‎حل مشکلات با شناخت صورت مسئله اعتیاد

جلسه چهاردهم از دوره شصت و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی پروین اعتصامی اراک به استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر هدی با دستور جلسه «صورت‌مسئله اعتیاد» روز دوشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم که این بستر را برای ما فراهم کردند. از همسفر لیلا راهنمایم نیز متشکرم که بار دیگر این فرصت را به من دادند تا در این جایگاه خدمت کنم.‌ در مورد دستور جلسه امروز «صورت‌مسئلۀ اعتیاد» در ابتدا هیچ شناخت و درکی از مواد مخدر و اعتیاد نداشتم و فکر می‌کردم انسانی که به اعتیاد آلوده شود؛ دیگر راه درمان و رهایی و راه نجاتی برایش وجود ندارد. زمانی که به کنگره آمدم راهنمای تازه‌واردین به من مشاوره داد که اعتیاد به مواد مخدر از هر نوع درکنگره درمان قطعی دارد، انگار نوری از امید در دلم تابید و مطمئن شدم که مسافرم به‌جای درستی برای درمان آمده است.

بعدها بامطالعۀ کتاب چهارده مقاله در مقاله اول متوجه شدم که برای انجام هر کاری ابتدا باید صورت‌مسئله آن را به‌درستی بشناسیم تا بتوانیم آن را حل کنیم؛ اگر صورت‌مسئله را نشناسیم نمی‌توانیم پیشگیری کنیم، نه درمان و نه حتی کاهش آسیب، برای درمان اعتیاد به مواد مخدر، سه پارامتر اصلی جسم، روان و جهان‌بینی لازم است. جسم، جسم یک مصرف‌کننده، پس از سال‌ها مصرف مواد مخدر تخریب‌شده است و این مواد، جایگزین مواد شبه افیونی طبیعی بدن (مانند اندورفین و دینورفین) شده‌اند و با درمان و بازسازی باید تعادل خود را بازیابد و سیستم ایکس بدن به حالت تعادل برسد که پارامتر زمان در اینجا نقشی حیاتی دارد.

نمی‌توان یک‌باره مواد را از فرد مصرف‌کننده گرفت و تا زمانی که سیستم تولیدکنندۀ مواد شبه افیونی بدن که از آن به‌عنوان  سیستم ایکس یاد می‌شود؛ به‌طور کامل بازسازی و درمان نشود، درمان نهایی امکان‌پذیر نخواهد بود. روان، هنگامی‌که جسم ما درمان می‌شود؛ مطمئناً روان ما نیز به تعادل می‌رسد؛ مثل دندان‌درد که در این حالت، اعصاب و روان ما به هم می‌ریزد؛ اما وقتی آن دندان را درمان می‌کنیم، آرامش به جسم و درنتیجه به روان ما بازمی‌گردد که در مورد اعتیاد نیز همین قاعده صادق است. جهان‌بینی، فرد مصرف‌کننده، سال‌ها با مصرف مواد مخدر زندگی کرده و درنتیجه، افکار، اندیشه و جهان‌بینی او به حالت افیونی درآمده است و اصلاح این افکار، فرد با شرکت در کلاس‌های آموزشی و کارگاه‌های کنگره، آموزش می‌بیند تا اندیشه و افکارش را اصلاح کند.

همۀ این دستاوردها، نتیجه‌ای است از تحقیقات و بیانات آقای مهندس در مورد «صورت‌مسئلۀ اعتیاد» است وگرنه ما درگذشته، شناخت درستی از صورت‌مسئلۀ اعتیاد و مواد مخدر نداشتیم و مصرف‌کنندگان را افرادی بی‌اراده می‌دانستیم، درحالی‌که مصرف مواد برای آنان به یک نیاز بدل شده است؛ مانند انسانی که گرسنه است باید غذا بخورد، در غیر این صورت نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد و تعاریف غلط در جامعه که ‌‌اعتیاد را مسمومیت مزمن می‌دانستند و مصرف‌کنندگان را سم‌زدایی می‌کردند؛ اما کنگره با ارائه تعریف درست، ثابت کرد اعتیاد یک  جایگزینی مزمن است و با روش DST به درمان پرداخت و اثربخشی این روش را، با درمان هزاران مصرف‌کننده به‌طور عملی ثابت کرد.

باوجود همۀ این شواهد، آزمایش‌ها و نتایج موفق، هنوز بسیاری از پزشکان و متخصصان در حوزۀ اعتیاد بر این باورند که اعتیاد یک بیماری لاعلاج، پیش‌رونده و غیرقابل درمان است و فقط می‌توان آن را با استفاده از داروها کنترل کرد؛ اما درکنگره، پروندۀ اعتیاد بسته‌شده است و امیدوارم تمام کسانی که خواهان رهایی از دام اعتیاد هستند، با کنگره به درمان قطعی دست یابند.

مرزبان کشیک: همسفر سحر و مسافر مهدی
تایپیست: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر نوشین رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
تنظیم و ارسال: همسفر اعظم دبیر سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک