دومین جلسه از دوره بیست و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان،به استادی راهنمای DST مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر محمدرضا با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد » سه‌شنبه ۸مهرماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم مسافر.
خداوند را شکر می‌کنم از بنیان کنگره تشکر می‌کنم که این بستر فراهم کردند ما اینجا باشیم از اینجت محترم همچنین از لژیون خدمتگزار محترم و راهنمای محترمشون آقا حمزه سپاسگزارم که اجازه دادند امروز در خدمت شما باشم.
امروز در جایی صحبت می‌کردم و دفترCD آوردم و نشان دادم و عنوان کردم که کنگره ۶۰ مانند یک دانشگاه است. الان اول سال تحصیلی است و همه افراد می‌دانند که امروز برنامه کلاس اول دانش‌آموزان چیست و دقیقاً مشخص است.
دستور جلسه صورت مسئله اعتیاد است واگر بخواهیم در مورد مسئله اعتیاد صحبت کنیم، باید اول ببینیم خود اعتیاد چیست، از کجا شروع شد، چه اتفاقی افتاد و چرا آقای مهندس مسئله اعتیاد را مطرح کرد و این موضوع در چه تاریخی به صورت یک مقاله علمی ارائه شد و چگونه توانستند این مسئله را به صورت کتاب و مقاله ارائه دهند و کار به جایی رسید که امروز شاهد آن هستیم که پرونده ایشان مربوط به ۲۶ سال قبل است. اگر به مسئله اعتیاد توجه کرده باشید، به طور کامل مسئله اعتیاد را شکافته است. قرن‌ها و سال‌های متمادی، ما و تمام جامعه، چه پزشکی و چه غیرپزشکی، در واقع نمی‌دانستیم مسئله اعتیاد چیست و چگونه باید آن را حل کرد. سازمان جهانی بهداشت، اعتیاد را تحت این عنوان معرفی کرد: «اعتیاد یک مسمومیت مزمن است». با همین تعریف، در واقع جهان گمراه شد. در سال ۱۹۹۱ در لندن، به دلیل بیماری‌هایی مثل هپاتیت، متادون به عنوان یک داروی نگهدارنده توزیع شد و به جای تزریق هروئین گفتند؛کاهش آسیب بدهیم همان نسخه و همان روش وارد کشور ما شد و در واقع برای کاهش آسیب توزیع شد در بین داروخانه‌ها پروتکل برای آن نوشته شد. پروتکل درمانی متادون، اگر به آن توجه کرده باشید، فقط تحت عنوان نگهدارنده است. یعنی فردی که مواد مصرف می‌کرد، حالا به جای مواد، متادون مصرف می‌کند و نگهدارنده است. کاهش آسیب در واقع اصل ماجرا برمی‌گشت به معتادین تزریقی که تزریق می‌کردند و بحث بیماری‌ها بود که گسترش پیدا نکنند. به این خاطر این موضوع مطرح شد و برای آن برنامه‌ریزی شد. برای افرادی که تریاک می‌کشیدند متادون داده می‌شد یا هر نوع اعتیاد دیگری، حتی اگر هروئین بود متادون به آن‌ها داده می‌شد، ولی تحت عنوان متادون استفاده می‌شد، چه مقدار و چه میزان؟ آقای مهندس درکتاب چهارده مقاله یک مقاله دارد تحت عنوان «چند متر تریاک؟» اما اگر به فردی متادون داده شود، چه میزان؟ با توجه به میزان مصرف موادش، چه مقدار؟ اصلاً هیچ مقدار مشخصی برای آن در نظر گرفته نشده بود. در سال ۱۳۷۵، با الهام گرفتن از ماه رمضان، آمدند و روشی را روی خودشان تجربه و آزمایش کردند و فرمانی صادر شد که باید از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر عبور کنیم و برای این عبور، مسیر راه باید علامت‌گذاری و مشخص می‌شد. وقتی زمان گذشت، همه این‌ها را در کتاب نوشت،یعنی کتابی به نگارش درآورد و نوشت و در آن کتاب، مسئله اعتیاد به طور کامل توسط آقای مهندس طرح و توضیح داده شد. بعد از آن، صحبت آقای مهندس این بود که این موضوع بسیار مهم است. صحبت ایشان از روز اول این بود که اگر مطلبی در مورد هر مسئله علمی یا هر کار علمی در حوزه اعتیاد گفته می‌شود، باید به صورت مقاله علمی ارائه شود. آقای مهندس در سال 1382 مقاله خود را به کنگره بین‌المللی راهکارهای درمان اعتیاد در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ارائه داد و در آن مقاله، مسئله اعتیاد، حل نقاط کور و درمان اعتیاد مطرح شد. در این مقاله، روش‌هایی که برای ترک اعتیاد به کار برده می‌شد، عنوان شد. گفتیم روش‌ها، روش‌های کوتاه‌مدت هستند و انواع و اقسام روش‌ها را نام برد: روش‌هایی با دارو، روش‌های سنتی، شلاق‌درمانی، آب‌درمانی و همه این‌ها را برشمرد و گفت این‌ها در کوتاه‌مدت هستند و هیچ‌کدام کار درمان را انجام نمی‌دهند. در آنجا عنوان کرد که برای درمان اعتیاد، باید جسم و فیزیولوژی درست شود و برای درست شدن فیزیولوژی و جسم، باید یک دارو به مدت حداقل ۱۰ ماه مصرف شود. ایشان مثلث درمان اعتیاد را مطرح کرد و گفت این مثلث شامل جسم، جهان‌بینی و روان است. برای درمان جسم، ۱۰ تا ۱۱ ماه زمان نیاز است. برای جهان‌بینی، خدا می‌داند. آقای مهندس این مسئله را عنوان کردند. یک بار بعد از ۱۸ سال تحقیق روی روان، متوجه شدم که برای درست شدن روان، باید جسم و جهان‌بینی درست شود تا روان خود به خود درست شود. در آنجا بحث عکس‌العمل‌های پنهان را مطرح کردند که نقطه کور درمان اعتیاد بود. گفتند عکس‌العمل‌های آشکار را همه ما می‌دانیم که بعد از ۱۰ تا ۲۰ روز به حالت عادی برمی‌گردد؛ مثل عطسه، آبریزش بینی، عرق کردن، سیم‌کشی بدن، بی‌خوابی و مسائل دیگر. بعد از ۲۰ روز تا یک ماه، این‌ها به حالت تعادل برمی‌گردند و جسم این کار را انجام می‌دهد. سیستم فیزیولوژی طبیعی تا حدودی به حالت اول برمی‌گردد، ولی بعد از آن یک سری عکس‌العمل‌های پنهان هست که حتی زمانی که عکس‌العمل‌های آشکار بود، این عکس‌العمل‌های پنهان وجود داشت، ولی ما به دلیل دردهای شدید متوجه آن‌ها نمی‌شدیم. به عنوان مثال، وقتی ما می‌رفتیم دستشویی و برمی‌گشتیم، دیگر افسردگی، فکر افسردگی و عدم میل به زندگی و نشاط و شادابی را اصلاً در فکر نداشتیم. مشکل، بحث عکس‌العمل‌های پنهان بود که روی آن کار شد. نقطه کور درمان اعتیاد عنوان شد و بعد از آن، حلقه مفقوده معرفی شد. آقای مهندس حلقه مفقوده درمان اعتیاد را همان جهان‌بینی معرفی می‌کند که اگر جهان‌بینی فرد تغییر نکند، نوع نگاه، نگرش، آگاهی، برداشت و ادراکش نسبت به جهان درون، جهان پیرامون و جهان بیرون تغییر نکند برگشت خواهد کرد. مسئله اعتیاد پس از قرن‌ها که ناپیدا، نامعلوم و حل‌نشده بود، توسط آقای مهندس در سال ۱۳۷۶ حل شد و امروز بر اساس همان حل شدن صورت مسئله اعتیاد، بسیاری از بیماری‌ها و مسائل دیگر مانند سیگار، پرخوری یا تغذیه ناسالم، درمان شدند. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، ممنون و متشکرم.
تهیه،تایپ و ویرایش: مسافر محمدرضا لژیون نهم
عکس و بارگذاری:مرزبان خبری مسافر مجید
- تعداد بازدید از این مطلب :
224