ما انسان‌ها باید از طبیعت درس بگیریم

ما در کنگره۶۰ آموزش جهان‌بینی داریم که آموختن این علم برای زندگی بهتر بر انسان واجب و ضروری است؛ البته تنها آموختن جهان‌بینی کافی نیست بلکه عمل کردن به آن باعث تغییرات زیادی در زندگی ما می‌شود. ما اینجا یاد می‌گیریم گذشت و بخشش داشته باشیم و به دیگران کمک کنیم؛ همدلی و مهربانی را با فراگرفتن جهان‌بینی یاد گرفتیم و این علمی است که در هیچ دانشگاهی تدریس نمی‌شود.

منشأ علم جهان‌بینی کتاب آسمانی و فرامین الهی است؛ این به آن معنا نیست که ما درس مذهب و اعتقادات می‌خوانیم، ما فقط برای برخورداری از زندگی و راه و رسم درست زندگی کردن این علم را می‌آموزیم؛ برای این‌که به روزنه موجودیت یا همان حقیقت برسیم و در واقع به فرمان عقل نزدیک شویم تا به صلح و آرامش برسیم تا هم در این دنیا و هم در جهان‌های دیگر در فردوس قرار بگیریم.

انسان برای رسیدن به خواسته‌هایش باید از سختی‌های زیادی عبور کند؛ باید از گذرگاه‌های سخت و مسیرهای صعب‌العبور بگذرد تا به نتیجه برسد؛ مانند درخت نخل که در بدترین شرایط آب و هوایی، گرمای سوزان و آب شور همیشه مقاوم و ایستاده است، از تمام این سختی‌ها عبور می‌کند و شیرین‌ترین میوه جهان را می‌دهد. نخل درخت بسیار ارزشمندی است که بسیار قوی و استوار است؛ استوار در مقابل مشکلات و سختی‌هاست.

ما انسان‌ها نیز باید از طبیعت درس بگیریم و مانند نخل و به ستونی نخل ایستاده باشیم تا بتوانیم از سختی‌های زندگی عبورکنیم تا به قدرت و توانایی فکر و عمل خود پی‌ببریم و بدانیم چگونه می‌توانیم از تفکر خود استفاده کنیم. وقتی مشکلی پیش می‌آید اولین کار این است که ایستاده باشیم، راجع به آن تفکر کنیم، تمام جوانب را درنظر بگیریم و راه حل منطقی را پیدا کنیم.

ما درکنگره۶۰ آموزش‌ها را دریافت می‌کنیم؛ ولی یافتن راه با خود ماست. تفکر کردن را یاد می‌گیریم، به وسیله آن می‌توانیم بهترین راه را انتخاب کنیم تا به قول معروف بی‌گدار به آب نزنیم.

در کنگره۶۰ ممکن است افراد هیچ پیوند خونی و خویشاوندی باهم نداشته باشند؛ ولی چنان پیوند محبتی در بین اعضاء جاری است که ممکن است بین دو خواهر یا دو برادر وجود نداشته باشد. همه به دنبال یاری رساندن به یکدیگر و در حقیقت به دنبال روح مشترک هستند؛ روح مشترک به معنی یافتن خویش خویشتن است و آن روح‌های مشترک هستند که به یاری ما می آیند و هیچ‌گونه پیوند نسبی و سببی با ما ندارند اما برای ما تلاش می‌کنند تا ما را به حال خوب برسانند.

به قول استاد امین دژاکام "حاصل صد دست شویم  بار دگر مست شویم" یعنی برای رسیدن به مستی و حال خوش دست‌های بسیاری در کار هستند که تلاش می‌کنند ما را به حال خوش، نور و روشنایی برسانند. هر کدام از ما در کنگره۶۰ حاصل صد دست هستیم که یک روح مشترک داریم و این همان خویش خویشتن است. صدها نفر در کنگره۶۰ بدون هیچ چشم داشت و تمنایی خدمت می‌کنند؛ اصلاً ملیت، مذهب و قومیت مهم نیست.

راهنماها، مرزبانان و همه خدمتگزاران کنگره۶۰ به دنبال خویش خویشتن هستند، همه روح مشترک دارند، در همه جهان‌ها با ما هستند و به ما یاری می‌رسانند که جمع آن‌ها ید واحده می‌شود. سیستم کنگره۶۰ ید واحده است؛ همه با هم و برای یک هدف مشخص تلاش می‌کنند که آن یاری رساندن به دردمندان و خوب کردن حال آن‌هاست؛ بدون این‌که یکدیگر را دیده باشند و یا چیزی را طلب کنند. همه در راه ارزش‌ها، نور، روشنایی و در نهایت رسیدن به قدرت مطلق تلاش می کنند.

در پایان زندگی ما بر اساس خواست، تقدیر و فرمان‌الهی پیش می‌رود؛ ما خواسته‌هایی داریم، تقدیر همان بذری است که قبلا کاشته‌ایم و فرمان‌الهی براساس نیاز و ظرفیت انسان صادر می‌شود. گاهی ممکن است خواسته داشته باشیم و بذر آن را نیز کاشته باشیم؛ ولی رسیدن به آن برای ما تخریب و زیان به بار می‌آورد؛ بنابراین فرمان‌الهی همیشه در زمان درست و مواقع نیاز قطعاً صادر خواهد شد.

( به امید پروردگار به ستونی و استواری یک  نخل ایستاده‌ایم)

منبع: سی‌دی «ایستاده»
نویسنده: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون بیستم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون بیستم)
ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون بیست‌وششم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی