همسفر فاطمه در برداشت خود از سیدی «هرس» اینگونه بیان کرد:
در این سیدی به نمودار درخت که مدل بسیار مهمی است اشاره میکند. اگر انسان را مانند یک درخت در نظر بگیریم، شاخهای درخت همان خواستههای انسان هستند که میتوانند معقول یا نامعقول باشند. خواستهها مانند یک بذر شروع به رشد میکنند بعد تبدیل به شاخه میشود و در انتها ما به آن خواسته نهایی که همان میوه است، میرسیم. درختی پر بار است که شاخههای آن متقارن باشد. زمانی که شاخه یک درخت متقارن است نور خوب دریافت میکند و بار میوهاش فراوان است. انسان نیز برای اینکه بتواند خوب رشد کند باید شاخههای خودش را متقارن کند؛ یعنی خودش را هرس کند و خواستههای نامعقول را حذف کند تا هم از نور که همان علم است و هم از آب که همان محبت است برخوردار شود.
انسانهایی که فقط به یک رشته متمایل میشوند؛ یعنی فقط درس میخوانند یا فقط کار میکنند، نمیتوانند تولید و محصول خوبی داشته باشند. زمانی که من انسان شروع به هرس خودم میکنم در زندگیم موفق و در تعادل خواهم بود. درخت برای رشد و دریافت عناصر خاک و آب ریشهاش را گسترش میدهد و اگر در آب غوطهور شود هرگز رشد خوبی نخواهد داشت. درختی محکم است که ریشه آن محکم باشد. حال اگر ما فرزندانمان را مانند درخت در نظر بگیریم و همه امکانات فراوان را در اختیارش قرار دهیم هرگز نمیتواند ریشه قوی داشته باشند؛ زیرا انسانها در سختی ریشههایشان محکم و ساخته میشوند.
بنابراین ما باید فرزندان قوی تربیت کنیم که بتوانند در طوفانهای زندگی مقاومت کنند و بدانیم امکانات زیاد باعث پیشرفت آنها نمیشود؛ بلکه انسانها با حل مشکلات بزرگ میشوند. برای قوی بودن باید بیاموزیم با کمترین امکانات بهترین زندگی را برای خودمان مهیا کنیم. شاخهایی که مفید نیستند را هرس کنیم و برای محکم شدن ریشههای خودمان از سختیها حراسی نداشته باشیم.
نویسنده و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
112