در مورد دستور جلسه صورتمسئله اعتیاد، میتوانم بگویم که به لطف قدرت مطلق و جناب مهندس، ما اعتیاد را شناختیم. اعتیادی که وقتی شخصی از وجود آن در زندگی خود و یا اطرافیانش آگاه میشد، اینگونه میپنداشت که دیگر آن شخص از بین رفته است و یا به آخر خط رسیده و دیگر هیچ کاری نمیشود برایش کرد. گمان میکردند که اگر درمانی هم برای آن انجام دهد، بیفایده است؛ چون دوباره شخص مصرفکننده به کار خود ادامه میدهد. این به خاطر آن بود که اعتیاد را نمیشناختیم و فکر میکردیم یک بیماری روانی است، در صورتیکه یک بیماری جسمی میباشد و جسم شخص از حالت تعادل خارج شده است.
اعتیاد مسمومیت مزمن و یا دارویی نیست، بلکه جایگزینی مزمن است. باید بدانیم که مواد بیوشیمیایی بدن از حالت طبیعی خود خارج شدهاند و باعث این بیماری شده است. اگر گفته میشود که اعتیاد یک بیماری ژنتیکی است، به این معناست که ژنها مواد بیوشیمیایی لازم مثل اندروفین، دوپامین یا سروتونین را خوب ترشح نمیکنند و این باعث بیماری اعتیاد یا هر بیماری دیگری میشود یا بهطور مثال، افسردگی بعد از زایمان که در واقع خماری بعد از زایمان است، شامل همین موضوع میشود.
پس نتیجه میگیریم تا زمانی که در مورد چیزی به شناخت و آگاهی کافی نرسیدهایم، نمیتوانیم راهحل مناسبی برای آن مشکل ارائه بدهیم.
نویسنده: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر عسل رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
118