سرمایه وجودی

به نام قدرت مطلق الله

صحبت‌های آقای مهندس با استاد سردار که در تاریخ ۱۳۷۵/۰۵/۱۳ رد و بدل شد.

در این سی‌دی آقای مهندس فرمودند: هدف از تمامی آموزش‌ها، جهان‌بینی‌ و سی‌دی‌ها در کنگره۶۰، ساختن فیلسوف، عارف یا؛ حتی دیندار به معنای ظاهری آن نیست؛ مقصود، آموختن‌ هنر، زیستن است. این‌که بتوانیم درست زندگی‌کنیم از زندگی بهره‌ببریم و طعم واقعی آرامش را بچشیم.

زندگی به آنچه داریم یا نداریم وابسته نیست؛ بلکه به چگونگی رویارویی ما با مسائل بستگی دارد. دانستن هزاران شعر و حدیث و آیه، اگر در عمل جاری نشود، ارزشی ندارد. ارزش در آنجاست که انسان بتواند قدمی بردارد، از خود مایه بگذارد و «عمل صالح» را به نمایش بگذارد.

تمام سخنان از ماورا، قرآن، تقدیر و فرمان‌الهی، تنها به این خاطر است که انسان بتواند از روزنه‌های وجود خویش بهره‌مند شود و به حقیقت حیات نزدیک گردد.

اما این مسیر جز با تلاش و پشتکار مداوم ممکن نیست. جهان سراسر در حرکت است و سکون جز زوال به بار نمی‌آورد. همان‌گونه که کشورها و ملت‌ها تنها با کوشش مداوم به پیشرفت می‌رسند، فرد نیز برای رسیدن به آرامش؛ باید از سختی‌ها عبور کند و رنج راه را به جان بخرد. انسان؛ باید بیاموزد که نیروی از دست رفته خویش را جبران کند.

بسیاری از ما سرمایه‌های وجودی خود را در مسیرهای پوچ و بی‌ارزش هدر می‌دهیم، غیبت، فضولی، بی‌نظمی و شب‌زنده‌داری‌های بیهوده. این‌ها همان دزدان عمر و سلامتی‌اند. خواب به‌موقع، بیداری به‌موقع و نظم در زندگی، ضامن بقا و توان ماست.

برای ایستادن در برابر مشکلات، انسان؛ باید هم‌چون نخل استوار باشد. نخلی که در گرمای سوزان می‌ایستد و از هر جزء آن بهره‌ای می‌برند. ایستادگی در طوفان‌های زندگی به ما نشان می‌دهد که چه توان عظیمی در درون داریم.

یادمان باشد که ترس، دشمن تفکر است، پس در بحران‌ها؛ باید آرام بود، بدون عجله فکر کرد و با نگاهی جامع، راه‌حل منطقی را جست‌وجو کرد. نهایتاً، مسیر زندگی بر سه پایه استوار است.

تقدیر: همان اندازه و پیشینه‌ اعمال و زندگی گذشته ما.
خواست: تمایل و انگیزه‌ای که از درون ما برمی‌خیزد.
فرمان‌الهی: مجوزی که بر اساس مصلحت و خیر ما صادر می‌شود.

این سه در کنار هم، سرنوشت را رقم می‌زنند. فرمان‌الهی چیزی تحمیلی نیست؛ بلکه راهی‌است که در راستای رشد و آموزش ما گشوده می‌شود.

ایستادگی در زندگی؛ یعنی هم جسم و هم روح را در مسیر درست قرار دهیم، از نیروهای خود پاسداری کنیم و در برابر سختی‌ها قامت خم نکنیم. آن‌گاه است که درهای رحمت گشوده می‌شود و انسان طعم واقعی برخورداری از زندگی را درمی‌یابد.

نویسنده: همسفر ام‌البنین رهجوی راهنما همسفر امینه (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: نگهبان سایت، همسفر  فاطمه رهجوی راهنما همسفر صبحگل (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی قائم‌شهر