سلام دوستان زهرا هستم همسفر
در هر مسئله شناخت مسئله، مهمترین بخش از حل مسئله است. یکی از مهمترین مشکلات اعتیاد، نداشتن تعریفی دقیق و نبودن راهی منطقی برای درمان آن بود که مهندس حسیندژاکام بنیانگذار کنگره۶۰، یک معادله با ده مجهول را تبدیل به یک معادله با یک مجهول کردند. منظور از مجهول این بود که چرا فرد مصرفکننده هرقدر تلاش به ترک اعتیاد میکند، حالش خوب نمیشود و به تعادل نمیرسد و همچنان وسوسهٔ مواد را دارد. آقایمهندس دژاکام اول صورت مسئله اعتیاد را حل کردند و موفق هم شدند.
وقتی از صورت مسئله اعتیاد صحبت می کنیم؛ یعنی از اولین خشت علمی کنگره۶۰ صحبت میکنیم. کنگره۶۰ برای بیان کامل موضوع اعتیاد، تعریف اعتیاد و چگونگی آن بنای عظیمی را ساخته است به گونهای که اعتیاد دیگر یک موضوع ساده و در حاشیه نیست؛ بلکه اعتیاد، خود یک علم و رشته تخصصی است. آقایمهندس ۱۴ اصل برای شناخت صورت مسئله اعتیاد و روشهای درمان آن بیان کردند. ایشان در سمینار سراسری اعتیاد آبان ۱۳۸۱ شرکت کردند و خودشان را به این عنوان معرفی کردند: من مهندس الکتروتکنیک و یک محقق در رشته الکتروتکنیک بودم و از بد حادثه به اینجا پناه آوردم تا هم سخن دلم را با شما در میان بگذارم و هم نتیجه سالها تلاش و تحقیقات خود را در مقوله شناخت اعتیاد و روش درمان آن بگویم. من خود اعتیادم، خود مواد مخدرم، من خود کتاب اعتیادم، من خود بیمارم، من دردم و درمانم، و من خودم ۱۷ سال مصرف کننده مواد مخدر بودهام و اکنون ۵ سال است که آزاد و رها شدهام.
آقایمهندس فرمودند: «بیماری اعتیاد و وابستگی به آن، در سه بخش مهم شهر وجودی انسان اختلال و تخریب ایجاد میکند، (جسم، روان و جهانبینی) است. در قسمت جسم سیستم تولیدکننده طبیعی یا درونزا دچار اختلال شده و تولید آنها به ورود مواد مخدر بیرونی مثل: تریاک، شیره و... وابسته است. به عبارتی مخدرهای بیرونی جایگزین مخدرهای درونی شده است. در قسمت روان ریشه تمام اختلالات، در جسم، عدم تعادل جسمی و جهانبینی است و با به تعادل رسیدن جسم و جهانبینی، روان نیز در شرایط مطلوب خواهد رسید. در قسمت جهانبینی و تفکرات نیز به موازات به تعادل رسیدن جسم و روان میتوان با آموزش، این قسمت را نیز به تعادل رساند بهگونهای که اثری از تفکرات منفی ناشی از مصرف مواد مخدر و جهانبینی افیونی باقی نماند.
مسئله دیگری که در نوشتار صورت مسئله اعتیاد قابل توجه است این است که آقایمهندس، مصرفکنندگان را دستهبندی میکند و تعریفی علمی از هر یک به دست میآورد، و ما با خواندن آن متوجه میشویم که مصرف کننده، در کدام یک از آن دستهبندی قرار میگیرد، تا راهکارهای لازم را برای درمانش به کار ببریم. رهایی از اعتیاد؛ باید به مثلث درمان اعتیاد توجه کرد که (جسم، روان و جهانبینی) است. با شروع سفر مسافر و مصرف شربت OT و کاهش تدریجی آن، جسم و روان به مدت یازده ماه درمان میشود و جهانبینی فرد با حضور مداوم در جلسات، خواندن جزوات، نشریات و گوش کردن سیدیهای کنگره تغییر میکند، نگرش فرد نسبت به خود، زندگی و جامعه دگرگون میشود و شکل مثبت و درستی به خود میگیرد.
همین امر موجب میشود که درمانیافتگان در کنگره۶۰ برگشت دوباره به مواد نداشته باشند، پس بدانیم که مطالعه و کاربردی کردن مطالب نوشتار صورت مسئله اعتیاد از اولین، مهمترین و ضروریترین امور برای درماناعتیاد است که هم مسافر و هم همسفر؛ باید به مطالب آن آگاهی داشته باشند. امید آن که با علم و آگاهی این زشتیها و پلیدیها را به خوبیها و زیباییها تبدیل کنیم.
سلام دوستان فائزه هستم همسفر
درمورد صورت مسئله اعتیاد؛ باید بگویم من قبل از ورود به کنگره۶۰ فکر میکردم اعتیاد درمانی ندارد؛ ولی وقتی به کنگره آمدم فهمیدم در یک باور غلط بودم. من همیشه فکر میکردم فردی که مصرفکننده است؛ باید ترک کند و این ترک هم همراه با اراده قوی و غیرت باشد، درغیر این صورت ترک نخواهد کرد. وقتی بیشتر آشنا شدم و کتابهای آقایمهندس را خواندم خیلی از سؤالات ذهنم در مورد اعتیاد برطرف شد. اولین سوال این بود که اعتیاد چیست؟ آقای مهندس فرمودند: «اعتیاد جایگزینی مزمن است»؛ یعنی مواد مخدر بیرونی جایگزین مواد شبهافیونی بدن شده و باعث تخریب در سیستمهای بدن میشود و زمانی مصرفکننده درمان میشود که جایگزینی درست باشد. من در اینجا متوجه شدم دلیل اینکه هر بار مسافر من با ترک مواد مخدر دوباره به سمت مواد میرفت چه بوده است؛ چون جسم، روان و جهانبینی مسافر من به تعادل نرسیده بود.
برای رهایی از اعتیاد؛ باید به مسئله درمان اعتیاد توجه کرد. مثلث درماناعتیاد در کنگره۶۰، (جسم، روان، و جهانبینی) است. یک روان سالم؛ باید جایگزین یک روان خراب شود، یک جهانبینی درست جایگزین یک جهانبینی افیونی شود. وقتی بیشتر روی جهانبینی و جسم کار شود و سالم شوند، روان خود به خود درست میشود. در وادی اول آقایمهندس میفرمایند: «با تفکر ساختارها آغاز میشود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال میرود». درواقع به من میگوید: با تفکر و اندیشه درست صورت مسئله مشکلات را پیدا کنم و بهترین راه حل را انتخاب کنم. در مورد اعتیاد نیز صادق است، با تفکر میتوان بهترین راه حل را انتخاب کرد.
قبل از اینکه آقایمهندس بخواهند صورت مسئله اعتیاد را کشف کنند، اعتیاد هیچ درمانی نداشت و فقط برای مدتی فرد از مواد دوری میکرد و یا اگر هم مواد را به کلی کنار میگذاشت، جسم و روانش به تعادل نرسیده بود. این باعث میشد که یا به سمت مواد برگردند یا تا آخر عمر روان و جسم آنها نامتعادل باشد. قبل از کنگره۶۰ به خیلی از مصرفکنندگان صدمات و آسیبهای زیادی رسید. چرا افرادی که مثلاً به کمپ میرفتند یا متادون درمانی، سمزدایی میکردند بینتیجه میماند؟ چون نمیدانستند مشکل از کجا است و کدام قسمت از بدن آنها آسیب دیده تا بتوانند آسیب دیدگی را درمان کنند.
در خیلی از بیماریها، بشر نتوانسته آن بیماری را درمان کند و فقط آن رو کنترل کرده است؛ ولی در کنگره۶۰ با روش DST و داروی OT به بدن فرصت داده شد و بدن خودش را بازسازی کرد، درماناعتیاد حاصل شد، مشکلات جسمی فرد حل شد، مشکلاتی مثل عصبانیت، دیر خوابیدن و کارهای ضدارزشی کمتر انجام دادند و این بهخاطر این است که حال جسم بهتر میشود ؛حتی ورزش میکنند که این بسیار مهم است؛ زیرا در نهایت به سلامت کامل میرسند. امیدوارم تمام مصرفکنندگان بتوانند با تفکر درست، راه حل درست را انتخاب کنند.
سلام دوستان فاطمه هستم همسفر
این دستور جلسه باعث تغییر نگاه و بینش من نسبت به اعتیاد شد، باورهایم را دگرگون کرد و اولین جرقه امید و آرامش من شد. به من نشان داد که من همسفر قبل از کنگره چهقدر در ناآگاهی با تفکرات غلط در مورد اعتیاد بودم. در کنگره۶۰، به جای استفاده از کلمه معتاد، از کلمه مسافر استفاده میشود و آن را یک بیمار تلقی میکنند که باید درمان شود. در این مکان مقدس، به لطف خداوند و زحمات بیدریغ آقایمهندس حسیندژاکام با روش DST و داروی OT این درمان حاصل شده است و صورت مسئله اعتیاد حل شد.
دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد»، به عنوان اولین پله از پلههای یک نردبان در کنگره۶۰ است که برای بیان کامل و واضح موضوع اعتیاد، تعریف اعتیاد و راههای درمان به جستجو پرداخته است. اعتیادی که جهان پزشکی به نقطه صفر آن هم نرسیده و اعتیاد را بیماری مرموز و لاعلاج میدانند، تعریفی که باعث نابودی و ویرانی انسانهای زیادی که خواستار رهایی از اعتیاد بودند، شد. صورت مسئله؛ یعنی قبل از پاسخ دادن و فکر کردن به جواب ابتدا فکر کنیم که سوال دقیقاً چه چیزی است و ما دنبال چه مجهول و گمشدهای میگردیم؛ باید هدف و آنچه مجهول است، مقصد و مبدأ مشخص شود.
یکی از مشکلات اصلی اعتیاد، صدها سوال مجهول است که هیچکس نتوانسته پاسخ بدهد و نتیجه آن گمراهی شده است. این به علت نبود آگاهی که عدهای گفتند اعتیاد درمان ندارد، ایجاد شده است. حالا سؤال مجهول و مهم این است که چرا یک فرد با هر شیوه و متدی که تلاش میکند مصرف مواد را کنار بگذارد، حالش خوب نمیشود و به تعادل نمیرسد؟ سازمان بهداشت جهانی، اعتیاد را مسمومیت مزمن میداند؛ اما تعریف درستی که آقایمهندس از اعتیاد داشتند و صورت مسئله را پیدا کردند این بود که اعتیاد جایگزینی مزمن است؛ یعنی مواد مخدر بیرونی یا مصنوعی جایگزین مخدر طبیعی جسم؛ یعنی همان مواد شبهافیونی بدن میشود و به علت تأثیر و تخریبی که مواد شبهافیونی بیرونی بر روی ساختار جسم ایجاد میکند، درمان در کوتاه مدت امکان پذیر نیست.
در مثلث درماناعتیاد که شامل: (جسم، روان و جهانبینی) است، هر سه پارامتر در فرد مصرف کننده دچار اختلال و عدم تعادل شده که برای درمان باید این سه پارامتر همزمان و به موازات هم جلو بروند. ۱) جسم و فیزیولوژی: جایگزینی مواد بیرونی یا مصنوعی به جای مخدرهای طبیعی جسم که فرد را دچار بیخوابی، استخوان درد، اسهال و... میکند. ۲) روان یا خلق و خو: ریشه آن به دلیل اختلال و عدم تعادل جسم است. فرد دچار افسردگی، ناامیدی و گوشهگیری میشود که با به تعادل رسیدن جسم و جهان بینی، روان هم به تعادل میرسد.۳) جهانبینی: به موازات به تعادل رسیدن جسم و روان با آموزش، این قسمت به تعادل میرسد، بهگونهای که اثری از تفکرات منفی در فرد مصرف کننده نمیماند.
در کنگره۶۰ با متد DST، داروی OT، دوز و میزان کافی دارو در مدت ۱۱ ماه فرد مصرف کننده به صورت تدریجی و پلهای به تعادل و سلامت میرسد. با این متد فیزیولوژی فرد مصرف کننده به تعادل میرسد و تا زمانی که فیزیولوژی درست نشود، مشکلات روحی و روانی برطرف نمیشود و مثلث درمان هم کامل نمیشود.
رابط خبری: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوازدهم)
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروا (لژیون پانزدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
182