شناخت مسئله، مهم‌ترین بخش در حل مسئله است

سلام دوستان فریبا هستم یک همسفر
خدا را شاکر و سپاسگزارم که اذن ورود من و مسافرم به کنگره صادر شد؛ یعنی در حقیقت  ما را به این راه و مسیر محرم نمود تا به واسطه‌ این مکان مقدس از بند و ریسمان تاریکی‌ها و ظلمت اعتیاد رها و آزاد گردیم؛ رهایی لذت بخش، همراه با آموزش صحیح و اصولی.

در مقوله درمان اعتیاد من همسفر، قبل از ورود به کنگره در اشتباهات خود به سر می‌بردم که چرا مسافرم با یک جو غیرت و اراده اعتیاد خود را ترک نمی‌کند و همچنان  غرق در افکار و اندیشه مسموم بودم به جهل و ناآگاهی درون پافشاری می‌کردم، فقط صور آشکار را می‌دیدم و صور پنهان قضیه برایم نامفهوم بود.

ترک اعتیاد برای مسافرم کاری غیر ممکن شده بود؛ چرا که عدم شناخت روی این مسئله و مجهول بودن آن مسیر را برای ما دشوار کرده و این کار را محال می‌ساخت؛ اما خوشبختانه این راه و مسیر پر فراز و نشیب در کنگره۶۰ هموار شد. اگر بخواهم در مورد این دستور جلسه مشارکت کنم‌، اولین چیزی که در کنگره یاد گرفتم، صورت مسئله اعتیاد بود که اولین دستور جلسه و اولین خشت و بنای علمی در کنگره است؛ چرا که شناخت مسئله مهم‌ترین بخش در حل هر مسئله است.

برای اولین بار شنیدم که اعتیاد یک مسئله اخلاقی نادرست نیست که فرد باید آن را ترک کرده و تکرار ننماید؛ بلکه نوعی بیماری است که باید درمان شود، بیماری که در ذهن همه افراد جامعه مجهول مانده بود. منظور از مجهول این است که چرا فرد مصرف کننده هر قدر تلاش و کوشش به ترک اعتیاد می‌کند، حالش خوب نمی‌شود به تعادل نمی‌رسد و همچنان وسوسه مواد را دارد؟

در کنگره اصطلاح مصرف کننده جای خودش را به مسافر داده و کلمه درمان جایگزین کلمه ترک شده است. تمام درد و رنج بشر از علم و دانشی است که کشف نشده است. دانش اعتیاد یکی از مهم‌ترین این دانش‌هاست که سالیان سال برای بشر و جهان حل نشده و هنوز هم راه‌حل این معما مجهول است با این وجود با ابداع متد DST توسط آقای مهندس حسین دژاکام، این مسئله و معضل جهانی در کنگره۶۰ به‌راحتی حل و پرونده‌اش بسته شده است.

در کتاب عبور از منطقه۶۰ درجه زیر صفر به این موضوع پرداخته شده که در ادامه به شرح مختصری از این کتاب می‌پردازیم:
آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرماید: «علم پیچیده نیست، هر چیزی کلیدی دارد». شايسته است روش درمان بیماری مصرف کنندگان بر مبنای صورت مسئله اعتیاد طراحی گردد.

آقای مهندس حسین دژاکام پس از شکست‌های پی در پی و مطالعات و تحقیق بسیار در ترک اعتیاد خود به این نتیجه رسیدند که به علت تاثیر تخریبی که مواد مخدر (تریاک و هم خانواده‌های آن) بر روی سیستم‌های ضد درد و سیستم‌های تولید کننده مواد شبه افیونی بدن می‌گذارد، ترک آن در کوتاه مدت امکان پذير نیست؛ بلکه در طی ۱۱ ماه مواد مخدر مصرفی خود را به صورت پله پله و تدریجی تیپر نموده (کاهش داده) و به‌ صفر می‌رساند تا به آرامی جسم یا فیزیولوژی فرصت راه اندازی مجدد پیدا کند.

برای درمان و معالجه فرد مصرف کننده ما باید سه پارامتر را در انسان مورد توجه قرار دهیم تا هم‌زمان به موازات هم جلو بروند، چنانچه یکی از مؤلفه‌ها ناقص باشد، مشکل فرد مصرف کننده حل نخواهد شد و درمان حاصل نمی‌گردد. عنوان آن مثلث درمان است که قاعده آن جسم و اضلاع آن جهان‌بینی و روان است.

برای درمان اعتیاد، اول باید صورت مسئله اعتیاد مشخص شود و شناخت کامل روی آن باشد. در کنگره به خوبی یاد گرفتیم که اعتیاد تعامل بين انسان و مواد است. نقطه کور درمان یا ترک اعتیادهای ناموفق و متداول امروزی در اثر قطع مصرف مواد مخدر و عکس‌العمل نسبتاً شدید در جسم می‌باشد که خود شامل دو بخش یعنی عکس العمل آشکار و پنهان است.

در جوامع پزشکی امروزه فقط روی عکس العمل‌های آشکار متمرکز هستند و کسی توجه و یا به عبارتی شناخت روی آن ندارد و با یک آزمایش ادرار منفی پرونده شخص مصرف کننده بسته خواهد شد؛ در حالی‌که بخش اساسی و مهم در قسمت عکس‌العمل‌های پنهان است که اين مسئله نادیده گرفته شده است.

مسئله دیگر که در نوشتار صورت مسئله اعتیاد قابل توجه است که آقای مهندس حسین دژاکام مصرف کنندگان را دسته‌بندی می‌کنند و تعریف علمی از هر یک به نوعی داده شده است و با خواندن آن متوجه می‌شویم که مصرف کننده ما در کدام یک از دسته‌بندی‌ها قرار دارد تا راهکارهای لازم را برای درمانش به کار ببندیم.

از آقای مهندس تشکر می‌کنم که با کشف کلید درمان اعتیاد، هم مسافر من به درمان رسید و هم من همسفر  با آموزش‌های کنگره از ناآگاهی‌های درون خود که در آن غوطه‌ور بودم به آگاهی نسبی رسیده و این آگاهی را در زندگی خود کاربردی کرده و با آسایش و آرامش به تعادل رسیدم.

رابط خبری‌: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
عکاس: همسفر سمیه مرزبان خبری
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان