عشق؛ پلی میان انسان، هستی و خالق است. عشق، یکی از مهمترین نیروهای خلقت است که مهندس دژاکام در این سیدی به شکلی عمیق به آن میپردازند. ایشان بیان میکنند: که عشق فقط یک احساس زودگذر یا وابستگی نیست، بلکه حقیقتی است که در ساختار هستی و قوانین الهی ریشه دارد.
عشق، نیرویی است که انسان را از ظلمتها عبور میدهد و به سمت نور و آرامش هدایت میکند. به همین دلیل، در کنگره ۶۰ نیز اساس و بنیان همه حرکتها بر عشق بنا شده است؛ عشقی که با محبت، گذشت و بخشش همراه است.
مهندس تأکید دارند که عشق واقعی با هوس و خواستههای آنی تفاوت دارد.
عشقی که با نادانی همراه شود، میتواند به ویرانی و اسارت ختم شود، اما عشقی که با دانایی و آگاهی عجین گردد به انسان قدرت ساختن، رشد کردن و خدمت نمودن میدهد.
در ادامه ایشان به موضوع سایه اشاره میکنند؛ جایی که انسان در مسیر حرکت خود با تاریکیها و موانعی مواجه میشود. سایهها نمادی از جهل، ترس و ضعفهای درونی ما هستند. اما حقیقت این است که وجود سایه، خود نشانهای از حضور نور است. انسان زمانی به روشنایی عشق دست مییابد که بتواند سایهها را بشناسد و از آنها عبور کند.
از نگاه مهندس، عشق به دو صورت عام و خاص جلوهگر میشود؛ عشق عام، عشقی است که به همه موجودات و هستی تعلق دارد، اما عشق خاص، عشقی است عمیقتر و اختصاصیتر که انسان را به سرچشمه الهی متصل میکند و او را به مرحلهای از درک و حضور میرساند که بالاتر از تعلقات مادی است.
در این میان، نیروی جاذبه نیز نقشی اساسی دارد. جاذبه، همان کشش درونی عشق است که ما را به سوی حقیقت و کمال سوق میدهد. این جاذبه اگر در مسیر درست قرار گیرد، میتواند انسان را تا بلندترین قلههای معرفت بالا ببرد.
مهندس همچنین به حس از خود اشاره میکنند و بیان میدارند که تا انسان خود را نشناسد و حس حقیقی وجودش را درک نکند، نمیتواند عشق الهی را تجربه کند. خودشناسی و درک حس وجود، مقدمهای است برای رسیدن به عشقی عمیق و پایدار.
در پایان، مهندس دژاکام عشق بلاعوض را به عنوان بزرگترین موهبت الهی معرفی میکنند؛ موهبتی که میتواند زندگی انسان را متحول سازد، او را به آرامش واقعی برساند و مسیر تکامل را هموار نماید.
از نگاه ایشان، عشق همان ریسمانی است که انسان را به سرچشمه حیات پیوند میزند. این عشق، در پرتو خدمت، آموزش و حرکت در صراط مستقیم شکوفا میشود و میتواند جامعهای سالم، منسجم و سرشار از امید را بنا کند. بنابراین، هر یک از ما با پرورش عشق الهی در وجود خود، سهمی در ساختن جهانی زیباتر خواهیم داشت.
منبع:سیدی عشق
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر الهام(لژیون سوم)
رابطخبری: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
عکاس: همسفر فاطمه
ویرایش و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر سکینه لژیون چهارم (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی نیمایوشیج
- تعداد بازدید از این مطلب :
153