به نام خداوند دادار پاک؛ پدید آور آدم از آب و خاک.
فردی که در مسیر عشق قرار داشته باشد، از تاریکی مطلق وارد نور و روشنایی می‌شود و هنگامی که نور را تجربه می‌کند، به مسیر عشق قدم گذاشته است. قدم گذاشتن در مسیر عشق مثل ورود به بهشت است. کسی که عشق را در خود بیدار می‌کند، خود را به مرحله پالایش می‌رساند و به راحت‌ترین حالت ممکن می‌تواند انسان، آرام و بخشنده باشد. در نهایت به صراط مستقیم هدایت می‌شود.
عشق منبعی از انرژی‌های مثبت و حس و حال عالی و امید است. عشق به ما آموزش می‌دهد که در چالش‌ها و سختی‌های زندگی چگونه عمل کنیم. مثل فردی که بدون درخواست هیچ کس و به خواست و اراده خود وارده کنگره۶۰ می‌شود و عشقی که در کنگره برای او ایجاد می‌گردد، باعث می‌شود با عشق وظایف خود را در این مسیر انجام دهد. فرمان‌برداری از راهنما با عشق انجام می‌شود. سی‌دی نوشتن با عشق انجام می‌شود. شربت OT با عشق و سر ساعت مشخص مصرف می‌شود. فرد با عشق خدمت می‌پذیرد.
تمام این عشق‌ها برای رسیدن به عشق رهایی است و وقتی عشق به رهایی ایجاد می‌شود، فرد به زیبایی مسیر را به پایان می‌رساند. چرا عشق باعث پالایش انسان می‌شود؟ زیرا عشق باعث می‌شود فرد مصرف‌کننده که در مسیر نور و روشنایی قرار بگیرد و برای خانواده، اطرافیان و حتی افراد جامعه و محیط ارزش بیشتری قائل شود و کلام آخر عشق چراغی برای درک بهتر انسان است.
منبع: سی‌دی هفته (عشق)
نویسنده: همسفر فرشته (لژیون سردار)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی
- تعداد بازدید از این مطلب :
317