صورتِ مسئلهٔ اعتیاد در کنگره ۶۰ چرا تعریفِ درست، نیمی از درمان است در کنگره ۶۰ «اعتیاد» فقط قطع یا ادامه مصرف نیست؛ مسئله‌ای سه‌بُعدی است که جسم، روان و جهان‌بینی را هم‌زمان درگیر می‌کند.
وقتی صورتِ مسئله را همین‌طور که هست ببینیم—با زبان و چارچوب خودِ کنگره—راه‌حل هم شفاف می‌شود: بازگرداندنِ تعادل از مسیرِ آموزش، تجربه و خدمت در یک ساختار منظم و قابل اجرا.
کنگره ۶۰ برای این مسئله، «نقشهٔ راه» عملی دارد: شعبه، لژیون، آموزش‌های مکتوب و صوتی (نوشتارها و سی‌دی‌ها)، ورزش سازمان‌یافته (پارک و استخر)، و خدمت‌های کوچک و بزرگ.
نتیجهٔ این ساختار این است که تصمیم‌های روزانه‌مان—از بیدار شدن تا خواب—در راستای تعادل قرار می‌گیرند، نه در برابرش. ---
نقشهٔ عملِ کنگره ۶۰ برای صورتِ مسئلهٔ اعتیاد:
1- تعریف هدف به زبان کنگره ،هدف فقط «پاکی» نیست؛ تعادلِ پایدار است: خواب و انرژی بهتر، خلق متعادل، ارتباطات سالم، و بازسازی نگاه به زندگی. این هدف را هر روز با مشارکت و نوشتن تثبیت می‌کنیم.
2- پایگاه امن: شعبه و لژیون مبنای کار، حضور در شعبه و پیوستن به لژیون زیر نظر راهنماست. لژیون، کلاسِ تمرینِ تصمیم‌سازی است: مشارکت، دریافت تجربه‌های هم‌مسیرها، و اجرای تکالیف (نوشتار/سی‌دی).
۳- آموزش منظم با نوشتارها و سی‌دی‌ها آموزش در کنگره کاربردی و روزمره است. هر سی‌دی یا نوشتار را می‌خوانیم/می‌نویسیم، برداشت می‌گیریم، در لژیون مطرح می‌کنیم و همان روز تمرینش می‌کنیم؛ این چرخه، جهان‌بینی را از «دانستن» به «توانستن» تبدیل می‌کند.
4-) پیگیریِ روزانه و گزارش‌دادن سه شاخص ساده را یادداشت کنید: خواب، خلق، وسوسه. یادداشت کوتاه روزانه + گزارش به راهنما یعنی «دیدنِ روند». روند که دیده شود، امید و نظم تقویت می‌شود.
5-) قوانین و حرمت‌ها، حرمت‌ها و زمان‌بندیِ جلسات ستون‌های ایمنی‌اند. رعایتشان یعنی محیطی که هر «مسافر» و «همسفر» بتواند بدون قضاوت، آموزش بگیرد و رشد کند.
6-) مراجعهٔ منظم به شعبه—زودتر از ساعت پنج، حضور زودتر از ۵ یعنی هماهنگی با ریتم جمع، فرصت گفت‌وگوی پیش‌جلسه، آرام‌کردن ذهن و ورود به جلسه با کیفیت بالاتر. این پیش‌نظم، احتمال لغزش را کم و بهرهٔ آموزش را چند برابر می‌کند.
7-) ریتم هفتگی پارک و استخر—منظم و بی‌وقفه پارک و استخر در کنگره «تفریح» صرف نیست؛ بخش رسمیِ برنامهٔ تعادل است. تحرک گروهی در پارک و تمرین‌های منظم در استخر، بدن را به ریل تعادل برمی‌گرداند و خلق را تثبیت می‌کند. کلیدِ اثرگذاری: نظم—روز و ساعت ثابت، حتی وقتی «حالِش را ندارید.
8--خدمت؛ تبدیل گرفتن به دادن خدمت‌های کوچک (نظم سالن، نشریات، وب‌سایت، پذیرش،…)، یا مسئولیت‌های منظم (نگهبان، دبیر، مرزبانی) «معنا» می‌سازند. حس خوبِ خدمت بهترین سوخت برای ادامهٔ مسیر است و نگاه را از «مشکلِ من» به «حرکتِ ما» تغییر می‌دهد.
9-) شبکهٔ پشتیبانِ، هم‌مسیرها با راهنما قانون تماس داشته باشید: زمان‌های مشخص، تماس‌های کوتاه در زمان هشدار، و یک اقدام فوریِ ازپیش‌توافق‌شده. این پل‌های ارتباطی، مسیر بازگشت را همیشه باز می‌گذارند.
10-) مشارکت هدفمند، در مشارکت‌ها «مشاهده → تجربه → برداشت» را رعایت کنید. مشارکتِ روشن و کوتاه، آموزش را قابل انتقال می‌کند و مسیر دیگران را هم روشن‌تر.
11-) کوچک‌برداشتن، اما پیوسته در کنگره ۶۰ «گام‌های کوچکِ منظم» بر «انفجارهای مقطعی» ارجح‌اند. اگر امروز فقط یک برگ نوشتید اما کامل، بهتر از ده صفحهٔ پراکنده است.
12-) اگر لغزش شد؛ علمی جمع‌بندی کنید لغزش، «پایان» نیست؛ بازخوانی صورتِ مسئله است: چه محرکی فعال شد؟ کدام بخش برنامه سست بود (حضور شعبه، پارک، استخر، تکلیف، خدمت)؟ تقویت همان حلقه، بازگشت را سریع می‌کند. --- جمع‌بندی و دعوت به اقدام در کنگره ۶۰، صورتِ مسئلهٔ اعتیاد با زبانِ خودِ کنگره نوشته و حل می‌شود: شعبه و لژیون، آموزشِ منظم، پارک و استخرِ هفتگی، و خدمت.
اگر امروز می‌خواهید شروع کنید: ۱) به نزدیک‌ترین شعبه مراجعه کنید (زودتر از ساعت پنج). ۲) در لژیون مستقر شوید و اولین تکلیف نوشتاری‌تان را بردارید. ۳) روز و ساعت ثابتِ پارک و استخر را در تقویم بگذارید. ۴) یک خدمت کوچک انتخاب کنید و همان این هفته شروع کنید. با همین چهار قدم، «تعادل» از یک واژه به یک حالِ تجربه‌شده تبدیل می‌شود. کنگره ۶۰ کنارِ شماست؛ قدم اول را بردارید، مسیر خودش را نشان می‌دهد.
مقاله هفتگی صورت مسئله اعتیاد.
نویسنده: مسافر آرین «لژیون دوم»
ویرایش و ارسال : مسافر علی «لژیون اول»
- تعداد بازدید از این مطلب :
36