آقای مهندس در این سی دی که به نام ایستاده منتشر کردند میفرمایند: «تمام این جهانبینیها و سیدیها ما برای این نیست که شما را عارف یا فیلسوف یا دیندار درست کنیم. همه اینها بهخاطر این است که ما بتوانیم درست زندگی کنیم و از زندگی برخوردار باشیم و به روزنه موجودیت نزدیک شویم. وقتی به روزنه موجودیت نزدیک شویم همه چیز برای ما قوی و روشن میشود و همه چیز را تشخیص میدهیم؛ اما اگر دور شویم نه. اینها همه بهخاطر این است که ما چهکار کنیم که در فردوس که همان بهشت است قرار بگیریم. «فردوس دمی ز وقت آسوده ماست دوزخ شرری زرنج بیهوده ماست».
قبل از هرگونه صحبت درباره آموزش، درسدادن و یادگرفتن این موضوعات در جهت کاربردی و بهصورت عملی با این موضوعات برخورد کنیم. ما در دو مکان مختلف هستیم؛ اما به سبب بودن بعضی مسائل مشترک نبایستی از قافله عقب بمانیم. تنها سیستمی که همه در آن یکشکل و یکدست هستند کنگره۶۰ است. انسان برای رسیدن به هدفهایش باید به سختیها برسد و از آن سختیها رد شود؛ پس ما هر کاری که بخواهیم انجام بدهیم برای نتیجهدادن؛ باید از سختیها عبور کنیم بدون عبور از سختیها امکانپذیر نیست و تمامی این مطالب برای این است که ما آن نیرویی که از دست دادهایم را جبران کنیم. انسانها در مقابل مشکلات مثل نخل خرما باید بایستند.
وقتی ایستاده مثل نخل باشید به آنچه در قدرت، توانایی فکر و عمل شماست پی خواهید برد. در تصمیمگیریها خود فکر کنیم، زود تصمیم نگیریم، صبر کنیم؛ چون ترس تفکر را میخورد. تفکر خورده شده مثل غذای مسموم و مانده، آدم را میکشد. موقعی که مشکلی پیش میآید اولین کار این است که در مقابل آن مشکل ایستاده باشیم، راجع به آن فکر کنیم و تمام جوانبش را در نظر بگیریم؛ پس باید بایستیم وقتی که ایستادیم به قدرت فکرمان پی ببریم. در کنگره با آموزشها مکرری که به ما داده میشود خودمان باید راهمان را پیدا کنیم.
جسمها همه وسیلهاند. جسمی که همانند شماست؛ ممکن است نسبتی با شما داشته باشد؛ اما روحش هیچ نسبتی با شما نداشته باشد؛ درنتیجه به دنبال روح مشترک رفتن یعنی یافتن خویش خویشتن است. وقتی که میروید پیدا میکنید. آقای مهندس میفرمایند: «کل کنگره از ید واحده تشکیل شده است. همه با هم هستند بدون اینکه نمایی از هم داشته باشند. نه تابع مطلبی هستند و نه دنبال سوءاستفاده فقط راه همه بهسوی قدرت مطلق که همان خداوند است میزان شده است». در برابر آنچه باید پیش برود با خواست و تقدیر به فرمان الهی صورت میپذیرد.
همه چیز در پرتو تکرار به وجود میآید با فرمان الهی صورت میگیرد. خواست و تقدیر ما؛ ولی خواستن بخواهد پیش برود حتماً باید با فرمان الهی باشد اگر فرمان نباشد خواست و تقدیر هم نیست و فرمان بیخودی نیست». بعضی وقتها موضوعی را با تمام وجود میخواهید؛ ولی آن را به دست نمیآورید؛ چون آن خواسته به صلاح شما نیست. خواست و تقدیر باید به مراحلی برسد که فرمانش صادر شده باشد. در برابر آنچه باید پیش برود با خواست و تقدیر الهی صورت بپذیرد؛ اما ما در آن نمیتوانیم دخیل شویم. در آخر آقای مهندس میفرمایند: «یکی باید به ما آموزش بدهد.
ید واحده، روح مشترک برای گرفتن آموزش ممکن است در مکانهای مختلف داشته باشیم هیچ ایرادی ندارد و ما همیشه دو رقم خویشاوند داریم یکی خویشاوند خونی و یکی خویشاوند روحی و این خویشان روحی ما همه در هر جهانی که باشیم خویشانی داریم؛ ولی این خویشان روحی که خویشان مشترک دارند کمک میکنند به خویش خویشتن».
منبع: سیدی «ایستاده»
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی خیام نیشابوری
- تعداد بازدید از این مطلب :
92