English Version
This Site Is Available In English

درمان و بازسازی شخصیت

درمان و بازسازی شخصیت

جلسه هفتم از دوره بیست و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی رودهن به استادی راهنمای‌ تازه‌واردین همسفر سمیه، نگهبانی همسفر فرزانه و دبیری همسفر لیلا با دستور جلسه «صورت‌مسئله اعتیاد» روز سه‌شنبه ۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز در مورد «صور‌ت‌مسئله اعتیاد» است؛ یعنی حرف از اولین آجر و خشتی که کنگره‌۶۰ را بنا نمود. به نظر من مهم‌ترین دستور جلسه همین دستور جلسه است. همه دستور جلسات مهم هستند؛ ولی اگر صورت‌مسئله اعتیاد حل نشده بود، الان کنگره‌ای وجود نداشت که ما اینجا کنار هم جمع شویم و در مورد دستور جلسات صحبت کنیم. قبل از کنگره اعتقادمان بر این باور بود که اعتیاد درمان ندارد، الان در سطح جهان هم بر این نظر هستند، اما کنگره توانست اعتیاد را درمان کند. در بیرون از کنگره با ترک‌های مختلف مواد را از مصرف‌کنندگان می‌گرفتند و شوک شدیدی به فیزیولوژی فرد مصرف‌کننده وارد می‌کردند. در سطح جهان بیشتر روی علائمی که در صور آشکار یک فرد مصرف‌کننده وجود دارد کار می‌کنند، درصورتی که عکس‌العمل‌های پنهان نقطه کور درمان هستند؛ ولی هنوز به آن پی نبردند.

در سال۷۶ آقای مهندس در ماه رمضان با استفاده از متد DST و کشف کردن این متد مبدأ اعتیاد را مشخص کردند و فرمودند؛ جایگزینی اتفاق افتاده؛ یعنی مخدرهای بیرونی جایگزین مخدرهای درونی شدند و یک مثلثی تشکیل دادند، برای درمان اعتیاد که شامل جسم، روان و جهان‌بینی است. یک فردی که مواد مصرف می‌کند، علاوه بر این‌که جسمش بیمار می‌شود، روان و جهان‌بینی‌اش هم بیمار می‌شود؛ باید این سه تا با هم به تعادل برسند تا درمان صورت بگیرد. در کنگره علاوه بر اینکه مبدأ مشخص شد، مقصد و هدف هم مشخص شد. حالا مقصد کجاست؟ وقتی می‌خواهیم این جسم را به تعادل برسانیم به ۱۰ یا ۱۱ ماه زمان نیاز داریم. شاید دیدمان نسبت به این زمان تعیین شده قبل از کنگره این بود که چقدر زمان برای درمان طولانی است و با خودمان می‌گفتیم که یک فرد مصرف‌کننده می‌تواند در عرض یک ماه داخل کمپ ترک کند، اما این‌ها همه در اثر ناآگاهی بود که بیان می‌کردیم.

آقای مهندس می‌فرمایند؛ یک فرد مصرف کننده باید ۱۰ یا ۱۱ ماه مدام مصرف مواد داشته باشد که مصرف‌کننده به حساب بیاید و همین‌طور یک ماهه هم نمی‌تواند ترک کند؛ باید طی زمان ۱۰ یا ۱۱ ماه  این کار را انجام بدهد. مقصد همان زمان که ۱۰ یا ۱۱ ماه  است با روش DST و شربت OT در زمان مناسب و مقدار مناسب باید مصرف شود. هدف هم این است که فرد مصرف‌کننده به تعادل و درمان برسد. حالا مثلثی که گفتیم جسم، روان و جهان‌بینی جسم در طول ۱۰ یا ۱۱ ماه به درمان می‌رسد؛ وقتی جسم به درمان برسد، روان هم به درمان می‌رسد. حدود ۹۰ درصد درمان روی جسم و روان است، حدود ۱۰ درصدش روی جهان‌بینی است. برای درمان جهان‌بینی زمانی مشخص نشده این بستگی به عملکرد فرد دارد؛ شاید در طی یک سال جهان‌بینی‌اش به تعادل برسد یا 10 سال و یا شاید یکی تا آخر عمر درگیر مسئله جهان‌بینی باشد؛ ولی ما در کنگره بر این باور هستیم که اگر جسم و روان به تعادل برسند و ده درصد جهان‌بینی به تعادل نرسد فرد دوباره به مصرف مواد مخدر برگشت می‌خورد. با حل شدن صورت‌مسئله اعتیاد خیلی از بیماری‌ها از جمله سرطان، ام‌اس درمان شدند؛ حتی آقای مهندس با استفاده از متد DST برای چاقی و سیگار موفق به پیدا کردن راه‌حل شدند.

ما که به عنوان یک همسفر هستیم، شاید پیش خودمان بگوییم که ما مواد مصرف نکرد‌ه‌ایم، فیزیولوژی ما کار خودش را انجام می‌دهد و به سفر کردن نیاز نداریم. گاهی فکر می‌کنیم آنتی‌‌ایکس همان مواد‌مخدر است. بدترین نوع تفکر و اشتباهی است که داریم؛ چون گاهی ما همسفران از کسی که مواد مصرف می‌کند، حال و روزمان بدتر است. در اثر افکار منفی و اندیشه‌های منفی که همراه خودمان داریم، در اثر انجام دادن کارهای ضدارزشی به سیستم ایکس بدن‌مان تخریب وارد کردیم. حالا سوال باید چه‌کار کنیم؟ باید در طی این سفری که انجام می‌دهیم به خوبی سفر کنیم و آموزش‌هایی را که دریافت می‌کنیم کاربردی کنیم. گاهی در ذهنمان این سوال را از خودمان پرسید‌ه‌ایم که بخشش چیست؟ گاهی انجام دادن کارهای عبادی باعث می‌شود که هورمون‌های شادی‌آور در درون بدنمان شروع به ترشح کردن کنند. این را هم بدانیم که اگر بخششی انجام می‌دهیم، اول برای خودمان است؛ مانند همان روزه‌ای که می‌گیریم که سیستم اتوفاژی در بدن ما فعال می‌شود و سلول‌های مرده‌ای که در درون بدنمان وجود دارد، توسط سیستم اتوفاژی این سلول‌ها خورده می‌شوند و سلول‌های تازه جایگزین آن‌ها می‌شود یا ورزش کردن که باعث می‌شود هورمورن‌های شادی‌آور در بدنمان ترشح شود و به آرامش و شادی دست پیدا کنیم.

اینجا درمان فقط قطع مصرف نیست، شخصی که مواد مصرف می‌کند؛ یک پرده و حجابی روی شخصیت و ‌اندیشه‌اش کشیده می‌شود؛ وقتی فرد مصرف‌کننده درمان می‌شود، شخصیت فرد بازسازی می‌شود، در او ایجاد انگیزه برای ادامه زندگی زنده می‌شود. یک فرد مصرف‌کننده در دوره مصرف هیچ‌وقت دوست ندارد در جمع باشد؛ ولی وقتی که موادش را ترک می‌کند و به درمان می‌رسد دوست دارد که وارد جامعه شود و در آخر سخنم با تازه‌واردینی است که اینجا حضور دارند؛ این را بدانید که اگر وارد کنگره شدید نگران نباشید؛ فقط دوربین را از روی مسافرتان بردارید و بیشتر روی خودتان کار کنید. رها کردن مسافر به این منظور نیست که مسئولیت‌هایتان را در خانه به عنوان یک همسر رها کنید، بلکه از نظر فکری او را رها کنید و بیشتر روی خودتان تمرکز کنید. یک مصرف‌کننده وقتی مواد مصرف می‌کند حالش خوب است؛ ولی ما همسفران در اثر افکار منفی و اندیشه‌های منفی که داریم و داشتیم، گاهی حالمان بدتر از مسافران است؛ باید زمان بدهیم هم زمان و هم صبر و هم این‌که ایمان داشته باشیم و اگر این‌ها را انجام بدهیم؛ مطمئناً به درمان و رهایی خواهم رسید. اگر به آموزش‌های کنگره ایمان و باور نداشته باشیم به مقصد نمی‌رسیم.

مرزبانان کشیک: همسفر آمنه و مسافر محمود
تایپیست: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر زینت رهجوی راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .