English Version
This Site Is Available In English

از مبدأ تا مقصد؛ مسیر بازسازی جسم، روان و جهان‌بینی

از مبدأ تا مقصد؛ مسیر بازسازی جسم، روان و جهان‌بینی

جلسه یازدهم از دوره دوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگرۀ ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی کارون اهواز با استادی مسافر عزیز، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد» در روز یکشنبه مورخ ششم مهر ماه ۱۴۰۴ در ساعت ۱۷:۰۰ آغاز بکار نمود.

 

سخنان استاد؛

دستور جلسه: "صورت مسئله اعتیاد"

سلام دوستان،عزیز هستم مسافر.

دستور جلسه این هفته صورت مسئله اعتیاد است.

برای حل هر مشکلی، ابتدا باید صورت مسئله را به درستی بشناسیم. در مورد اعتیاد نیز همین قاعده صادق است. باید بپرسیم: اصلاً اعتیاد چیست؟ صورت مسئله آن کجاست و چگونه می‌توان آن را حل کرد؟

اعتیاد چیست؟

اعتیاد، به تعبیر کنگره، جایگزین کردن مواد مخدر بیرونی به جای "مواد شبه‌افیونی طبیعی" تولید شده در بدن است. بدن انسان به طور طبیعی موادی تولید می‌کند که تعادل را در سیستم فیزیکی و روانی ما حفظ کند. وقتی ما مواد مخدر بیرونی (اعم از شیره، شیشه یا هر نوع دیگری) مصرف می‌کنیم، در واقع این سیستم طبیعی را از کار می‌اندازیم و تعادل بدن را بر هم می‌زنیم.

معتاد کیست؟

معتاد فردی است که بر اثر ناآگاهی، به طور مرتب و اجباری مواد مخدر مصرف می‌کند و این مصرف، باعث ایجاد مشکل در سه بخش اصلی وجودش می‌شود: *جسم، روان و جهان‌بینی*.

آیا اعتیاد یک بیماری است؟

بله، اعتیاد یک بیماری است، اما باید این بیماری را به درستی شناخت. همان‌طور که برای تعمیر یک خانه خراب به مصالح مناسب نیاز داریم، برای "بازسازی" یک سیستم بدن که بر اثر اعتیاد تخریب شده، نمی‌توان بدون ابزار و مصالح لازم (که در اینجا "دارو" است) اقدام کرد. نمی‌توان انتظار داشت این بازسازی بدون دارو و تنها با اراده انجام شود.

راه حل چیست؟ نقش "مبدأ" و "مقصد"

آقای مهندس مثال می‌زنند: برای سفر به مقصدی مانند تهران، اول باید بدانیم اکنون در کجا ایستاده‌ایم (مبدأ). در درمان اعتیاد نیز باید ببینیم مبدأ ما کجاست؟ یعنی چه میزان تخریب در سیستم جسمی ما رخ داده است؟ این "تأخیر" در سیستم جسمی چقدر است و چگونه می‌توان آن را بازسازی کرد.

ایشان تأکید می‌کنند که بازسازی باید از جسم آغاز شود. وقتی جسم به تعادل برسد، به تدریج روان (خلق و خو) نیز متعادل می‌شود و در نهایت، جهان‌بینی فرد (نحوه نگرش و برداشتش از جهان) تغییر می‌کند. این فرآیند، زمان‌بر است و نمی‌توان آن را در یکی دو ماه انتظار داشت.

خود آقای مهندس حدود هفده سال مصرف‌کننده بودند و چندین بار درمان‌های ناموفق داشتند. بسیاری از عزیزان ما به دلیل ناآگاهی از صورت مسئله و راه درست درمان، مسیر را گم کردند و حتی به خودکشی روی آوردند. اما کسانی که راه را یافتند و صورت مسئله را شناختند، نجات یافتند.

نکته مهم: میزان مصرف مهم نیست

از نگاه کنگره، فرقی نمی‌کند فردی یک گرم یا بیست گرم مصرف کند، یا یک سال یا بیست سال درگیر باشد. مسئله اصلی این است که سیستم طبیعی بدن او از تعادل خارج شده و برای بازگشت به تعادل، باید از "داروی" مناسب و به میزان صحیح استفاده کند. این دارو (اپیوم تینکچر) به سیستم کمک می‌کند تا در طول حدود ۱۱ ماه، خود را بازسازی کند.این قانون حتی برای سیگار نیز صادق است. سیگار نیز سیستم بدن را بر هم می‌زند و درمان آن نیاز به شناخت صورت مسئله و استفاده از روشی مانند "روش DST" دارد. استفاده از جایگزین‌هایی مانند آدامس نیکوتین، نه تنها کمکی نمی‌کند، بلکه ممکن است وضع را بدتر کند.

سخن پایانی

باز هم تأکید می‌کنم که اگرچه "مقصد" (پاکی و درمان) بسیار مهم است، اما شناخت "مبدأ" (میزان تخریب جسم و روان) مهم‌تر است. وقتی فرد به درمان می‌رسد، یعنی حدود ۹۰٪ به تعادل جسمی دست یافته است، اما باید ادامه دهد تا جهان‌بینی او نیز کاملاً ترمیم و متعادل شود، زیرا جامعه به تدریج بر فرد اثر می‌گذارد و او باید در برابر این تأثیرات مقاوم و متعادل باشد.

با تشکر مجدد که به صحبت‌هایم گوش دادید.

 

گروه سایت نمایندگی کارون

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .