English Version
This Site Is Available In English

در زندگی فرصت‌های جدید برای انسان به وجود می‌آید و فرصت‌های قبلی از انسان گرفته می‌شود.

در زندگی فرصت‌های جدید برای انسان به وجود می‌آید و فرصت‌های قبلی از انسان گرفته می‌شود.

اولین جلسه از دور سی و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شمس روزهای شنبه به استادی دیده بان محترم مسافر زرکش، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر بهزاد با دستورجلسه «صورت‌مسئله اعتیاد» در تاریخ 5 مهر 1404  ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
شعبه شمس در مسیر بین منزل به سمت محل کارم قرار داشت و من به‌راحتی می‌توانستم در شعبه حاضر شوم، اما مدتی است که محل کارم تغییر کرده است و امروز بعد از مدت طولانی فرصت کردم تا در شعبه حاضر شوم؛ زندگی هم دقیقاً به همین شکل است، دائم صحنه‌ها در حال تغییر هستند و فرصت‌های جدید برای انسان به وجود می‌آید و فرصت‌های قبلی از انسان گرفته می‌شود، انسان‌هایی پیروز هستند که بتوانند تغییر کنند و از فرصت‌ها استفاده کنند.


انسان وقتی در یک اتاق کاملاً تاریک قرار بگیرد دچار ترس می‌شود، حال اگر چراغ را روشن کند و نور بتابد، انسان از محیط اطراف خود آگاه شده و ترس از بین می‌رود؛ صورت‌مسئله اعتیاد هم همین‌گونه است، وقتی صورت‌مسئله اعتیاد پنهان بود، تمام انسان‌ها دچار ترس می‌شدند اما وقتی صورت‌مسئله اعتیاد توسط مهندس دژاکام روشن شد، حس ترس انسان‌ها از بین رفت و وقتی ترس از بین برود شجاعت به سراغ انسان می‌آید و دقیقاً این‌زمانی است که انسان می‌تواند با شجاعت حرکت کند تا به تغییر برسد؛ برای مثال: زمانی که صورت‌مسئله درمان سیگار مطرح شد، حس ترس در انسان‌ها از بین رفت و شجاعت به وجود آمد و انسان‌ها توانستند با شجاعت در مسیر درمان سیگار حرکت کنند، درمان تمام بیماری‌ها مانند سرطان هم به همین شکل است و باید صورت‌مسئله روشن شود تا مسیر درمان پدیدار شود.
مهندس دژاکام در درمان اعتیاد برای ما روشن کردند که در جسم انسان، سیستمی وجود دارد که با مصرف مواد مخدر، این سیستم دچار مشکل می‌شود و باید این مشکل را از راه درست حل کرد؛ راه درست به این معنی است که شما باید به‌صورت تدریجی با روش درمان DST و بر سه اصل، جسم، روان و جهان‌بینی حرکت کنید تا درنتیجه بتوانید صورت‌مسئله اعتیاد را حل کنید.


در حرمت کنگره 60 خوانده می‌شود «من مسافر هستم، آیا مسافران دیگری حضور دارند؟» وقتی دستتان را بلند کرده و اعلام حضور می‌کنید، فرقی ندارد سفر اول باشید یا سفر دوم، باید خود را ملزم به حرکت کنید؛ کنگره 60 بر اساس علم و دانشی که در اختیار دارد رهجو می‌پذیرد و حاضر است علم خود را به‌صورت رایگان در اختیار افرادی قرار دهد که خواست واقعی درمان اعتیاد دارند و هزینه سفر این افراد را پرداخت می‌کند و محدودیتی ندارد، بنابراین یک مسافر یا همسفر، رهجو کنگره 60 می‌باشند.
هنگامی‌که رهجو به درمان رسیده و به‌صورت نمادین گل رهایی دریافت می‌نماید، کنگره 60 اعلام می‌کند که علاوه بر علم درمان اعتیاد، علم درست زندگی کردن را هم دارم و می‌توانم در سفر دوم در اختیارت قرار دهم، علم زندگی یعنی: علم رسیدن از نفرت به عشق، از ناامیدی به امید؛ حال رهجو باید در سفر دوم حضور داشته باشد تا به این علم دست پیدا کند.
حضور در جلسات کنگره 60 برای یک رهجو سفر اولی به نشانه اعلام حضور است، اما در سفر دوم حضور در جایگاه‌های مختلف خدمتی نشانه اعلام حضور است؛ از خدمت در جایگاه آبدارخانه تا جایگاه راهنما و دیده‌بان، افرادی که در جایگاه‌های مختلف خدمتی حضور دارند افرادی هستند که در سفر دوم اعلام حضور کرده‌اند و خود را تحت آموزش‌های کنگره 60 قرار می‌دهند تا به علم درست زندگی کردن دست پیدا کنند.
علاوه بر علمی که کنگره 60 به‌رایگان در اختیار رهجو می‌گذارد، پیمودن سفر اول و دوم یک رهجو، میلیون‌ها هزینه دارد که کنگره 60 این هزینه را پرداخت می‌کند، بنابراین رهجوها باید پیرامون این مسئله تفکر کنند تا بتوانند مفهوم بخشش را درک کنند.
یک رهجو سفر اولی، هر بار مقدار کمی از داروی درمان خود را می‌بخشد تا به درمان اعتیاد برسد، رهجو سفر دومی صفات ضد ارزش مانند خشم و شهوت خودش را می‌بخشد تا بتواند نور و صوت خود را اصلاح کند، اما درنهایت باید هر فردی بخشی از بخشش که از مال و پول است را ببخشد تا بهای صورت‌مسئله درمان اعتیاد را پرداخت کرده باشد.
بهای صورت‌مسئله درمان اعتیاد این است که روزی کنگره 60 رایگان من را به درمان اعتیاد رساند، حال باید من شرایط را به‌گونه‌ای مهیا کنم تا پنج انسان دیگر هم وارد کنگره 60 شوند و به درمان برسند؛ اگر بهای صورت‌مسئله درمان اعتیاد را پرداخت نکنید قطعاً از شما گرفته می‌شود، بنابراین شما رهایی رادارید اما رهایی ندارید، سفر دومی هستید اما در همان لحظه سفر دومی نیستید؛ بنابراین انسان باید بداند هر چه در زندگی به دست می‌آورد، بهایی دارد که اگر بهای آن را پرداخت نکند، قطعاً آن چیز را از دست خواهد داد.


تایپ متن، ویرایش و ارسال به سایت: مسافر امیرحسین، لژیون سوم
عکاس: مسافر میلاد، لژیون پانزدهم

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .