اگر از انسان‌هایی که به ما خدمت می‌کنند تشکر و قدردانی نکنیم، یعنی تشکر و قدردانی از خداوند را نیز نیاموخته‌ایم. (نمایندگی رز تهران)

پنجمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی رز، با استادی ایجنت همسفر سولماز، نگهبانی مرزبان مسافر عصمت و دبیری مرزبان مسافر زهرا، با دستور جلسه: «هفته ایجنت و مرزبان» روز یکشنبه ۲۳ مردادماه سال ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، سولماز هستم یک همسفر.

دستور جلسه این هفته، جشن «ایجنت و مرزبان» است. در کنگره هر سال چهار جشن اصلی برگزار می‌شود. برگزاری این جشن‌ها فرصتی‌ست برای قدردانی از افرادی که در طول سال زحمت می‌کشند و به ما خدمت می‌کنند. این جشن‌ها به ما آموزش می‌دهند که قدردان زحمات این عزیزان باشیم.

این روز را در رأس، به خانم مونا، ایجنت محترم مرکز؛ خانم معصومه، اسیستانت گروه مرزبانی؛ خانم الناز، ایجنت نمایندگی رز؛ مرزبانان نمایندگی رز تهران، خانم رویا و خانم شیما؛ همچنین خانم نرگس و خانم روح‌انگیز، مرزبانان پارک بوستان مادران؛ خانم عصمت و خانم نغمه، مرزبانان مرکز؛ و خانم زهرا، مرزبان ساختمان گلایل تبریک عرض می‌کنم.

شاید برخی از شما نام ساختمان گلایل را نشنیده باشید و ندانید که این مکان چه جایگاهی دارد و چه اموری در آن انجام می‌شود. من نام این مکان را آوردم تا شما نیز مطلع باشید که در کنگره، مجموعه‌ای از نظم، سازماندهی و تشکیلات وجود دارد که توسط این عزیزان اداره می‌شود.

من در گذشته در مکان‌های دیگری نیز فعالیت داشته‌ام. مسئول بخشی بودم و به نوعی کارفرمای برخی افراد محسوب می‌شدم. زمانی که وارد کنگره شدم، ساختار اینجا برایم بسیار جالب بود، زیرا هیچ‌گاه نتوانسته بودم در یک محیط کوچک، با تنها ۱۵ نفر نیرو، چنین نظم و انضباطی را ایجاد کنم. بنابراین توجه بیشتری کردم که کنگره چگونه جایی‌ست؟

کنگره مرکزی علمی، تحقیقاتی و سازمانی تشکیلاتی مردم‌نهاد است که اعضای آن، خود، این ساختار را اداره می‌کنند. اعضاء چه کسانی هستند؟ افرادی که مصرف‌کننده موادمخدر بوده‌اند، افرادی آسیب‌دیده از اعتیاد، کسانی که روزی برای از هم پاشیدن یک خانواده یا حتی یک جامعه کافی بودند، اما امروز در حال خدمت‌رسانی به دیگران هستند.

کنگره فقط مکانی برای درمان اعتیاد نیست، بلکه جایی برای تربیت و احیای انسان است. انسان را به خودش بازمی‌گرداند. نظم، انضباط، تعادل و آرامش درونی را احیا می‌کند. چگونه؟ از طریق ساختاری که با دقت طراحی و اجرا شده است. تشکیلات کنگره، ستون اصلی این ساختار است و این ساختار و چارت سازمانی، در نوع خود، یک معجزه است که در هیچ نقطه‌ای از جهان مشابهی ندارد.

مرزبانان در کنگره چه می‌کنند؟ آن‌ها مسئولیت اداره و سازماندهی شعبه، محافظت و نظارت بر اجرای اصول، قوانین و حرمت‌ها را بر عهده دارند، و این وظیفه‌ای بسیار سنگین است. مرزبانان، همان افرادی هستند که روزی یا مصرف‌کننده بوده‌اند یا عضوی از خانواده‌ی یک مصرف‌کننده. من نیز یکی از آن‌ها بوده‌ام؛ افرادی طلبکار، بی‌مسئولیت و بی‌نظم، که نه شب می‌خوابیدند و نه صبح بیدار می‌شدند. اما اکنون، به برکت این ساختار طراحی‌شده توسط آقای مهندس، همین افراد مسئولیت اداره‌ی حدود ۱۷۰ شعبه را بر عهده دارند.

گروه مرزبانی در کنگره، مانند یک لژیون است؛ ما آن را "لژیون مرزبانی" می‌نامیم. این لژیون نیازمند راهنماست و ایجنت در حکم راهنمای لژیون مرزبانی عمل می‌کند. ایجاد نظم و هماهنگی، نظارت بر عملکرد مرزبانان و خدمات انجام‌شده در شعبه طبق اصول و قوانینی که آقای مهندس طراحی کرده‌اند، از جمله وظایف ایجنت است. ایجنت باید تمام جوانب را در امورات بسنجد و دیدی ۳۶۰ درجه داشته باشد. 

در سایت رسمی کنگره، یکی از عزیزان نوشته بود که در طول سال، بیش از پنج هزار جلسه در شعب کنگره برگزار می‌شود و هیچ‌یک از این جلسات تا به حال با ده دقیقه تأخیر آغاز نشده است. این نتیجه‌ی نظارت دقیق ایجنت و مرزبانان است.

ما در کنگره لژیون‌های ویلیام، جونز و سردار داریم؛ آزمون برگزار می‌شود؛ رهجویان سفر اولی دارو دریافت می‌کنند. این نظم و هماهنگی چگونه برقرار شده است؟ آیا بدون تعادل و آرامش درونی ممکن بود چنین سیستمی شکل بگیرد و اداره شود؟ قطعاً خیر.

گروه مرزبانی، افرادی آموزش‌دیده هستند که از گردنه‌ی ۶۰ درجه عبور کرده و به تعادل نسبی رسیده‌اند و راندمان لازم را کسب کرده‌اند و با خودشان در صلح هستند؛ اکنون، مسئولیت اداره‌ی شعبه‌ای با بیش از صد نفر عضو را بر عهده دارند. این افراد شایسته‌ی قدردانی هستند.

در کنگره، قدردانی نیز بر اساس ساختار و قانون خاص خود انجام می‌شود. برخلاف بیرون از کنگره که هر طور می‌خواستیم قدردانی می‌کردیم، در اینجا دل‌نوشته‌ای تمیز و مرتب می‌نویسیم و احساس قلبی‌مان را با مبلغی در حد توان و در شأن جایگاه آن عزیزان، ابراز می‌کنیم.

توجه داشته باشیم که در این مرحله نباید خساست به خرج دهیم. این عزیزان نیازی به این مبالغ ندارند؛ کما اینکه اگر می‌خواستند، به جای خدمت به خلق، می‌توانستند وقت و انرژی خود را برای تامین مالی و پول درآوردن صرف کنند. پس باید بدانیم که این جشن، فرصتی برای ماست تا قدردانی از افرادی را که بی‌چشم‌داشت در حال خدمت به ما هستند را تمرین کنیم.

خداوند در قرآن می‌فرماید: "اگر از انسان‌هایی که به ما خدمت می‌کنند تشکر و قدردانی نکنیم، یعنی تشکر و قدردانی از خداوند را نیز نیاموخته‌ایم" پس این تمرینی‌ست برای شکرگزاری و قدردانی نسبت به خالق‌مان.

موضوع مهم دیگری که قصد دارم به آن اشاره کنم، چرخش جایگاه‌ها در کنگره است. پس از پایان دوره‌ی خدمت هر ایجنت یا مرزبان، افراد جدیدی انتخاب می‌شوند. طول دوره خدمت در جایگاه‌های مرزبانی و ایجنت ۱۴ ماه است تا همه اعضا فرصت آموزش در این جایگاه‌ها را پیدا کنند.

زمانی که به عنوان ایجنت پارک بانوان انتخاب شدم، این خدمت به من انعطاف‌پذیری را آموخت و بسیار آموزنده بود. یک ایجنت باید در زمان مناسب، هم محبت داشته باشد و هم سخت‌گیری عادلانه. اگر فقط سخت‌گیر باشد، دچار افراط می‌شود؛ و اگر تنها محبت کند، باز هم نتیجه مطلوب حاصل نمی‌شود. نتیجه‌ی عمل سالم باید ختم به خیر باشد؛ و این عزیزان در تلاش‌اند تا نتیجه‌ی کار، به خیر و نیکی ختم شود.

پارک، یکی از مهم‌ترین بخش‌های آموزشی کنگره است. ما به کنگره آمدیم تا حالمان خوب شود و به آرامش و تعادل برسیم. از شما تقاضا دارم که ورزش در بوستان بهشت مادران را جدی بگیرید. استخر این پارک که هزینه آزاد آن ۵۰۰ هزار تومان است، با کمترین هزینه برای شما عزیزان فراهم شده است. باید از این فرصت‌ها نهایت استفاده را ببریم، چرا که در صورت بی‌توجهی، این امکانات از ما گرفته خواهد شد. همه‌ی این‌ها برای رشد و تغییر ماست تا تبدیل به بهترین نسخه از خودمان شویم.

مرزبانان مانند یک گروه ارکستر هستند؛ ایجنت، رهبری این ارکستر را بر عهده دارد. اگر هر کسی بخواهد ساز خود را بزند، صدای ناهنجاری ایجاد می‌شود که شنیدنی نیست. باید با هم هم‌نوا و کوک باشیم.

اگر گروه مرزبانی می‌گوید شلوار کوتاه و پاره نپوشید، پیرسینگ نزنید، سفر اولی‌ها با یکدیگر درد دل نکنند و...، همه‌ی این توصیه‌ها برای آن است که صدای سمفونی کنگره دلنشین باقی بماند و این محیط امن و منظم، حفظ شود.

ما باید با ایجنت و گروه مرزبانی هماهنگ باشیم، به گفته ‌هایشان توجه کنیم، کمال احترام را به این عزیزان بگذاریم و حرف شنوی کامل داشته باشیم. این هماهنگی، نشان‌دهنده سطح دانایی، آگاهی و تعادل افراد است.

امیدوارم سازهای خود را با مرزبانان کوک کنیم و در عمل، قدردان واقعی باشیم تا همه‌مان از این صدای هماهنگ و زیبا لذت ببریم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

تایپ: مسافر سمیه – لژیون هجدهم – نمایندگی رز تهران
ویرایش: مسافر سمیرا – نمایندگی رز تهران
بازبینی و ارسال:  همسفر سولماز