دلنوشته مسافر ناصر لژیون یکم

سلام دوستان ناصر هستم مسافر.
با ۱۷ سال تخریب وارد کنگره شدم، مصرف انواع آنتی‌ایکس‌ها از جمله شیشه، کریستال، حشیش، تریاک، شیره و انواع قرص‌ها.
۱۰ ماه و ۱۰ روز سفر کردم به روش DST، داروی درمان شربت OT، راهنمای درمان آقا جواد از لژیون یکم تربت‌حیدریه، ورزش در کنگره باستانی.
الان هم به لطف پروردگار ۳ سال و ۸ ماه است که آزاد و رها هستم.
در ادامه سفر ویلیام هم داشتم به راهنمایی آقا فرهاد از لژیون سوم شعبه شفا، رهایی از بند نیکوتین ۲ سال و نیم.

دلنوشته‌ به مناسبت هفته ایجنت و مرزبان:
هر وقت اسم مرزبان می‌آید یاد انسان‌هایی می‌افتم که در مرز کشور شبانه‌روز تلاش می‌کنند تا هیچ بیگانه‌ای وارد نشود و مردم از گزند دشمنان در امان باشند.
در کنگره هم این مسئولیت ساده نیست چون حفاظت مرزهای کنگره و حفاظت از مرزهای انسانیت به عهده مرزبانان است.
در بیرون جنگ با سلاح است، اما در کنگره مرزبان‌ها وارد جنگ افکار و اندیشه‌ها می‌شوند؛ گاهی تیر ترکش از جانب خود مسافران می‌خورند. آن‌ها باید مراقب باشند اشخاص غیرکنگره‌ای وارد نشوند و اعضای کنگره هم از حریم خود خارج نشوند. چون وقتی از حریم خود خارج شوند، وارد ضد ارزش‌ها شده و کم‌کم به اعماق تاریکی کشیده می‌شوند.
پس مسئولیت مرزبان‌ها بسیار سنگین است.
اما ایجنت‌های محترم، فرماندهان این لشکرند؛ کسانی که دوره مرزبانی را گذرانده و پیش‌گام راه ارزش‌ها هستند. خدماتشان برای منِ مسافر بسیار باارزش و گران‌بهاست.
من سپاسگزار ایجنت محترم و مرزبان‌های عزیز هستم.
سپاس فراوان از قدرت مطلق و آقای مهندس حسین دژاکام عزیز.

ارسال خبر: مسافر حبیب