سال‌ها اعتیاد را فقط یک وابستگی می‌دیدم

روشنایی‌ای که از دل وفهم برخاست

وقتی برای اولین‌بار از زبان مهندس دژاکام با مفهوم «صورت‌مسئله اعتیاد» آشنا شدم، گوئی نوری به تاریکیِ سال‌ها تماشای رنج عزیزم تابید. سال‌ها بود که اعتیاد را فقط یک وابستگی می‌دیدم، یک عادت بد، یک انتخاب اشتباه. اما حالا می‌فهمم که اعتیاد، یک بیماری است؛ بیماری‌ای پیچیده که جسم، روان و جهان‌بینی انسان را درگیر می‌کند. این نگاه تازه، نه‌تنها فهم مرا دگرگون کرد، بلکه قلبم را آرام‌تر کرد. چون حالا می‌دانستم که آن‌چه عزیزم با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، فراتر از اراد‌‌ه  لحظه‌ای یا ضعف شخصی است.

من یاد گرفتم که مصرف مواد، فقط نوک کوه یخ است. زیر آن، جسمی است که دیگر نمی‌تواند مواد شبه‌افیونی طبیعی خودش را تولید کند. روانی است که از تعادل خارج شده، پر از اضطراب، ترس، خشم و احساس بی‌ارزشی و نگاهی به زندگی که پر از ناامیدی، بی‌هدفی و گم‌گشتگی شده است. جسم، روان و جهان‌بینی، مثلثی می‌سازند که اگر یکی درمان نشود، دو تای دیگر هم به تعادل نمی‌رسند. این مثلث، کلید فهم اعتیاد است؛ و فهم آن، برای منِ همسفر، پلی شد میان عشق و آگاهی.

در کنگره ۶۰، یاد گرفتم که درمان فقط با قطع مصرف نیست. ترک کردن، تنها یک گام است؛ اما بازسازی جسم، آرام‌سازی روان، و تغییر جهان‌بینی، گام‌هایی حیاتی‌اند. من، به‌عنوان همسفر، در این مسیر نقشی دارم. باید یاد بگیرم که چگونه حمایت کنم، چگونه صبور باشم، چگونه امید را در دل عزیزم زنده نگه دارم. باید خودم هم رشد کنم، جهان‌بینی‌ام را تغییر دهم و از تماشاگر رنج، به همراهِ مسیرِ درمان تبدیل شوم.

برای من، صورت ‌مسئله اعتیاد یعنی فهمیدن این‌که چرا عزیزم مصرف می‌کرد، چرا نمی‌توانست رها شود و چرا حالا می‌تواند دوباره زندگی کند. این فهم، آغاز راهی شد که در آن نه‌تنها او را بهتر شناختم، بلکه خودم را هم پیدا کردم. توانستم پیام امید را در دل خود بکارم و آن را با نگاه، با کلام، با حضورم به عزیزم منتقل کنم. توانستم به کسانی که در تاریکی‌اند، بگویم که نور هست، راه هست، و بازگشت ممکن است.

امروز، وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم که هر لحظه‌ درد، هر شکست، هر بار زمین خوردن، مقدمه‌ای بود برای فهمی عمیق‌تر. فهمی که حالا نه‌تنها زندگی عزیزم را نجات داده، بلکه به من مأموریتی داده: این‌که این پیام را به دیگر همسفران برسانم. اینکه بگویم اعتیاد پایان نیست؛ بلکه می‌تواند آغاز باشد. آغازی برای شناخت خود، برای بازسازی رابطه، برای تولدی دوباره، هم برای مصرف‌کننده، هم برای همسفر.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران