اعتیاد زخمی قدیمی بر زندگی انسانهاست که سالها با آن مبارزه شده؛ اما اغلب بدون نتیجه مانده است. دلیل اصلی ناکامی، نداشتن شناخت درست از ماهیت اعتیاد است، درست مانند بیماری ناشناختهای که تا ماهیت آن روشن نشود، درمان واقعی هم ممکن نیست. جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ با طرح «صورتمسئله اعتیاد» نشان داد که اگر مسئله روشن شود، راهحل هم نمایان میشود و فرد میتواند مسیر رهایی را قدمبهقدم طی کند.
اعتیاد تنها یک عادت یا ضعف اراده نیست؛ بلکه این بیماری، جسم، روان و جهانبینی فرد را درگیر میکند. مصرف مداوم مواد مخدر، سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی بدن را مختل میکند، همان سیستم ارزشمندی که اندورفین، دینورفین و ... تولید میکند و تعادل جسم و روان را برقرار نگه میدارد. وقتی این سیستم از کار میافتد، مواد مخدر بیرونی جایگزین مواد طبیعی بدن میشوند و فرد بدون مصرف آن قادر به ادامه زندگی نیست.
در جهان امروز، اعتیاد اغلب بهعنوان «بیماری مرموز، لاعلاج و پیشرونده» معرفی میشود؛ اما کنگره۶۰ این نگاه را رد میکند. تجربه هزاران مسافر و همسفر نشان داده که اعتیاد نه مرموز، نه لاعلاج و نه پیشرونده است زیرا با شناخت دقیق صورتمسئله اعتیاد، درمان امکانپذیر و جسم بازسازی میشود، روان و جهانبینی تغییر میکند و فرد میتواند دوباره زندگی سالمی داشته باشد. مشکل اصلی، روشهای درمانی نادرست است، وقتی کسی فقط مصرف مواد مخدر را کنار میگذارد؛ ولی جسم و روان او بازسازی نمیشوند، دوباره به سمت مصرف بازمیگردد و دنیا این چرخه را بهاشتباه «پیشروندگی بیماری» مینامد.
یکی از روشهای غلط دنیا «سمزدایی» است. این روش بر پایه باوری نادرست است که مواد مخدر سم هستند و باید از بدن خارج شوند؛ اما تریاک حاوی مورفین است که در پزشکی بهعنوان مسکن قوی استفاده میشود، هرویین از خانواده مورفینهاست و THC موجود در کانابیس نیز در شرایط پزشکی کاربرد دارد؛ بنابراین مشکل اعتیاد، اختلال در سیستمهای بدن است، مسمومیت نیست. وقتی فرد فقط سمزدایی میشود سیستمهای حیاتی بدن او بازسازی نمیشوند، احتمال بازگشت به مصرف بالاست.
کنگره۶۰ مسیر متفاوتی ارائه کرده است. روش DST با داروی OT (شربت تریاک) بدن را بهتدریج بازسازی میکند، آموزش جهانبینی و کار روی روان فرد، او را برای تغییر رفتار و زندگی سالم آماده میسازد. این فرآیند به فرد کمک میکند توانایی تصمیمگیری درست، مدیریت احساسات و ایجاد روابط سالم را دوباره کسب کند و مسیر زندگی خود را با اختیار پیش ببرد.
صورتمسئله اعتیاد به ما آموخته است که هیچ گرهای بدون شناخت باز نمیشود. همانطور که در ریاضیات برای حل معادلات، باید صورتمسئله را بدانیم، در اعتیاد نیز ابتدا باید بفهمیم مشکل چیست. اگر اعتیاد را سم بدانیم، درمان را در بیرون کشیدن ماده مخدر جستوجو میکنیم و شکست میخوریم؛ اما اگر بفهمیم که اعتیاد اختلال در سیستمهای بدن است، آنگاه راه درمان که همان بازسازی جسم، روان و جهانبینی است روشن میشود و منجر به تغییر رفتار پایدار و زندگی سالم خواهد شد.
امروزه در بسیاری از محافل علمی، هنوز اعتیاد را لاعلاج میپندارند و روشهای غلط مانند سمزدایی را ادامه میدهند؛ ولی کنگره۶۰ با علم و تجربه ثابت کرده است که اعتیاد درمانپذیر است. هزاران انسان رهاشده، شاهد زنده این حقیقت هستند. این مسیر نشان میدهد که درمان اعتیاد نیازمند صبر، آموزش، آگاهی و محبت است.
هر فردی که در مسیر رهایی قدم میگذارد، نهتنها با مواد مخدر مبارزه میکند، بلکه با ترسها، باورهای غلط و تجربههای تلخ گذشته نیز روبهرو میشود. درک صحیح صورتمسئله اعتیاد، آغاز مسیر رهایی و کلید رسیدن به زندگی سالم و آزاد است.
منبع: مقاله صورتمسئله اعتیاد از کتاب «چهارده مقاله» نوشته مهندس حسین دژاکام
نویسنده: راهنما همسفر خدیجه (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
ارسال: راهنما تازهواردین همسفر زهره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
453