یا متوقف می‌کند که باعث بروز اعتیاد می‌شود.

صورت مسئله اعتیاد به شکل زیر تعریف می‌شود ؛

- تخریب سیستم ایکس ؛ مشکل اصلی اعتیاد و به هم خوردن تعادل بیوشیمیایی مغز و تولید کننده های مواد شبه افیونی بدن است. آسیب به مثلث درمان ؛ این عدم تعادل بر روان و جهان‌بینی فرد تأثیر منفی می‌گذارد.

سیستم ایکس یکی از نوآوری‌های کلیدی کنگره ۶۰ است که شامل پیام‌رسان‌های عصبی و غدد درون‌ریز بدن می‌شود.

 این سیستم مسئول کنترل حال خوب و بد، تنظیم خلق و خو، درد، لذت، خواب و انرژی است. 

مواد مخدر گیرنده‌های این سیستم را تحریک می‌کنند، اما در بلندمدت سیستم را از کار می‌اندازند.

 درمان زمانی موفق است که سیستم ایکس به طور کامل و با مواد مناسب بازسازی شود.

مثلث درمان شامل سه بخش جسم، روان و جهان‌بینی است. کنگره ۶۰ برای درمان جسم از شربت تریاک (OT) با روش DST استفاده می‌کند. 

دوز مصرفی به تدریج و تحت نظارت راهنماکاهش می‌یابد تا سیستم ایکس بدون شوک بازسازی شود. مشکلات روانی که در نتیجه اعتیاد به وجود می‌آیند، با بازسازی سیستم ایکس بهبود می‌یابند. 

جهان‌بینی فرد که تحت تأثیر مواد مخدر تخریب شده است از طریق ورزش ، آموزش‌های منظم، کارگاه‌های هفتگی و سی دی ها ،کتب و نشریات کنگره و مهندس بهبود می‌یابد.

طول دوره درمان در کنگره ۶۰ حدود ۱۰ تا ۱۱ ماه است که به بدن فرصت کافی برای بازیابی تعادل می‌دهد.

 این زمان طولانی به سلول‌ها و نورون‌ها اجازه می‌دهد تا تعادل خود را به‌طور کامل بازیابی کنند و از شربت تریاک و OT به دلیل جامعیت و وجود آلکالوئیدهای متنوع برای شبیه‌سازی سیستم شبه‌افیونی بدن استفاده می‌شود.

در نهایت، کنگره ۶۰ صورت مسئله اعتیاد را از یک موضوع اجتماعی و اخلاقی به یک موضوع جسمی، روانی و آموزشی تبدیل کرده است. اعتیاد یک بیماری برگشت‌پذیر است، به شرطی که فرد مسئولیت‌پذیری، آموزش و بازسازی بدن را به درستی دنبال کند.

 نتایج عملی و درصد پایین بازگشت و لغزش در اعضای رهاشده نشان‌دهنده یک مدل درمانی مؤثر است که بر پایه‌ی مسئولیت‌پذیری فردی، آموزش مستمر و بازسازی بیوشیمیایی بدن استوار است.

نویسنده: مسافر یونس لژیون یکم 

تهیه و بازنگری: مسافر آرش

ارسال مطلب: همسفر رضا