تمام مسائل جهانبینی و سیدیها برای این نیست که ما عارف یا فیلسوف بشویم، همهی اینها بهخاطر این است که بتوانیم درست زندگی کنیم و از آن برخوردار باشیم. همهی ما جهانبینی بلدیم ولی آیا کاربردی میکنیم؟ ما در کنگره 60 در مکانهای مختلف هستیم ولی آموزشهای یکسان داریم. این آموزشها ما را در فردوس قرار میدهد، در بهشت قرار میگیریم. بهشت هم جاری است، بایستی در زندگی سختیها را تحمل کنیم و با سختیها جهانبینی هم تغییر میکند. هرکاری بخواهیم انجام بدهیم و به نتیجه برسیم باید از سختیها عبور کنیم. باید در کنگره خدمت کنیم. کشورهای پیشرفته ساعات زیادی کار مفید میکنند. در کنگره یکی برای همه، همه برای یکی، همه کوشش کنیم تا یک نفر به درمان برسد. باید نیروهای از دسترفته را جبران کنیم. هم مسافر و هم همسفر نیرو از دست دادهاند، به خاطر ندانستن مطالب میباشد.
اگر آگاه باشیم نیرو به دست میآوریم. درمقابل مشکلات به مانند نخل بایستیم تا به آنچه در قدرت و توانایی فکر و عمل شماست پی ببرید. ترس تفکر را میخورد، در هنگام تصمیمگیری ترس و عجول بودن را کنار بگذاریم. جسمها وسیلهاند و جسم در اختیار نفس یا روح قرار میگیرد. روح مشترک میتواند راهنما بدون تمنا به کمک رهجو بیاید و از ظلمت او را خارج کند. آنچه باید پیش برود با خواست و تقدیر است که به فرمان الهی صورت میپذیرد. فرمان الهی مانند مجوزی است که صادر میشود و این فرمان بر اساس آنچه به نفع فرد است یا به او آموزش میدهد تصمیمگیری میکند، انسان در این امر دخیل نیست.
نویسنده: همسفر فیروزه رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
رابط خبری : همسفر فرشته رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر انسیه رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر ندا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پردیس
- تعداد بازدید از این مطلب :
255