جایگاه مرزبانی؛ مسیری برای آموزش و خدمت

ششمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی امیرکبیر، با استادی مرزبان محترم مسافر مرتضی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه «هفته ایجنت و مرزبان» دوشنبه 24 شهریور ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، مرتضی هستم، مسافر. در ابتدا فرا رسیدن هفته ایجنت و مرزبان را، در رأس خدمت جناب مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان، همچنین ایجنت محترم و گروه مرزبانی نمایندگی امیرکبیر، تبریک عرض می‌نمایم.

در حال حاضر، جایگاه مرزبانی برای من یک جایگاه آموزشی است؛ اما در ابتدای ورودم به کنگره، فکر می‌کردم که این جایگاه مانند یک عنوان سازمانی در جامعه است؛ که وقتی منِ نوعی به آن جایگاه می‌رسم، تفاوت‌هایی در کار و اخلاقم مشاهده می‌شود.

من جدیداً متوجه شدم کسی که شال مرزبانی را به گردن می‌اندازد، در ابتدا هنوز مرزبان نشده است؛ بلکه در پایان دوره ۱۴ ماهه، وقتی لوح را امضا می‌کنند و زمان خدمت در جایگاه به پایان می‌رسد، آن‌گاه «مسافر مرتضی» مرزبان شده است.
آموزشی که در این ۱۴ ماه گرفته، رفتاری که انجام داده، و ارتقایی که در جایگاه انسانی پیدا کرده است، مسافر را به جایگاه مرزبانی می‌رساند.

جایگاه‌های کنگره ۶۰ را می‌توان به‌عنوان قالب نگاه کرد؛ و اینکه من چگونه خود را بتراشم تا بتوانم از این قالب‌ها بهره‌مند شوم. جایگاه مرزبانی، جایگاهی است که انعکاس پیدا می‌کند برای سایر مسافرانی که تصمیم دارند در مسیر سفرشان مرزبان شوند. اگر من رفتار اشتباهی انجام دهم، در واقع ترویج رفتار اشتباه را کرده‌ام.

فرق نگاه و نوع نگاه من است که تعیین می‌کند چگونه به جایگاه خدمتی بنگرم؛ جایگاه برای پست و مدیریت، یا جایگاه برای خدمت و آموزش دیدن. در مرزبانی، این مسئله که تلاش می‌کنم هر روز بهترین خودم باشم، در من تزکیه ایجاد می‌کند.

شروع تسویه از خود است، که یکی از مهم‌ترین کارها در کنگره است. هر روزی که وارد کنگره می‌شوم، به یاد می‌آورم که وقتی از شعبه خارج می‌شوم، با چه حالی می‌روم؟ اگر حال خوشی دارم، قطعاً آن روز خدمت کرده‌ام و کارم را درست انجام داده‌ام.

تایپ: مسافر علیرضا، لژیون یکم