نقطه کور درمان عکس‌العمل پنهان است

جلسه چهارم از دوره چهل‌و‌دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ابوریحان به استادی همسفر صدیقه، نگهبانی همسفر مژگان و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد» روز سه‌شنبه ۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

دستور جلسه امروز «صورت مسئله اعتیاد» است. وقتی از صورت مسئله اعتیاد صحبت می‌کنیم، یعنی از اولین آجر و خشت بنای علمی کنگره سخن می‌گوییم. صورت مسئله اعتیاد یک مسئله کلی است که برای تمام زندگی ما کاربردی دارد. مثلاً وقتی شما می‌خواهید یک خانه بخرید، ابتدا باید ببینید چه مقدار پول دارید، در چه محلی می‌خواهید آن خانه را بخرید و آن خانه چه امکاناتی برای شما داشته باشد. یکی از مشکلات اساسی اعتیاد، همین صورت مسئله اعتیاد بود که مشخص نبود و هزاران سال هیچ‌کس نتوانست راه درمان برای اعتیاد پیدا کند و عده‌ای هم می‌گفتند اعتیاد درمان ندارد. آقای مهندس فرمودند اول باید ببینید اعتیاد کارش چیست، سپس برایش راه‌حل پیدا کنید. وقتی بگوییم اعتیاد درمان ندارد، دیگر راه‌حلی هم نمی‌توانیم برایش پیدا کنیم. پس باید صورت مسئله مشخص باشد؛ آیا اعتیاد یک بیماری ذهنی است یا یک بیماری جسمی، یا ترکیبی از این دو؟

در درمان اعتیاد، جسم و روان و جهان‌بینی باید هر سه به تعادل برسند. در اعتیاد، یک جایگزینی صورت می‌گیرد؛ قدرت درونی بدن از کار می‌افتد، سیستم ایکس کار نمی‌کند و مواد بیرونی جایگزین مواد درونی بدن می‌شوند. تعریفی که برای اعتیاد ارائه کرده بودند، تعریفی غلط بود که می‌گفتند «مسمومیت مزمن» است. وقتی تعریف غلط باشد، درمانی هم صورت نمی‌گیرد. اگر اعتیاد مسمومیت باشد، طبیعت هم سم است! پس چگونه مورفین و آمفتامین و مشابه آن‌ها در درمان اعتیاد به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و در پزشکی کاربرد دارد؟ وقتی شخص مصرف‌کننده مواد مخدر به هر دلیلی مصرف نکند، بعد از ۲۴ ساعت عکس‌العمل‌های زیادی در بدنش ظاهر می‌شود مثل استخوان‌درد، اسهال، پرش پا و بی‌خوابی. این‌ها عکس‌العمل‌های آشکار هستند، اما نقطه کور درمان در عکس‌العمل‌های پنهان بود؛ مثل افسردگی، گریه کردن و امثال آن.

حال اگر بگوییم اعتیاد بیماری ذهنی است، آیا در اثر بیماری ذهنی، انسان دچار بی‌خوابی یا استخوان‌درد می‌شود؟ پس به این نتیجه می‌رسیم که بیماری اعتیاد فقط ذهنی نیست، بلکه چیزی است بین بیماری ذهنی و جسمی؛ و برای درمان باید جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل برسند. آقای مهندس روز چهارشنبه در صحبت‌هایشان فرمودند: ما روی موش‌ها آزمایش کردیم و انواع مواد مخدر را با روش دی‌اس‌دی درمان نمودیم. وقتی موش‌ها معتاد شدند، برخی ژن‌های بدن آن‌ها از تعادل خارج شد. سیستم ایمنی تحت نظارت این ژن‌ها کار می‌کند. در بدن همه ما سرطان دائماً وجود دارد اما بدن آن را کنترل می‌کند. در بدن ژنی به نام «پنتیوسل» وجود دارد که به آن «پلیس بدن» می‌گویند؛ این ژن وقتی جایی در بدن خراب می‌شود، سریع آن را ترمیم می‌کند.

یک مشارکت دلی هم می‌خواهم بکنم. وقتی وارد کنگره شدم، از لحاظ روحی و روانی خیلی به‌هم‌ریخته بودم. مسافرم که مصرف می‌کرد، همه چیز را در خودم می‌ریختم و به کسی چیزی نمی‌گفتم. از درون خیلی داغون شده بودم و هنوز هم به آن آرامشی که قبل از اعتیاد داشتم نرسیدم. اما وقتی جایی رفتم و دیدم در یک خانه بر سر یک موضوع کوچک دعوا و درگیری پیش آمده بود، خدا را شکر کردم که به کنگره می‌آیم، چون حتی در بزرگ‌ترین مسائل هم دیگر برای خودم و خانواده‌ام مشکل ایجاد نمی‌کنم. به قول خانم الهه در لژیون سردار، مسافر من تا الان دو بار آمده رهایی گرفته و دوباره مصرف کرده است. بار اول که مسافرم آمد، رهایی گرفت و دوباره مصرف کرد، خانم سمیه قجری راهنمای عزیزم بودند و من تا یک ماه در لژیون گریه می‌کردم و خیلی حالم بد بود. اما دفعه دوم که آمد، سفر کرد، رهایی گرفت و باز مصرف کرد، این بار به خودم گفتم چرا مثل دفعه قبل نیستم؟ فهمیدم که این آموزش‌های کنگره است. از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را آماده کردند تا ما بیاییم، آموزش بگیریم و به آرامشی که می‌خواهیم برسیم. ممنونم که به صحبت‌هایم گوش کردید.

رهایی لژیون تغذیه سالم همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر الهه

اهدای لوح تقدیر اعضای لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر سعیده و مسافر عباسعلی
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هشتم)
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران