در بسیاری از کشورها می‌گویند؛ اعتیاد بیماری مرموز ولاعلاج است، ولی در کنگره۶۰ اعتیاد درمان شد، چون صورت مسئله اعتیاد حل شد. خیلی‌ها از جمله پزشکان، روانپزشکان و اساتید دانشگاه‌ها می‌گفتند اعتیاد بیماری فکری و ذهنی و بیماری وابستگی دارویی و بیماری سمی و مزمن و مسمویت مزمن است. در صورتی‌که این‌ها تعریف‌های غلطی بود، چون اگر مسمومیت باشد پس آمفتامین، هروئین، تریاک این‌ها سم هستند، نه این غلط است، چون همه این‌ها دارو هستند. در کنگره ۶۰ برای درمان اعتیاد از متادون استفاده شد فاجعه بود بانالوکسان درمان شدند هم فاجعه بود، با سقوط آزاد هم همین‌طور بود و این جا بود که مشخص شد که اعتیاد مسمومیت نیست، وابستگی دارویی نیست، بلکه مدارهای متعدد حیاتی و فیزیولوژی که زندگی ما روی آن‌ها می‌چرخد مثل خواب، کار، شادی و غیره همه روی مواد بیوشیمی بدن است، وقتی همه این‌ها از تنظیم خارج شوند آن وقت است که مواد می‌شود جایگزین، پس بدون دارو نمی‌شود اعتیاد را درمان کرد، مثل باز‌سازی یک ساختمان که به مصالح ساختمانی احتیاج داریم، بعد هم برای بازگشت دوباره سیستمش احتیاج به دارو و درمان دارد، که آقای مهندس با روش dst و مدت زمان ۱۰ ماه این روش را ابداع کردند که به گفته‌ی ایشان به نژاد و رنگ پوست و سن و نوع مواد و مقدار مصرفی بستگی ندارد و همه طول درمانشان یکی است، چون وقتی علمی مشخص باشد پاسخش هم قاطع است. آن علمی علم است که، بتواند پاسخ سوالات را بدهد اگر توانست آن وقت علم است، اگر نتوانست می‌رود روی جواب بستگی دارد و انشالا گفتن قبل هر چیزی اول باید صورت مسئله مشخص باشد، بعد حرکت کنیم تا بدانیم دنبال چه چیزی می‌گردیم، مثل مسئله چاقی و ترک سیگار. اولین کاری که آقای مهندس انجام دادند مقاله‌ای تحت عنوان صورت مسئله اعتیاد بود که در سال ۱۳۷۷ به دانشگاه سیستان و بلوچستان ارائه دادند. در آخر از آقای مهندس ممنون و سپاسگذارم که صورت مسئله اعتیاد را پیدا کردند تا افراد زیادی به درمان قطعی برسند.
نویسنده: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون سردار) و (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون سردار) و (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر
- تعداد بازدید از این مطلب :
62